iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 675
The House on the Edge of the Park (1980, Ruggero Deodato)
http://www.imdb.com/title/tt0080503/
Ηθοποιοί: David Hess, John Morghen, Annie Belle, Christian Borromeo, Lorraine de Selle, Gabriele di Giulio, Marie Claude Joseph
Υπόθεση: Ο Alex, ένας απροσάρμοστος, ψυχοπαθής μηχανικός και ο νοητικά δυσλειτουργικός φίλος του Ricky, προσκαλούνται σε ένα πάρτυ μιας ομάδας από νεαρούς της αστικής τάξης. Όταν οι ευκατάστατοι νεαροί αρχίζουν και εξευτελίζουν τον Ricky, o Alex, εκνευρισμένος ήδη από τη σεξουαλικά περιπαικτική συμπεριφορά των γυναικών της παρέας, χάνει τον έλεγχο και επιδίδεται σε έναν καταιγισμό βιασμών, βασανιστηρίων και εξευτελισμού.
Σκηνοθετημένο ακριβώς μετά το Cannibal Holocaust, o Deaodato αποφασίζει να παρατήσει τις ζούγκλες και τους κανίβαλους και να παρουσιάσει μια ταινία σαφώς επηρεασμένη από το The Last House on the Left του Craven. Γυρισμένο κυρίως σε εσωτερικούς χώρους, ο Deaodato προσπαθεί να παρουσιάσει έναν μικρόκοσμο της ίδιας της κοινωνίας, απογυμνωμένη τελείως από όποια χαρακτηριστικά της κι εμμένοντας μόνο στα ζωώδη ένστικτά της. Σκηνοθετημένο με ωμή ένταση, δίνοντας έμφαση στην άσκηση βίας, είτε σε ψυχολογικό επίπεδο, είτε σε σωματικό, το αποτέλεσμα κυριαρχείται από μια βαριά αίσθηση παρακμής και διαστροφής. Ο περιορισμός της δράσης στο εωτερικό ενός σπιτιού εντείνει αυτή ατμόσφαιρα, με συνέπεια οι συνεχείς σκηνές σωματικής, σεξουαλικής και ψυχολογικής βίας να φαίνονται ακόμη πιο ενοχλητικές. Ο Deodato χρησιμοποιεί το ταλέντο του για να χειραγωγήσει το κοινό του μπροστά σε ένα ντελίριο κακίας και διαστροφής. Το γεγονός ότι ο Alex, ουσιαστικά, προκλήθηκε από τη συμπεριφορά των πλούσιων νέων, στερεί τη δυνατότητα στον θεατή να ταυτιστεί με κάποιους από τους χαρακτήρες, αφού στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν καλοί και κακοί στην ταινία. Αν και η ταινία στερείται φόνων, εκτός από έναν, η βία είναι αρκετά αποτελεσματική φτάνοντας στα όρια του sleaze και σε επίπεδα καθαρού μισογυνισμού και μισανθρωπισμού. Η σκηνοθεσία του Deodato είναι σφιχτοδεμένη, διατηρώντας μια κλιμακούμενη ένταση και δημιουργώντας μια ισχυρή αίσθηση μοχθηρίας και κτηνώδους υποτίμησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ενώ και η απουσία καλών και κακών δεν αφήνει στον θεατή να βρει μια λυτρωτική διέξοδο για τα αρνητικά συναισθήματα που τον κατακλύζουν. Ο, σχετικά πρόσφατα μακαριτης, David Hess επαναλαμβάνει σχεδόν τον ρόλο του στο The Last House on the Left, ενώ πολύ καλή είναι και η ερμηνεία του John Morghen στον ρόλο του Ricky. Σημαντικό μειονέκτημα της ταινίας είναι η αχρείαστη ανατροπή του τέλους που κάπως ακυρώνει ότι είχε προηγηθεί. Ο Deodato είχει δηλώσει πως μέσα από την ταινία αυτή, ήθελε να παρουσιάσει μια άλλη άποψη για την πάλη των τάξεων, γεγονός που οδήγησε πολλούς κριτικούς να τον κατηγορήσουν ότι προσπαθεί να εξωραΐσει το θέμα και να δώσει κοινωνικές διαστάσεις που δεν είναι εμφανείς στα exploitation του. Αρκετά καλή η μουσική του Riz Ortolani, που ξανασυνεργάζεται με τον Deodato μετά από το Cannibal Holocaust.
Trailer: [edit] O λογαριασμός YouTube με τον οποίο σχετίζεται έχει τερματιστεί εξαιτίας πολλαπλών ειδοποιήσεων από τρίτους για παραβιάσεις πνευματικών δικαιωμάτων [edit]
http://www.imdb.com/title/tt0080503/
Ηθοποιοί: David Hess, John Morghen, Annie Belle, Christian Borromeo, Lorraine de Selle, Gabriele di Giulio, Marie Claude Joseph
Υπόθεση: Ο Alex, ένας απροσάρμοστος, ψυχοπαθής μηχανικός και ο νοητικά δυσλειτουργικός φίλος του Ricky, προσκαλούνται σε ένα πάρτυ μιας ομάδας από νεαρούς της αστικής τάξης. Όταν οι ευκατάστατοι νεαροί αρχίζουν και εξευτελίζουν τον Ricky, o Alex, εκνευρισμένος ήδη από τη σεξουαλικά περιπαικτική συμπεριφορά των γυναικών της παρέας, χάνει τον έλεγχο και επιδίδεται σε έναν καταιγισμό βιασμών, βασανιστηρίων και εξευτελισμού.
Σκηνοθετημένο ακριβώς μετά το Cannibal Holocaust, o Deaodato αποφασίζει να παρατήσει τις ζούγκλες και τους κανίβαλους και να παρουσιάσει μια ταινία σαφώς επηρεασμένη από το The Last House on the Left του Craven. Γυρισμένο κυρίως σε εσωτερικούς χώρους, ο Deaodato προσπαθεί να παρουσιάσει έναν μικρόκοσμο της ίδιας της κοινωνίας, απογυμνωμένη τελείως από όποια χαρακτηριστικά της κι εμμένοντας μόνο στα ζωώδη ένστικτά της. Σκηνοθετημένο με ωμή ένταση, δίνοντας έμφαση στην άσκηση βίας, είτε σε ψυχολογικό επίπεδο, είτε σε σωματικό, το αποτέλεσμα κυριαρχείται από μια βαριά αίσθηση παρακμής και διαστροφής. Ο περιορισμός της δράσης στο εωτερικό ενός σπιτιού εντείνει αυτή ατμόσφαιρα, με συνέπεια οι συνεχείς σκηνές σωματικής, σεξουαλικής και ψυχολογικής βίας να φαίνονται ακόμη πιο ενοχλητικές. Ο Deodato χρησιμοποιεί το ταλέντο του για να χειραγωγήσει το κοινό του μπροστά σε ένα ντελίριο κακίας και διαστροφής. Το γεγονός ότι ο Alex, ουσιαστικά, προκλήθηκε από τη συμπεριφορά των πλούσιων νέων, στερεί τη δυνατότητα στον θεατή να ταυτιστεί με κάποιους από τους χαρακτήρες, αφού στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν καλοί και κακοί στην ταινία. Αν και η ταινία στερείται φόνων, εκτός από έναν, η βία είναι αρκετά αποτελεσματική φτάνοντας στα όρια του sleaze και σε επίπεδα καθαρού μισογυνισμού και μισανθρωπισμού. Η σκηνοθεσία του Deodato είναι σφιχτοδεμένη, διατηρώντας μια κλιμακούμενη ένταση και δημιουργώντας μια ισχυρή αίσθηση μοχθηρίας και κτηνώδους υποτίμησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ενώ και η απουσία καλών και κακών δεν αφήνει στον θεατή να βρει μια λυτρωτική διέξοδο για τα αρνητικά συναισθήματα που τον κατακλύζουν. Ο, σχετικά πρόσφατα μακαριτης, David Hess επαναλαμβάνει σχεδόν τον ρόλο του στο The Last House on the Left, ενώ πολύ καλή είναι και η ερμηνεία του John Morghen στον ρόλο του Ricky. Σημαντικό μειονέκτημα της ταινίας είναι η αχρείαστη ανατροπή του τέλους που κάπως ακυρώνει ότι είχε προηγηθεί. Ο Deodato είχει δηλώσει πως μέσα από την ταινία αυτή, ήθελε να παρουσιάσει μια άλλη άποψη για την πάλη των τάξεων, γεγονός που οδήγησε πολλούς κριτικούς να τον κατηγορήσουν ότι προσπαθεί να εξωραΐσει το θέμα και να δώσει κοινωνικές διαστάσεις που δεν είναι εμφανείς στα exploitation του. Αρκετά καλή η μουσική του Riz Ortolani, που ξανασυνεργάζεται με τον Deodato μετά από το Cannibal Holocaust.
Trailer: [edit] O λογαριασμός YouTube με τον οποίο σχετίζεται έχει τερματιστεί εξαιτίας πολλαπλών ειδοποιήσεων από τρίτους για παραβιάσεις πνευματικών δικαιωμάτων [edit]
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή: