ambu_dare
RetroMasteR
- Joined
- 19 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 1.278
- Αντιδράσεις
- 61
TETRIS - ATARI GAMES
Χιλιάδες τουβλάκια πέφτουν από τον ουρανό.
Ένα από τα κλασσικά παιχνίδια που στοίχειωσαν τα όνειρα μου... Ένα από τα πιο απλά αλλά παράλληλα από τα πιο εθιστικά παιχνίδια που έγιναν ποτέ. Απλό στην σύλληψη, στα γραφικά, στον ήχο. Παρόλα αυτά ξοδέψαμε ώρες είτε παίζοντας μόνοι μας είτε παίζοντας διπλό. Μα τί λέω, ακόμα περνάω αρκετή ώρα παίζοντας μαζί του.
Όπλο του: η τυχαία κάθε φορά σειρά με την οποία εμφανίζονται τα διάφορα σχέδια των τούβλων που το παιχνίδι χρησιμοποιεί. Εφτά (7) διαφορετικά σχέδια για να φτιάξεις πύργους, ή μάλλον για να το αποφύγεις μιας και σκοπός είναι να συμπληρώνεις τις οριζόντιες γραμμές ώστε έτσι αυτές να εξαφανίζονται. Για να μαζέψεις περισσότερους βαθμούς μπορείς να "σβήνεις" τετράδες με το ειδικό κομμάτι, αλλά κάπου εκεί αρχίζει και ο κίνδυνος όταν δεν έρχεται και τα υπόλοιπα σου χαλάνε τα σχέδια, άσχετα εάν μπορείς να βλέπεις το επόμενο κομμάτι και να προγραμματίσεις που να το τοποθετήσεις. Ανά συγκεκριμένο - γνωστό εκ των προτέρων - αριθμό σβησμένων γραμμών σε κάθε πίστα, το παιχνίδι σε αυτή ολοκληρώνεται, μαζεύεις τους βαθμούς που αναλογούν στο πόσο χαμηλό είναι το "κατασκεύασμα" σου από τα εναπομείναντα κομμάτια και περνάς στην επόμενη πρόκληση / πίστα.
Τα εφτά σχέδια είναι και αυτά απλά σε σχεδιασμό και πάντα αποτελούνται από τέσσερα τετράγωνα τουβλάκια:
«...Και εκεί που νομίζεις ότι έχεις γίνει ο δάσκαλος του tetris και ότι και να βγει όλα θα πάνε καλά, ξαφνικά είτε από βιασύνη,είτε από αφηρημάδα, άντε από την υπερβολική εμπιστοσύνη που έχεις στον εαυτό σου, κάνεις ένα μικρό λαθάκι. Έτσι δημιουργείται ένα κενό που πρέπει οπωσδήποτε να καλύψεις. Το επόμενο τουβλάκι δεν διευκολύνει τα πράγματα, αντιθέτως. Αρχίζεις να αγχώνεσαι. Κρύος ιδρώτας σε λούζει. Ήδη ο πύργος αρχίζει να ανεβαίνει επικίνδυνα. Μόνο ένα κόκκινο (Ι) θα σε σώσει. Όμως, δεν θέλει να έρθει. Η σιγουριά που είχες λίγο πριν, ήδη έχει πάει περίπατο ενώ, λίγο θέλει να κάνει το ίδιο και ο ενθουσιασμός σου για το παιχνίδι αφού πάνω στον πανικό σου να διορθώσεις το πρώτο λαθάκι, κάνεις συνεχόμενα λάθη, το ένα πίσω (ή μάλλον πάνω) από το άλλο. Τα τουβλάκια πλησιάζουν με ταχύτητα το ταβάνι, όπου θα σημάνει το τέλος σου. Εκεί όμως που νόμιζες ότι όλα έχουν τελειώσει, έρχεται η λύτρωση. Έρχονται στην σειρά τρία κόκκινα και τελικά το βουνό έγινε πεδιάδα.»
Το παραπάνω είναι ένα όχι και τόσο υποθετικό σενάριο μιας και σχεδόν πάντα θα γίνει κάποιο λαθάκι που θα φέρει την καταστροφή, μόνο η λύτρωση δεν έρχεται πάντα. Για αυτό τον λόγο άλλωστε, το tetris έχει γίνει το παιχνίδι που πάντα κάποιος θα ασχολείται μαζί του αλλά και αυτό που έχει δεχτεί τις περισσότερες μεταφορές σε κονσόλες αλλά και διασκευές. Βέβαια για το ότι υπάρχουν εκατοντάδες κλώνοι του tetris φταίει και η κατάσταση που επικρατούσε στη Σοβιετική Ένωση το 1985 που ουσιαστικά στέρησε στον ρώσο εμπνευστή του Alexey Pajitnov να κατοχυρώσει τα δικαιώματα για την δημιουργία του. Ο ίδιος το παρουσίασε στο Moscow Academy of Science's Computer Center και έπειτα ο Vadim Gerasimov το μετέφερε στους IBM και από κάπου εκεί άρχισε να εξαπλώνεται στον κόσμο. Πάντως όποιοι μεγαλώσαμε με τους δεκαρικοφάγους, νομίζω ότι θεωρούμε την έκδοση της Atari ως την πιο γνήσια και πιο αγαπημένη από όλες.
Πολύ περισσότερα για το tetris γενικότερα θα βρείτε στην Wikipedia.