Rollerball (1975)

noxrider

RetroMaNiaC
Joined
13 Δεκ 2008
Μηνύματα
814
Αντιδράσεις
68
Η αρχική ταινία του 1975(καμία σχέση με το κάκιστο remake)

RollerballPoster.jpg


Rollerball (1975) Trailer



Προβολή συνημμένου 55802
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ταινιάρα!!!! Και με ενδιαφέροντα νοήματα πέρα από το εντυπωσιακό story. Το remake δεν είναι απλά κάκιστο, είναι εμετικό. Όποιος είχε αυτή την ιδέα για το remake, θα έπρεπε να πάει στην κόλαση και για τιμωρία να βλέπει συνέχεια την αηδία που δημιούργησε
 
To Rollerball ανηκει σε αυτη την σπανια κατηγορια ταινιων σουφου που συνδυαζουν ή καλυτερα χρησιμοποιουν την δραση ως προσχημα για να περασουν μηνυματα για την ανθρωπινη συμπεριφορα. Ειναι μια τολμηρη παρουσιαση της εταιρειοκρατιας χωρις τις κορωνες και καταστροφολογιες φθηνων ταινιων δρασης. Ενα μεγαλο κομματι της ταινιας ειναι οι συμβολισμοι και η γλωσσα του σωματος. Ολα ενισχυουν την σταδιακα αυξανομενη αμηχανια και αβεβαιοτητα του πρωταγωνιστη. Οι ερμηνειες ειναι παρα πολυ καλες, ειδικα απο τον γλυκομιλητο κυριο Μπαρθολομιου, που εναλλασσει το μελιρυτο, με το πατρικο και απειλητικο υφος με μικρες αλλαγες εκφρασεων και τονισμου.

Αγαπημενες σκηνες μου (πιθανα σποιλερς):

Οταν ο Τζοναθαν επισκεπτεται για πρωτη φορα στην ταινια τον κυριο Μπαρθολομιου, ο οποιος βρισκεται σε ενα δωματιο χαλαρωσης. Οταν εισερχεται ο Τζοναθαν τον καλει να κατσει διπλα του και να κανει ησυχια για λιγο, ομως ο χωρος που βρισκεται ειναι περικυκλωμενος απο κρεμμαστες λαμες ή κρυσταλλα. Ο Τζοναθαν προσπαθωντας να περασει κανει θορυβο και αισθανεται φοβερη αμηχανια σαν να εκανε κατι αδεξιο. Αυτη η σκηνη για μενα περιγραφει την σαδιστικη εκφραση της εξουσιας η οποια παιζει με τον αδυναμο. Για να το παμε λιγο πιο περα, περιγραφει σε 2 δευτερολεπτα την σημερινη πραγματικοτητα.

Ο Τζοναθαν προβληματισμενος με την αποφαση των στελεχων ζητα πληροφοριες απο τον παλιο προπονητη του, κολλητο φιλο και επισης στελεχος Κλειτους. Ο Κλειτους ενω μεχρι εκεινη την στιγμη ηταν χαλαρος, σοβαρευει και σηκωνεται ορθιος προσπαθωντας να δικαιολογηθει. Ειναι τοσο ενστικτωδης η κινηση που το προσεχει οταν του ζητα ο Τζοναθαν να καθισει.

Ο Τζοναθαν ειναι πικραμενος που το συμβουλιο εταιριων αποφασισε να δωσει την γυναικα του σε ενα στελεχος που την ηθελε. Παροτι του παρεχουν πανεμορφες συνοδους, αυτος θεωρει ως πιο ευτυχισμενες στιγμες της ζωης του αυτες που περασε με την γυναικα του, κατηγορωντας τα στελεχη καιπαιζοντας ξανα και ξανα αναμνηστικα φιλμ. Οταν ερχεται σε ρηξη με το συμβουλιο και απαιτει ως ορο για να κανει αυτο που ζητουν να συναντησει ξανα την γυναικα του, διαπιστωνει οτι ενω αυτη ηταν το σημαντικοτερο κομματι της ζωης του, αυτος δεν ειναι αντιστοιχα το ιδιο. Μαλιστα η συγκαταβατικη αδιαφορια με την οποια τον αντιμετωπιζει τον οδηγει στην συνειδητοποιηση οτι τοσα χρονια ζουσε μια πλανη. Θεωρω φοβερη την στιγμη που σβηνει μπροστα της τα αναμνηστικα βιντεο.
 
Πίσω
Μπλουζα