Sands of the Kalahari (1965)

iggylebowski

RetroAdept
Joined
10 Mαϊ 2012
Μηνύματα
868
Αντιδράσεις
646
Sands of the Kalahari (1965, Cy Endfield)

http://www.imdb.com/title/tt0059675/?ref_=sr_3

Ηθοποιοί: Stuart Whitman, Stanley Baker, Susannah York, Harry Andrews, Nigel Davenport, Theodore Bikel

Υπόθεση: Ένα μικρό αεροπλάνο συντρίβεται στην έρημο Καλαχάρι, χιλιόμετρα μακριά από τον πολιτισμό. Καθώς οι επιζήσαντες της πτώσηε προσπαθούν να επιβιώσουν στο αφιλόξενο περιβάλλον, σταδιακά θα αρχίσουν να εμφανίζονται προστριβές και εντάσεις μεταξύ τους. Ένας από αυτούς όμως, πιστεύοντας ότι υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να καταφέρει να επιβιώσει, αρχίζει να εξοντώνει έναν-έναν τους υπόλοιπους επιζώντες.

Αν και η συγκεκριμένη ταινία αρχικά θυμίζει αρκετά το The Flight of the Phoenix της ίδιας χρονιάς, στην πραγματικότητα κινείται σε τελείως διαφορετικά μονοπάτια. Αντίθετα με την ταινία του Robert Aldrich, o Cy Endfield δεν ενδιαφέρεται να παρουσιάσει μια ομαδική προσπάθεια επιβίωσης μέσα από τις εντάσεις των διαφορετικών χαρακτήρων. Το ενδιαφέρον του στρέφεται κυρίως στον τρόπο που επιδρά το αφιλόξενο τοπίο στην ψυχολογία των επιζώντων, την σταδιακή κτηνοποίηση , παραλληλίζοντας τον τρόπο που συμπεριφέρεται η ομάδα με τη συμπεριφορά μιας κοντινής αγέλης μπαμπουίνων. Ο Endfield χρησιμοποιεί εξαιρετικά τα αχανή, ερημικά τοπία που περιβάλλουν την ομάδα και προσθέτει ισχυρές ποσότητες έντασης και αγωνίας, κάνοντας πολλές φορές την ταινία να αποκτά ένα χαρακτήρα που φέρνει στο μυαλό ταινίες θρίλερ. Κλασσική ιστορία επιβίωσης στο κέντρο της, η ταινία σταδιακά βαδίζει σε πιο σκοτεινά μονοπάτια που παίρνουν δάνεια από άλλα κινηματογραφικά είδη, με τον Endfield να χειρίζεται με ικανοποιητικό τρόπο το story και τους χαρακτήρες. Εξαιρετική κινηματογράφηση, όμορφη technicolor φωτογραφία, ενδιαφέροντες χαρακτήρες που έχουν αρκετό χρόνο επί της οθόνης, στιβαρός ρυθμός, σφιχτοδεμένη ένταση και καλές ερμηνείες από το καστ. Οι Staney Baker και Susannah York είναι καλοί στους ρόλους του, αλλά ολόκληρη η ταινία ανήκει στον Stuart Whitman, ο οποίος καταφέρνει να αποδώσει πολύ καλά έναν βίαιο χαρακτήρα, που σταδιακά κινείται προς τον πρωτογονισμό και την παράνοια, ο οποίος επιθυμεί να δημιουργήσει μια προσωπική Εδέμ με τον ίδιο ως Αδάμ και τη Susannah York ως Εύα. Καλή ταινία, παρά τα όποια κλισέ και κάποιες ευκολίες στην εξέλιξη της ιστορίας. Η καλογυρισμένη τελική σκηνή της μονομαχίας του χαρακτήρα του Stuart Whitman με τον αρχηγό της αγέλης των μπαμπουίνων δίνει την απαραίτητη ανατροπή στην πλοκή.

 
Να 'σαι καλά φίλε μου! την ταινία την είχαμε δει οικογενειακώς σε κάποιο κανάλι της κρατικής τηλεόρασης τέλη 70 αρχές 80. Θυμάμαι κάποιες σκηνές.
 
Πίσω
Μπλουζα