iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 647
Survive! (1976, Rene Cardona)
http://www.imdb.com/title/tt0075290/?ref_=fn_al_tt_1
Υπόθεση: Κινηματογραφική μεταφορά της αληθινής ιστορίας της πτήσης 571, που μετέφερε μια κολεγιακή ομάδα ράγκμπι από την Ουρουγουάη, η οποία συνετρίβη στις Άνδεις την 13η Οκτωβρίου του 1972, με τους επιζώντες να αναγκάζονται να καταναλώσουν ανθρώπινη σάρκα από τους νεκρούς επιβάτες για να καταφέρουν να επιβιώσουν.
Ξεχασμένη αρκετά χρόνια στην κινηματογραφική αφάνεια, η συγκεκριμένη, σχετικά σπάνια, μεξικάνικη παραγωγή βρήκε τον χώρο της στην κινηματογραφική ιστορία εξαιτίας της χολιγουντιανής μεταφοράς του περιστατικού των Άνδεων το 1993 (Alive). Αν και το όνομα στην καρέκλα του σκηνοθέτη δεν προδιαθέτει τον μυημένο θεατή για κάτι καλό, αφού ο Rene Cardona είναι γνωστός στους cult κύκλους ως δημιουργός μερικών κλασσικών lucha libre τίτλων και κάποιων μεξικάνικων μεταφορών σε παραμύθια, το αποτέλεσμα δεν είναι τόσο κακό όσο αρχικά φαίνεται. Καταρχήν, το Survive δεν είναι καλή ταινία, και με το ζόρι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αξιοπρεπής. Ούτε όμως είναι τόσο κακή όσο πολλοί πιστεύουν. Είναι απλά μέτρια. Ξεπερνώντας τα ερασιτεχνικά εφέ, την αστεία σκηνή της συντριβής του αεροπλάνου και το ψεύτικο χιόνι, το Survive έχει κάποια κινηματογραφική αξία, ειδικά για όσους αγαπάνε τις b-movie. Το Survive είναι ξεκάθαρα μια exploitation ταινία, και με όρους exploitation σινεμά, προσπαθεί αρκετά να πει την ιστορία διατηρώντας μια σχετική αξιοπρέπεια, αν και στο βάθος υπάρχει η επιθυμία να σοκάρει με τις σκηνές της. Ο Cardona, παρά το εμφανώς περιορισμένο μπάτζετ, σκηνοθετεί αρκετά καλά το "χιονισμένο" τοπίο, βγάζοντας μια σκοτεινά απειλητική κι ανατριχιαστική ατμόσφαιρα, ενώ παράλληλα προσπαθεί, όχι ιδιαίτερα επιτυχώς είναι αλήθεια, να δώσει βάθος στους χαρακτήρες του και να τονίσει το τραγικό ύφος της ιστορίας. Η σκηνοθετική προσπάθεια του Cardona είναι αρκετά επιτυχής στον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζει την σωματική και ψυχική κούραση των πρωταγωνιστών και στον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται το συναίσθημα, αποφεύγοντας υπερβολικούς μελοδραματισμούς και ηρωισμούς. Δίνοντας περισσότερη βάση στο δράμα, και όχι στον τρόμο, ο Cardona καταφέρνει αρκετά καλά να οικοδομήσει τα ηθικά διλήμματα, την σωματική κατάρρευση, την ανθρώπινη ανέχεια και τον φόβο των επιζώντων μέσα σε ένα πεσιμιστικό, κινηματογραφικό πλαίσιο απελπισίας, βγάζοντας παράλληλα ικανοποιητικά την εφιαλτική διάσταση που αποπνέουν τα άγρια σκηνικά, κάνοντας τον θεατή, ως ένα σημείο, να ξεχάσει κάποιες αφέλειες στο σενάριο. Όμως το Survive έχει αρκετά προβλήματα που έχουν να κάνουν κυρίως με το γεγονός ότι η ταινία δεν ξέρει προς τα που να κινηθεί. Από την πλευρά του exploitation κινηματογράφου, το Survive είναι υπερβολικά αργό και διαλογικό, ενώ και το gore, που υποτίθεται υπάρχει στην ταινία για να σοκάρει, περιορίζεται σε 2-3 σκηνές. Από την άλλη πάλι, όσο κι αν θέλει να περάσει σαν σοβαρό δράμα που μεταφέρει με σεβασμό μια τραγική ιστορία, είναι εμφανές ότι το Survive ανήκει στον χώρο των b-movies. H low-budget παραγωγή και οι μονοδιάστατοι χαρακτήρες κάνουν πιο έντονα αυτά τα προβλήματα, αν και στο σύνολό της ταινία προσπαθεί σκληρά να κρατήσει μια σοβαρή θέση απέναντι στα γεγονότα. Σε τελική ανάλυση, το Survive, δεν είναι μια κακή ταινία, και μπορεί να δει άνετα κάποιος θεατής, ειδικά αν δεν τον ενοχλεί ο exploitation χαρακτήρας της. Η αδυναμία του όμως να αποφασίσει σε ποια μονοπάτια θα κινηθεί και η άνιση αντιμετώπιση της ιστορίας δεν αφήνουν το Survive ούτε να περάσει ως σοβαρό βιογραφικό δράμα, αλλά και ούτε να αποκτήσει την κακόφημη γοητεία ενός Night of the Bloody Apes.
http://www.imdb.com/title/tt0075290/?ref_=fn_al_tt_1
Υπόθεση: Κινηματογραφική μεταφορά της αληθινής ιστορίας της πτήσης 571, που μετέφερε μια κολεγιακή ομάδα ράγκμπι από την Ουρουγουάη, η οποία συνετρίβη στις Άνδεις την 13η Οκτωβρίου του 1972, με τους επιζώντες να αναγκάζονται να καταναλώσουν ανθρώπινη σάρκα από τους νεκρούς επιβάτες για να καταφέρουν να επιβιώσουν.
Ξεχασμένη αρκετά χρόνια στην κινηματογραφική αφάνεια, η συγκεκριμένη, σχετικά σπάνια, μεξικάνικη παραγωγή βρήκε τον χώρο της στην κινηματογραφική ιστορία εξαιτίας της χολιγουντιανής μεταφοράς του περιστατικού των Άνδεων το 1993 (Alive). Αν και το όνομα στην καρέκλα του σκηνοθέτη δεν προδιαθέτει τον μυημένο θεατή για κάτι καλό, αφού ο Rene Cardona είναι γνωστός στους cult κύκλους ως δημιουργός μερικών κλασσικών lucha libre τίτλων και κάποιων μεξικάνικων μεταφορών σε παραμύθια, το αποτέλεσμα δεν είναι τόσο κακό όσο αρχικά φαίνεται. Καταρχήν, το Survive δεν είναι καλή ταινία, και με το ζόρι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αξιοπρεπής. Ούτε όμως είναι τόσο κακή όσο πολλοί πιστεύουν. Είναι απλά μέτρια. Ξεπερνώντας τα ερασιτεχνικά εφέ, την αστεία σκηνή της συντριβής του αεροπλάνου και το ψεύτικο χιόνι, το Survive έχει κάποια κινηματογραφική αξία, ειδικά για όσους αγαπάνε τις b-movie. Το Survive είναι ξεκάθαρα μια exploitation ταινία, και με όρους exploitation σινεμά, προσπαθεί αρκετά να πει την ιστορία διατηρώντας μια σχετική αξιοπρέπεια, αν και στο βάθος υπάρχει η επιθυμία να σοκάρει με τις σκηνές της. Ο Cardona, παρά το εμφανώς περιορισμένο μπάτζετ, σκηνοθετεί αρκετά καλά το "χιονισμένο" τοπίο, βγάζοντας μια σκοτεινά απειλητική κι ανατριχιαστική ατμόσφαιρα, ενώ παράλληλα προσπαθεί, όχι ιδιαίτερα επιτυχώς είναι αλήθεια, να δώσει βάθος στους χαρακτήρες του και να τονίσει το τραγικό ύφος της ιστορίας. Η σκηνοθετική προσπάθεια του Cardona είναι αρκετά επιτυχής στον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζει την σωματική και ψυχική κούραση των πρωταγωνιστών και στον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται το συναίσθημα, αποφεύγοντας υπερβολικούς μελοδραματισμούς και ηρωισμούς. Δίνοντας περισσότερη βάση στο δράμα, και όχι στον τρόμο, ο Cardona καταφέρνει αρκετά καλά να οικοδομήσει τα ηθικά διλήμματα, την σωματική κατάρρευση, την ανθρώπινη ανέχεια και τον φόβο των επιζώντων μέσα σε ένα πεσιμιστικό, κινηματογραφικό πλαίσιο απελπισίας, βγάζοντας παράλληλα ικανοποιητικά την εφιαλτική διάσταση που αποπνέουν τα άγρια σκηνικά, κάνοντας τον θεατή, ως ένα σημείο, να ξεχάσει κάποιες αφέλειες στο σενάριο. Όμως το Survive έχει αρκετά προβλήματα που έχουν να κάνουν κυρίως με το γεγονός ότι η ταινία δεν ξέρει προς τα που να κινηθεί. Από την πλευρά του exploitation κινηματογράφου, το Survive είναι υπερβολικά αργό και διαλογικό, ενώ και το gore, που υποτίθεται υπάρχει στην ταινία για να σοκάρει, περιορίζεται σε 2-3 σκηνές. Από την άλλη πάλι, όσο κι αν θέλει να περάσει σαν σοβαρό δράμα που μεταφέρει με σεβασμό μια τραγική ιστορία, είναι εμφανές ότι το Survive ανήκει στον χώρο των b-movies. H low-budget παραγωγή και οι μονοδιάστατοι χαρακτήρες κάνουν πιο έντονα αυτά τα προβλήματα, αν και στο σύνολό της ταινία προσπαθεί σκληρά να κρατήσει μια σοβαρή θέση απέναντι στα γεγονότα. Σε τελική ανάλυση, το Survive, δεν είναι μια κακή ταινία, και μπορεί να δει άνετα κάποιος θεατής, ειδικά αν δεν τον ενοχλεί ο exploitation χαρακτήρας της. Η αδυναμία του όμως να αποφασίσει σε ποια μονοπάτια θα κινηθεί και η άνιση αντιμετώπιση της ιστορίας δεν αφήνουν το Survive ούτε να περάσει ως σοβαρό βιογραφικό δράμα, αλλά και ούτε να αποκτήσει την κακόφημη γοητεία ενός Night of the Bloody Apes.
