iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 647
Rolling Thunder (1977, John Flynn)
http://www.imdb.com/title/tt0076637/
Ηθοποιοί: William Devane, Tommy Lee Jones, Linda Haynes, James Best, Dabney Coleman, Lisa Blake Richards, Luke Askew
Υπόθεση: Ο ταγματάρχης Charles Rane, επιστρέφει στην πατρίδα του ως ήρωας πολέμου. Όταν κάποιοι κακοποιοί προσπαθήσουν να τον ληστέψουν, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί η γυναίκα του και ο γιος του και ο ίδιος να χάσει το χέρι του, ο Rane θα αναζητήσει εκδίκηση, επιστρατεύοντας έναν παλιό του φίλο από τον πόλεμο.
Το Rolling Thunder είναι μια 70's vigilante ταινία, με θέμα την προσωπική εκδίκηση, που έχει πολλά κοινά στοιχεία με το Death Wish αλλά και με το Taxi Driver. Άλλωστε, με το όνομα του Paul Schrader, ο άνθρωπος που έγραψε το σενάριο του Taxi Driver, να φιγουράρει στους τίτλους αρχής, κάθε υποψιασμένος θεατής δεν θα περιμένει μια απλή ταινία εκδίκησης, αλλά ένα σκοτεινό πορτραίτο ενός ανθρώπου που αναζητά την πρσωπική του λύτρωση. Η ταινία δίνει αρκετή βάση στην σκιαγράφηση του βασικού χαρακτήρα, που ερμηνεύεται εξαιρετικά από τον William Devane, ακολουθώντας μια σπειροειδή τροχία που μοιάζει να αντικατοπτρίζει την κατάβαση του Charles Rane σε μια προσωπική κόλαση παράνοιας και βίας. Με έντονες αναφορές πάνω στα ψυχικά τραύματα που αφήνει ο πόλεμος, η ταινία παρουσίαζει τη συναισθηματική αδράνεια και το κενό που άφησε η πολεμική εμπερία πάνω στον βασικό χαρακτήρα, ο οποίος αντιμετωπίζει τον χαμό της οικογένειάς του με πρωτοφανή ψυχρότητα, παρουσίαζοντας μια τρομακτική έλλειψη συναισθημάτων. Ο σκηνοθέτης καταφέρνει να αποδώσει πολύ καλά την αδυναμία επανένταξης και προσαρμογής των βετεράνων στο περιβάλλον τους, εμμένοντας σε στοιχεία ενός σκοτεινού ψυχοδράματος που σταδιακά θα οδηγηθεί σε μια βίαιη έκρηξη. Όμορφη κινηματογράφηση με ορισμένες noir επιρροές, που δημιουργεί ένα σκοτεινό, καταθλιπτικό κλίμα και μια δυσοίωνη, πεσιμιστική ατμόσφαιρα, με τον Flynn να φαίνεται επηρεασμένος από το σινεμά του Peckinpah, ειδικά στη σκηνή της τελικής μάχης. Πολύ καλός ρυθμός που κρατά μια κλιμακούμενη μορφή, σφιχτοδεμένο μοντάζ και καλές ερμηνείες ολοκληρώνουν μια ταινία που έχει κάποια μικρά προβληματάκια, τα οποία όμως δεν ελαττώνουν στο ελάχιστο τη δύναμική του τελικού αποτελέσματος.
http://www.imdb.com/title/tt0076637/
Ηθοποιοί: William Devane, Tommy Lee Jones, Linda Haynes, James Best, Dabney Coleman, Lisa Blake Richards, Luke Askew
Υπόθεση: Ο ταγματάρχης Charles Rane, επιστρέφει στην πατρίδα του ως ήρωας πολέμου. Όταν κάποιοι κακοποιοί προσπαθήσουν να τον ληστέψουν, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί η γυναίκα του και ο γιος του και ο ίδιος να χάσει το χέρι του, ο Rane θα αναζητήσει εκδίκηση, επιστρατεύοντας έναν παλιό του φίλο από τον πόλεμο.
Το Rolling Thunder είναι μια 70's vigilante ταινία, με θέμα την προσωπική εκδίκηση, που έχει πολλά κοινά στοιχεία με το Death Wish αλλά και με το Taxi Driver. Άλλωστε, με το όνομα του Paul Schrader, ο άνθρωπος που έγραψε το σενάριο του Taxi Driver, να φιγουράρει στους τίτλους αρχής, κάθε υποψιασμένος θεατής δεν θα περιμένει μια απλή ταινία εκδίκησης, αλλά ένα σκοτεινό πορτραίτο ενός ανθρώπου που αναζητά την πρσωπική του λύτρωση. Η ταινία δίνει αρκετή βάση στην σκιαγράφηση του βασικού χαρακτήρα, που ερμηνεύεται εξαιρετικά από τον William Devane, ακολουθώντας μια σπειροειδή τροχία που μοιάζει να αντικατοπτρίζει την κατάβαση του Charles Rane σε μια προσωπική κόλαση παράνοιας και βίας. Με έντονες αναφορές πάνω στα ψυχικά τραύματα που αφήνει ο πόλεμος, η ταινία παρουσίαζει τη συναισθηματική αδράνεια και το κενό που άφησε η πολεμική εμπερία πάνω στον βασικό χαρακτήρα, ο οποίος αντιμετωπίζει τον χαμό της οικογένειάς του με πρωτοφανή ψυχρότητα, παρουσίαζοντας μια τρομακτική έλλειψη συναισθημάτων. Ο σκηνοθέτης καταφέρνει να αποδώσει πολύ καλά την αδυναμία επανένταξης και προσαρμογής των βετεράνων στο περιβάλλον τους, εμμένοντας σε στοιχεία ενός σκοτεινού ψυχοδράματος που σταδιακά θα οδηγηθεί σε μια βίαιη έκρηξη. Όμορφη κινηματογράφηση με ορισμένες noir επιρροές, που δημιουργεί ένα σκοτεινό, καταθλιπτικό κλίμα και μια δυσοίωνη, πεσιμιστική ατμόσφαιρα, με τον Flynn να φαίνεται επηρεασμένος από το σινεμά του Peckinpah, ειδικά στη σκηνή της τελικής μάχης. Πολύ καλός ρυθμός που κρατά μια κλιμακούμενη μορφή, σφιχτοδεμένο μοντάζ και καλές ερμηνείες ολοκληρώνουν μια ταινία που έχει κάποια μικρά προβληματάκια, τα οποία όμως δεν ελαττώνουν στο ελάχιστο τη δύναμική του τελικού αποτελέσματος.
