Optimus
RetroActive
- Joined
- 9 Δεκ 2006
- Μηνύματα
- 481
- Αντιδράσεις
- 181
Μπήκα σε αυτή τη συζήτηση ψάχνοντας για borderlands και γέλασα με την πρώτη εικόνα.
Η linearity στο map design έχει συζητηθεί πολύ, ακόμα και στην doom community. Πόσες φορές έχω διαβάσει σε reviews πρόσφατων WADs τις δύο λέξεις, "too linear". Δεν με πειράζει και τόσο αλλά συμφωνώ πως σε αρκετά σύγχρονα FPS που δοκίμασα να παίξω, τα πράγματα είναι αηδιαστικά linear, δηλαδή ξέρεις ότι όπου και να πας δεν θα χαθείς, δεν πρόκειται να χάσεις κάποια πόρτα γιατί τώρα είναι κλειστή και μετά που θα ανοίξει θα περάσεις από εκεί και φυσικά τότε μόνο θα μπορείς να περάσεις για το νέο gameplay sequence.
Μπορεί να ακούγομαι retro αλλά ακόμα βλέπεις στο παλιό το doom πίστες διαμάντια, και από αισθητικής άποψης και κυρίως από gameplay. Οι δικές μου έχουν φάει τα άπειρα κάτω από 2/5 και comments του τύπου "too linear", "boring gameplay" μιας και επικεντρώνομαι στο τεχνικό κομμάτι και στο τέλος βαριέμαι να κάνω gameplay (αν και νομίζω πως παίζονται καλά). Έχω ακούσει κόσμο να σκέφτεται προσεκτικά πως να τοποθετήσει τα τερατάκια του doom στρατηγικά ωστέ να κάνει τις μάχες πιο ενδιαφέρουσες. Το σκέφτοναι πολύ και επίσης τα τερατάκια του doom μπορώ να πω πως έχουν πιο μοναδικά στοιχεία και ποικιλία από ότι αρκετά σύχρονα FPS.
Τώρα το Borderlands. Είχα φάει κόλημα. Τελείωσα και όλα τα expansions. Ενώ μπορεί να πει κανείς πως δεν είναι δείγμα τέλειου gameplay, εξαιτίας πολλών βαρετών και γραμμικών side quests (πάνε εκεί, πάρε αυτό, σκότωσε εκείνον) αλλά είναι ο συνδιασμός καλού fps action με μόνο τα πορωτικά RPG στοιχεία που χρειάζεται για να κολλήσεις. Αυτό το looting ειδικά, να ανοίγεις chest και να ψάχνεις καλύτερα όπλα, με τους αστείους συνδιασμούς χαρακτηριστικών (ωωω, ένα δυνατό shotgun με accuracy 0%, ωωω ένα πιστόλι που βαράει σαν αυτόματο και σκάει δύο σφαίρες τη φορά, κλπ..) δεν ξέρεις πότε τι θα βρεις και είναι το πάρτυ του looting. Κάποιοι το έχουν περιγράψει σαν ένα άλλο Fallout 3 αλλά η διαφορά είναι πως το Borderlands είναι πιο επικεντρωμένο στο καθαρό FPS action χωρίς να ξεχνάει τα πορωτικά RPG στοιχεία που το κάνουν διαφορετικό (κάτι που θα ήθελα να ακολουθήσουν και άλλοι τίτλοι FPS) ενώ το Fallout 3 πιο πολύ RPG με σενάριο και στοιχεία FPS (μπορείς να παίξεις και real time action αλλά το turn based system είναι πιο effective).
Τελευταία FPS που είχα κολλήσει πριν το Borderlands είναι ίσως το Return to Castle Wolfenstein (Το καινούριο Wolfenstein δεν μου άρεσε). Άντε και το Half Life 2 (κορυφαία ιδέα και το Portal αν και είναι puzzle FPS). Τόσο καιρό έχω να παίξω FPS που να μου αρέσει σαν gameplay.
Η linearity στο map design έχει συζητηθεί πολύ, ακόμα και στην doom community. Πόσες φορές έχω διαβάσει σε reviews πρόσφατων WADs τις δύο λέξεις, "too linear". Δεν με πειράζει και τόσο αλλά συμφωνώ πως σε αρκετά σύγχρονα FPS που δοκίμασα να παίξω, τα πράγματα είναι αηδιαστικά linear, δηλαδή ξέρεις ότι όπου και να πας δεν θα χαθείς, δεν πρόκειται να χάσεις κάποια πόρτα γιατί τώρα είναι κλειστή και μετά που θα ανοίξει θα περάσεις από εκεί και φυσικά τότε μόνο θα μπορείς να περάσεις για το νέο gameplay sequence.
Μπορεί να ακούγομαι retro αλλά ακόμα βλέπεις στο παλιό το doom πίστες διαμάντια, και από αισθητικής άποψης και κυρίως από gameplay. Οι δικές μου έχουν φάει τα άπειρα κάτω από 2/5 και comments του τύπου "too linear", "boring gameplay" μιας και επικεντρώνομαι στο τεχνικό κομμάτι και στο τέλος βαριέμαι να κάνω gameplay (αν και νομίζω πως παίζονται καλά). Έχω ακούσει κόσμο να σκέφτεται προσεκτικά πως να τοποθετήσει τα τερατάκια του doom στρατηγικά ωστέ να κάνει τις μάχες πιο ενδιαφέρουσες. Το σκέφτοναι πολύ και επίσης τα τερατάκια του doom μπορώ να πω πως έχουν πιο μοναδικά στοιχεία και ποικιλία από ότι αρκετά σύχρονα FPS.
Τώρα το Borderlands. Είχα φάει κόλημα. Τελείωσα και όλα τα expansions. Ενώ μπορεί να πει κανείς πως δεν είναι δείγμα τέλειου gameplay, εξαιτίας πολλών βαρετών και γραμμικών side quests (πάνε εκεί, πάρε αυτό, σκότωσε εκείνον) αλλά είναι ο συνδιασμός καλού fps action με μόνο τα πορωτικά RPG στοιχεία που χρειάζεται για να κολλήσεις. Αυτό το looting ειδικά, να ανοίγεις chest και να ψάχνεις καλύτερα όπλα, με τους αστείους συνδιασμούς χαρακτηριστικών (ωωω, ένα δυνατό shotgun με accuracy 0%, ωωω ένα πιστόλι που βαράει σαν αυτόματο και σκάει δύο σφαίρες τη φορά, κλπ..) δεν ξέρεις πότε τι θα βρεις και είναι το πάρτυ του looting. Κάποιοι το έχουν περιγράψει σαν ένα άλλο Fallout 3 αλλά η διαφορά είναι πως το Borderlands είναι πιο επικεντρωμένο στο καθαρό FPS action χωρίς να ξεχνάει τα πορωτικά RPG στοιχεία που το κάνουν διαφορετικό (κάτι που θα ήθελα να ακολουθήσουν και άλλοι τίτλοι FPS) ενώ το Fallout 3 πιο πολύ RPG με σενάριο και στοιχεία FPS (μπορείς να παίξεις και real time action αλλά το turn based system είναι πιο effective).
Τελευταία FPS που είχα κολλήσει πριν το Borderlands είναι ίσως το Return to Castle Wolfenstein (Το καινούριο Wolfenstein δεν μου άρεσε). Άντε και το Half Life 2 (κορυφαία ιδέα και το Portal αν και είναι puzzle FPS). Τόσο καιρό έχω να παίξω FPS που να μου αρέσει σαν gameplay.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
