The Cure

[keeper7k]

πήγες ;

Θα ήθελα

Απο τα καλύτερα live που έχω ακούσει πάντως

 

[Starbuck]

αχ.. εγώ πάντως εξαιτίας του Ρόμπερ Σμιθ άρχισα να πασαλείβω κόκκινα τα χείλια μου.. :redlips:

 

[crimson]

αχ.. εγώ πάντως εξαιτίας του Ρόμπερ Σμιθ άρχισα να πασαλείβω κόκκινα τα χείλια μου.. :redlips:

να το προσέχεις το κόκκινο, δεν ταιριάζει σε όλες τις δερματικές αποχρώσεις

 

[Starbuck]

να το προσέχεις το κόκκινο, δεν ταιριάζει σε όλες τις δερματικές αποχρώσεις

πράγματι είναι δύσκολο το κόκκινο κραγιόν.. όταν το τολμήσεις πρέπει να το υπερασπιστείς.. μην φοβάσαι καλή μου κρίμσον, ξέρω τι κάνω.. (χμ.. για να πειράξω λίγο και το άβαταρ..) :animrolleyes:

 

[crimson]

χαχα! τέλειος!

 

[Bambinella]

Ενταξει, δεν με ξετρελαινουν ολα τα τραγουδια τους, αλλα υπηρχε εποχη (μεσα δεκαετιας '80) που τους ακουγα πολυ αυτους τους κυριους.

Οσο για το τραγουδι που ακολουθει, τι να πω; Αυτο τα λεει ολα!

 

[asikamin]

Τους είχαν καλεσμένοι οι Korn απόψε στο mtv unplugged (το ελληνικό)

 

[zmith7]

Τον πρώτο δισκο των Cure τον αγόρασα το 1998. Διάβαζα για την εξεταστική υπό τους ήχους του 17 seconds. Σηκωνόμουν στις 6 το πρωί - έτσι λέει ο μύθος αλλά δεν πρέπει να απέχει πολύ από την πραγματικότητα - και το διάβασμα άρχιζε με το A reflection.

Είδα ένα αφιέρωμα του Τζάμιν - Βακάρος, Παναγιωτόπουλος - στους Cure στο οποίο ο Παναγιωτόπουλος λέει σε κάποια στιγμή (μπορεί και ο Βακάρος) "ε, δεν είναι να εμπιστεύεσαι και πολύ άντρες που φοράνε μέηκ απ" (εννοώντας φυσικά τον Robert). Έπειτα τον πλακώνουν στις βρισιές από τα τηλέφωνα "ο Robert είναι πιο άντρας από εσένα κλπ".

Κακία δεν κρατάω ούτε στον Βακάρο ούτε στον Παναγιωτόπουλο, στο κάτω κάτω ροκάδες είναι οι άνθρωποι κλπ και το γεγονός ότι επέλεξαν τους Cure για αφιέρωμα τουλάχιστον δείχνει ότι είχαν μια επαφή με την πραγματικότητα.

Επαφή την οποία δεν έχουν πολλά άτομα στο χώρο της pop, της new wave δλδ.

Αλλά νομίζω ότι καταλαβαίνω γιατί.

Βγαίνει ένας πετρίδης, που διαμόρφωσε λέει εκατομμύρια ακροατές με τη μουσική του, βγαίνει λίγο πριν το 2000 και επιλέγει 2000 κομμάτια, τα καλύτερα όλων των εποχών κατά τη γνώμη του. Ή κάτι τέτοιο. Και δεν έχει μέσα κανένα των Cure. Δλδ ο τύπος που διαμόρφωσε γενιές και γενιές δεν θεωρεί τους Cure άξιους για τον κατάλογό του. Έστω το A forest βρε αδερφέ. Τίποτα.

Ευτυχώς δε διαμόρφωσε και εμένα, λέω εγώ - υποθέτω το λένε και οι υπόλοιποι κιουράδες.

Πέφτει προχτές στα χέρια μου ένα βιβλίο, ενός Μηλάτου λέει, οι "101 δίσκοι που σημάδεψαν την ποπ κουλτούρα", λέω κάτσε να δω ποιο δίσκο των Cure έβαλε μέσα. Ξεφυλλίζω, βλέπω smiths, βλέπω substance, λέω κάτσε να ξαναδώ. Τίποτα.

Μας δουλεύετε έτσι; Συγχύζομαι.

Αλλά έπειτα σκέφτομαι. Τελικά, νομίζω το πιάνω γιατί δεν βάζουν Cure. Για τον ίδιο λόγο που υπάρχει αυτή η χαβαλεδιάρικη ειρωνεία από new wavάδες οι οποίοι δεν συμπαθούν τους Cure όταν μπορεί η συζήτηση να έρθει στο συγκεκριμένο θέμα και τους υποβιβάζουν παιχνιδιάρικα.

Συζητάω στα στούντιο του παλιού σπριντ εφ εμ, εν ώρα εκπομπής Γεωργίου, με έναν τύπο που μου λέει "όσοι έχω γνωρίσει να ακούνε Cure έχουν κολλήσει μαζί τους, μπορούν να ακούνε συνεχόμενα για απίστευτα μεγάλο διάστημα". Γεγονός.

Αλλά γεγονός είναι ότι όποιος δεν μπορεί να το κάνει αυτό, απλά δεν μπορεί να νιώσει τι ακριβώς είναι οι Cure. Αυτό οι ραδιοφονικοί παραγωγοί που δεν μπορούν φυσικά να νιώσουν το αντανακλούν υποσυνείδητα στις λίστες που κάνουν. Το ίδιο και οι new wavάδες που ειρωνεύονται.

Κανονικά δεν πρέπει να συγχύζομαι.

Γιατί το να ζητάς από τέτοια άτομα να νιώσουν τι είναι οι Cure είναι σαν να ζητάς από ένα ψάρι να νιώσει τι είναι να χορεύεις τα κομμάτια τους. Του υπενθυμίζεις κάτι το οποίο δεν είναι στην κατασκευή του να κάνει και άρα δεν του λες τίποτα.

( Βέβαια το γεγονός ότι έχω ακούσει διάφορους μεταλλάδες να παραδέχονται τους Cure δείχνει τουλάχιστον ότι οι συγκεκριμένοι είναι μακράν το πιο τίμιο μουσικό κομμάτι του χώρου, καθώς αναγνωρίζουν το μέγεθός τους - αντίθετα με τους ποπ παραγωγούς κλπ)

 

[asikamin]

Στο 'τζάμιν' είχα πάρει πρώτος τηλέφωνο και τους ξέχεσα στον αέρα!!!!

Αυτό πάλι με τους , τότε , δήθεν μουσικογνώστες και τώρα τους χίπστερς?

Οι pixies και οι smiths τα επιδραστικότερα συγκροτήματα...

Οι radiohead θεοί , οι blur τιτάνες !!!!

cure ,depeche και bauhaus σε καμία λίστα της θολοχιπστεροκουλτούρας.

https://www.youtube.com/watch?v=0lDKQ708Z0s

 

[zmith7]

Ωραίος

Προσπαθώ να μη με ενδιαφέρουν οι θολοκουλτουριάρηδες όπως τους λες αλλά είναι δύσκολο

ζεις σε μια κοινωνία που το 95% μουσικά είναι αστείοι, δε μιλάω καν για pixies ή blur, μιλάω για παντελίδη και παρόμοια ξερατά

η britpop ήταν καλό σακί τότε οι Cure σίγουρα δε χωρούσαν μέσα αλλά ήταν αδύνατο και να τους αγνοήσουν

δε θέλω να μιλήσω για συναισθηματική επένδυση προτιμώ πια να εκφράζω αηδία

( οι smiths μου άρεσαν / αρέσουν πάντως, οι dm respect, sisters φαντάζομαι δεν ακούει κανείς πια )

sic transit gloria mundi

Καλή Ανάσταση σε όλους

 

[Uskoke]

Πάντα μου άρεσαν οι Cure, το Killing an arab πόσο επίκαιρο είναι σήμερα! Και σκοτεινά κομμάτια όπως Lullaby, Disintegration κλπ.

 

[paulochelao24]

Στο 'τζάμιν' είχα πάρει πρώτος τηλέφωνο και τους ξέχεσα στον αέρα!!!!

Αυτό πάλι με τους , τότε , δήθεν μουσικογνώστες και τώρα τους χίπστερς?

Οι pixies και οι smiths τα επιδραστικότερα συγκροτήματα...

Οι radiohead θεοί , οι blur τιτάνες !!!!

cure ,depeche και bauhaus σε καμία λίστα της θολοχιπστεροκουλτούρας.

πωπω αυτό το ακούω από δεκάδες άτομα ,επακριβώς τα ίδια ονόματα που εξυμνούν κάτι δήθεν μουσικογνώστες και χίπστερς όπως λές.Σαν να τους έχουν κάνει κάποιο εμβόλιο να λένε τα ίδια πράγματα ρε παιδί μου!

 

[iliast]

Η Cure είναι το μοναδικό συγκρότημα που δεν χώνεψα ποτέ...δεν ξέρω αλλά πλην 2,3 τραγούδια τους τα άλλα τα θεωρώ βαρετά...

Μέγα λάθος. Ετσι ψιλονόμιζα κι εγω.

 

[iliast]

πωπω αυτό το ακούω από δεκάδες άτομα ,επακριβώς τα ίδια ονόματα που εξυμνούν κάτι δήθεν μουσικογνώστες και χίπστερς όπως λές.Σαν να τους έχουν κάνει κάποιο εμβόλιο να λένε τα ίδια πράγματα ρε παιδί μου!

Depeche Mode... Οι γιγαντες της ηλεκτρονικής pop. Απο τα λιγα συγκροτηματα που τα τραγουδια τους εχουν γινει εκατονταδες covers.

 

[paulochelao24]

Έγινα φανατικός της μουσικής τους εκεί τέλη 2000 αρχές 2001 λίγο πριν παρουσιαστώ φαντάρος για Θήβα . Τα Χριστούγεννα του 2000 στο τότε στέκι μου έπαιξε μουσική ένα παιδί με τέτοια new Wave, alternative Rock κτλ. Έπαιξε 4-5 των Cure και τότε κόλλησα. Μέχρι τότε δεν τους πολύ είχα ψάξει. Λίγα κομμάτια τους είχα ακούσει να πω την αμαρτία μου. Το πρώτο cd τους το πήρα στην εξεταστική του Ιανουαρίου του 2001 ένα παγωμένο πρωί στην Θεσσαλονίκη. Αν δεν κάνω λάθος το βρήκα στο studio 52 αρχές Ναυαρίνου. Ήταν το "Concert-the Cure live" του 84.
Όταν παρουσιάστηκα φαντάρος βρήκα αλλά 5 παιδιά που ήταν φανατικοί με Cure και έδεσε το γλυκό, κάναμε πολύ παρέα, βγαίναμε στις εξόδους μαζί κτλ. Δυστυχώς χωριστήκαμε γιατί πήγαμε σε άλλες μονάδες αυτοί νησιά εγώ Διδυμότειχο.
Αλλά και στην μονάδα στο Διδυμότειχο ευτυχώς βρήκα άτομα ψαγμένα στα μουσικά και φαν μεταξύ άλλων και των Cure.
Όταν απολύθηκα απ' το στρατό το καλοκαίρι του 2002, βρήκα αρχικά το "Galore" την συλλογή με τα singles τους απ' το 1987 ως το 1996, την συλλογή του 2001 "Greatest Hits", την άλλη συλλογή "Standing On A Beach", το κλασικό "Disintegration", καθώς και τα "Seventeen Seconds", "Boys don't cry", "Faith", "Pornography" (αυτό όπως και το "Seventeen Seconds" σε cd-r,ακόμη δεν εχω βρει το αυθεντικό cd ή βινύλιο), "The Head On The Door" και το "Bloodflowers" που αν και μεταγενέστερο (του 2000) ήταν πολύ αξιόλογη δουλειά του Smith και της παρέας του.
Θέλω να πω πως και στα πιο ποπ αλλά και στα πιο σκοτεινά τους οι Cure μου άρεσαν και τους θεωρώ απ' τα σπουδαιότερα συγκροτήματα που βγήκαν ποτέ. Το μόνο αρνητικό που θα πω είναι πως κατά την γνώμη μου έπρεπε να διαλυθούν το 2000 μετά την κυκλοφορία του "Bloodflowers" τελευταίο στην Fiction. Οι κυκλοφορίες τους μετά ήταν πιστεύω αχρείαστες, δεν είχαν να προσθέσουν κάτι στην πορεία αυτού του σπουδαίου σχήματος.

 

[paulochelao24]

Ενταξει, δεν με ξετρελαινουν ολα τα τραγουδια τους, αλλα υπηρχε εποχη (μεσα δεκαετιας '80) που τους ακουγα πολυ αυτους τους κυριους.

Οσο για το τραγουδι που ακολουθει, τι να πω; Αυτο τα λεει ολα!

Τραγούδι - κομψοτέχνημα θα το χαρακτήριζα

 

[Blue Max]

Σπουδαία, διαχρονική μπάντα, αγαπημένη από παλιά. Mε μεγάλη επιρροή στην pop κουλτούρα των 80s.

Δύο track, που τα έχω ποστάρει ξανά.

The Cure - A Forest (1980)

The Cure - The Love Cats (1983)

 

[Bambinella]

Τραγούδι - κομψοτέχνημα θα το χαρακτήριζα

Και ακρως αισθησιακο επισης.

 

[Rygar]

Και ακρως αισθησιακο επισης.

Οντως. Υπήρχε πάντως και η πιο κάτω έκδοση της οποίας τα ντραμς χαλάνε αυτό τον αισθησιασμό. Δεν ξέρω ποιά από τις δύο βγήκε πρώτη.

Σπουδαία, διαχρονική μπάντα, αγαπημένη από παλιά. Mε μεγάλη επιρροή στην pop κουλτούρα των 80s.

Δύο track, που τα έχω ποστάρει ξανά.

The Cure - A Forest (1980)

Μέχρι να μπει η φωνή του Σμιθ άνετα θα το έκανες για τραγούδι των Sisters of Mercy από τις πρώιμες εποχές τους.