Robinson Crusoe on Mars (1964)

[iggylebowski]

Robinson Crusoe on Mars (1964, Byron Haskin)

http://www.imdb.com/title/tt0058530/

Ηθοποιοί: Paul Mantee, Victor Lundin, Adam West

Υπόθεση: Δυο αστροναύτες βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη Άρη, κατά τη διάρκεια μιας ερευνητικής αποστολής. Κάποια δυσλειτουργία όμως θα τους αναγκάσει να εγκαταλείψουν το σκάφος τους με αποτέλεσμα μόνος ένας εκ των δύο να επιζήσει. Έχοντας ως μοναδικό σύντροφο, μια μαϊμού με το όνομα Μόνα, ο επιζώντας θα πρέπει, ενάντια στις πιθανότητες, να επιβιώσει στο αφιλόξενο περιβάλλον του πλανήτη και να αντιμετωπίσει τη δίψα, την πείναι και τους εχθρικούς εξωγήινους επισκέπτες.

Παρά τον σχετικά γελοίο τίτλο, το Robinson Crusoe on Mars είναι μια αρκετα καλή sci-fi ταινία, γυρισμένη στα τελευταία χρόνια της "χρυσής εποχή" των ταινιών επιστημονικής φαντασίας. Στην καρέκλα του σκηνοθέτη, βρίσκεται ο πολύπειρος Byron Haskin που είχε ήδη αρκετούς καλούς τίτλος στην πλάτη του, όπως τα Treasure Island (1950) και The War of the Worlds (1953). Πέρα από τις κάποιες ευκολίες, αναληθοφάνειες και ανακολουθίες σχετικά με την επιστημονική πιστότητα των καταστάσεων, άλλωστε βρισκόμαστε ακόμη στο 1964, ο Haskin σκηνοθετεί μια πολύ καλή μεταφορά του γνωστού χαρακτήρα του Defoe στη διαστημική εποχή. Ο Haskin αντιμετωπίζει πολύ καλά την κλασική ιστορία και αντί να δημιουργήσει μια ταινία γεμάτη με γραφικές καταστάσεις και φτηνούς εντυπωσιασμούς, εμμένει στην προσπάθεια επιβίωσης, στην ψυχολογία και στην απόγνωση του βασικού ήρωα. Το βασικό θέμα του Robinson Crusoe on Mars παραμένει αρκετά πιστό στην πρωτότυπη ιστορία, αφού αυτό που πραγματικά ενδιαφέρει τον σκηνοθέτη είναι να κάνει ένα σχόλιο πάνω στην φιλία, την εμπιστοσύνη, την αυτοθυσία, την ανθρώπινη θέληση και την εσωτερική δύναμη του ανθρώπου ώστε να καταφέρει να επιβιώσει. Ο Haskin καταφέρνει να οικοδομήσει με πολύ όμορφο τρόπο ένα υψηλό επίπεδο αγωνίας και σασπένς, εκμεταλλευόμενος τα εντυπωσιακά σκηνικά, την απειλητική ατμόσφαιρα και το αίσθημα ανασφάλειας και αβεβαιότητας που βαραίνει τις προσπάθειες το πρωταγωνιστή. Πέρα από τον τρόπο που ο Haskin παρουσίαζει τις απεγνωσμένες προσπάθειες του βασικού χαρακτήρα να επιβιώσει, σημαντικό ρόλο στην ταινία παίζουν τα πανέμορφα σκηνικά που συνδυάζουν μια αόριστα υπερρεαλιστική διάθεση με την απόκοσμη αισθητική και τον εφιαλτικό τόνο. Οι έντονα κόκκινοι χρωματικοί τόνοι, η comic αισθητική των τοπίων, η επιβλητική ανάγλυφη υφή του εδάφους, η υπνωτική προσέγγιση, οι πανοραμικές λήψεις ενισχύουν την αίσθηση ερήμωσης και απομόνωσης και καταφέρνουν, κατά ένα περίεργο τρόπο, να βγάλουν μια απροσδιόριστη κλειστοφοβική αίσθηση παρά το γεγονός ότι η ταινία είνα γυρισμένη σε εξωτερικούς χώρους. Βέβαια η ταινία έχει αρκετά ελαττώματα, αφού πλέον δείχνει τα χρονάκια της, τα εφέ φυσικά είναι ξεπερασμένα και πολλές φορές πλησιάζει τα όρια του κιτς και της αφέλειας. Επιπλέον, στο δεύτερο μισό της ταινίας μοιάζει να μετατρέπεται σε κλασική sci-fi b-movie. Όπως και να'χει όμως, το Robisnon Crusoe on Mars είναι μια από τις πιο καλές, όμορφες και εικαστικά εντυπωσιακές ταινίες επιστημονικής φαντάσίας εκείνης της μακρινής, αθώας εποχής. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στο one-man-show του Paul Mantee που κρατά την περισσότερη ώρα στις πλάτες του.

Trailer:

 

[RIO]

 

[elephadas]

Δεν μπορώ να κρίνω την ταινία αφού δεν την έχω δει, αλλά η αφίσα που βλέπω είναι ανεκδιήγητη, και δεν τη δικαιολογεί το 1964. Αν η μαϊμού (που δεν είναι αρειανή, υποθέτω) αναπνέει την αρειανή ατμόσφαιρα, ο τύπος γιατί φοράει κάσκα? Η Γη στο βάθος είναι βλακωδώς μεγάλη (το ότι δείχνει τις Αμερικές δεν με παραξενεύει, αλλα ούτε ένα συννεφάκι?). Και η δήλωση "Τhis film is scientifically authentic" θα άξιζε το όσκαρ θράσους. Το laser beam gun και τα fireballs δεν με ενοχλούν, ούτε τα bloodstones. αυτά τα δέχεσαι για να υπάρξει ταινία και δράση. αλλά όχι τα παράλογα πράματα.

Φυσικά τώρα θέλω να τη δω.