Soleil rouge (1971)

Fulci

RetroMaNiaC
Joined
18 Μάρ 2018
Μηνύματα
553
Αντιδράσεις
902
Soleil rouge ( "Red sun" ή "Μονομαχία στον κόκκινο ήλιο")

Υπόθεση: Δύο ληστές μαζί με την πολυμελή συμμορία τους επιχειρούν και καταφέρνουν να ληστέψουν ένα τρένο που υπάρχει σ'αυτό ένα μεγάλο χρηματικό ποσό.Με το τρένο ταξιδεύει και μια ομάδα Ιαπώνων,πρέσβης και φρουροί Σαμουράι,με προορισμό την Ουάσιγκτον για επίσκεψη στον πρόεδρο. Η κλοπή του δώρου των Ιαπώνων για τον πρόεδρο και μια προδοσία γίνονται αφορμή να ξεκινήσει ένα κυνηγητό κάτω από τον καυτό,"κόκκινο" ήλιο της Δύσης.

Σκηνοθεσία : Terence Young
Παίζουν : Charles Bronson, Toshiro Mifune, Alain Delon, Ursula Andress..
Μουσική : Maurice Jarre

Θα αφήσω απόψε το αγαπημένο μου spaghetti..Δεν θα ταξιδέψω πέρα από τον Ατλαντικό όμως,θα παραμείνω στις ευρωπαϊκές παραγωγές..Γιατί το "Red sun" είναι μια γαλλο-ιταλο-ισπανική παραγωγή.
Έχουμε τον Τέρενς Γιανγκ στη σκηνοθεσία.Τέλεια..Σκηνοθέτης "Τζέιμς Μποντ" ταινιών και όχι μόνο..Παίζει ο σκληρός Τσαρλς Μπρόνσον,ο ακαταμάχητος Αλέν Ντελόν, ο αγέλαστος Τοσίρο Μιφούνε και η αγριόγατα,λέαινα Ούρσουλα Άντρες..Μουσική ο γνωστός Μορίς Ζαρ (συνθέτης του "Ιησούς από τη Ναζαρέτ")..Τι άλλο θέλουμε για να δούμε μια καλή ταινία?
Και η ταινία είναι αυτό ακριβώς.Μια καλή ταινία..Όχι κάτι το εντυπωσιακό.Ούτε μέτρια όμως.. Η σκηνοθεσία είναι αρκετά καλή..Από την αρχή μπαίνουμε σε κλίμα "Άγριας Δύσης". Είναι σκληρή και ωμή αρχικά για να καταλαβαίνουμε ότι είμαστε σε ένα μέρος και μια εποχή που οι άντρες δεν προλαβαίνουν να γίνουν παππούδες (κλεμμένο είναι αυτό φυσικά,ατάκα από spaghetti ταινία). Γίνεται μια ληστεία σε ένα τρένο. Υπάρχει μια συμμορία,με 2 αφεντικά-συνεργάτες.Αυτό όμως που λένε " μεταξύ κατεργαρέων ειλικρίνεια" δεν υπάρχει στην περίπτωση μας (στην ταινία). Η ληστεία είναι πετυχημένη, η "μπαμπεσιά" όμως χαμογελάει..Στο τρένο υπάρχουν και Ιάπωνες!Σαμουράι!..Και όταν λέμε "Σαμουράι", εννοούμε "τιμή"!..Πάνω απ'όλα η τιμή!..Και όταν ο ένας από τους ληστές θα κλέψει το δώρο του Αυτοκράτορα της Ιαπωνίας (ένα σπαθί) που προορίζεται για τον πρόεδρο στην Αμερική, αυτό θα κάνει πυρ και μανία τον Σαμουράι Κουρόντα (Τοσίρο Μιφούνε)..Και η αποστολή του πια θα είναι να πάρει πίσω το σπαθί!..Ή θα το καταφέρει ή θα κάνει χαρακίρι!..Γιατί αυτό ακριβώς είναι "Τιμή".. Και θα πρέπει να συνεργαστεί με τον έναν από τους δύο ληστές, τον Λινκ (Τσαρλς Μπρόνσον) για να φτάσουν στον άλλον ληστή,τον Γκος (Αλέν Ντελόν) και το σπαθί (το δώρο).
Έχουμε λοιπόν έναν τίμιο Σαμουράι , έναν "τίμιο" κλέφτη τον Λινκ και έναν "άτιμο" κλέφτη τον Γκος..Και περίπου από τα μέσα της ταινίας μπαίνει και το αμόρε του Γκος στις οθόνες μας, η Κριστίνα (Ούρσουλα Άντρες), η εκπληκτική Κριστίνα,η πανέμορφη Κριστίνα,η εκθαμβωτική Κριστίνα (έντιμοι χαρακτηρισμοί,τίμιες 100% κουβέντες).
Και κάποιοι στιγμή θα εμφανιστούν και Ινδιάνοι..Οι Κομάντσι..Κακοί Ινδιάνοι.Τώρα,γιατί εγώ δεν μπόρεσα να δω ποτέ στη ζωή μου τους Ινδιάνους ως τους "κακούς" στην Δύση δεν ξέρω γιατί (από μικρός που έβλεπα τα αμερικάνικα γουέστερν,πάντα έπαιρνα το μέρος των ερυθρόδερμων!Πάντα!..Βίβα Βένετου, βίβα Τζερόνιμο!..Ουστ στο Ιππικό!).. Τέλος πάντων, στην ταινία ,οι Κομάντσι είναι κακοί.

Η ταινία έχει και τις πολιτισμικές της αναφορές..Π.χ. σε μια στιγμή, υπάρχει προβληματισμός και λύπη από τον Σαμουράι για το πέρασμα της Ιαπωνίας από την παλιά καλή,ρομαντική εποχή σε μια νέα Ιαπωνία ( μάλλον και οι Σαμουράι ήταν retromaniax)..Επίσης είναι γεμάτη με χιούμορ.Θέλοντας ο σκηνοθέτης μάλλον να ισορροπήσει λίγο την ωμή βία και τους σκοτωμούς,έχει πολλές κωμικές στιγμές..Όταν λ.χ. συναντάει ο Λινκ την Κριστίνα, αναφερόμενος στον Γκος της λέει : "..Εγώ είμαι πιο μεγάλος,αυτός είναι πιο νέος από μένα.Είναι πιο όμορφος.Και πιο πλούσιος..Απορώ τι του βρίσκεις και είσαι μαζί του.."!
Επίσης μαθαίνουμε πως αν έχουμε πρόβλημα με τα κουνούπια και δεν μπορούμε να πάρουμε εντομοκτόνο,ή αντικουνουπική λοσιόν,ή μας τελείωσαν οι ταμπλέτες,ένας Σαμουράι δίπλα μας θα μας δώσει τη λύση!Ξέρει τον τρόπο.Για να κοιμόμαστε ήσυχοι τη νύχτα, με ανοιχτά παράθυρα χωρίς πρόβλημα.

Κι όλα αυτά γίνονται σε αυτό το ταξίδι αναζήτησης,σ'αυτό το κυνήγι..Που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ένα "κυνήγι της χαμένης τιμής". Το θέμα "τιμή" τίθεται αρκετά συχνά στην ταινία.Μέχρι και το τέλος της..
Δε ξέρω αν μπορεί να θεωρηθεί ένα πολύ καλό γουέστερν.Αλλά καλό,σίγουρα είναι.Η μουσική της βέβαια δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο.Ούτε που τη θυμάμαι..Και μόνο όμως την πρώτη σκηνή με την Ούρσουλα Άντρες,τη σκηνή στο δωμάτιο στο "σπίτι" να θυμηθούμε, κερδίζει έξτρα πόντους το φιλμ ( δεν υπάρχει κάτι χυδαίο, αλλά μεγάλη φαντασίωση! Εύγε για τη συγκεκριμένη κινηματογράφιση κ.Γιανγκ )

Την ταινία την πρωτοείδα στη tv,στην ΕΡΤ1, Κυριακή βράδυ στα μέσα της δεκαετίας του ΄80 με τίτλο "Μονομαχία στον κόκκινο ήλιο"..Τότε ήταν που πρωτοέμαθα και τι σημαίνει "Ζερβοχέρης" (ρώτησα τον πατέρα μου και μου είπε)..Μες στην ίδια δεκαετία,προς το τέλος της ,τη νοίκιασα και από ένα βίντεοκλαμπ.
"Αααα, ο Ζερβοχέρης" είπα και πήρα το κουτί για το ταμείο..Την ξαναείδα μετά από 20+ χρόνια..3 φορές όλες και όλες..Την έχω στην ταινιοθήκη μου..
Δεν την βλέπω,όπως βλέπω πιο συχνά κάποιες άλλες..Αν όμως θελήσω να δω την Ούρσουλα, ο Ζερβοχέρης θα είναι μία από τις επιλογές μου.
("Ζερβοχέρης" είναι το παρατσούκλι του Αλέν Ντελόν στη ταινία)

Το τρέιλερ της ταινίας

 
Λαμπρό καστ, γρήγοροι ρυθμοί, πιστολίδι, πολιορκία από ινδιάνους , μάχη σώμα με σώμα σαμουράι -Κομάντσι. Όπως το είπες . Ένα τίμιο γουέστερν, που δίνει στον θεατή αυτό που ψάχνει από μια τέτοια ταινία.
 
Πίσω
Μπλουζα