The Smiths

Το πρώτο cd των Smiths το είχα αγοράσει μέσα προς τέλη Μαϊου του 1999 ένα βροχερό ανοιξιάτικο απόγευμα (πηγαίνοντας για μάθημα -ένα απ' τα τελευταία αν όχι το τελευταίο επιλεγόμενο μάθημα),από ένα μαγαζί επί της οδού Τσιμισκή ,νομίζω ήταν ένα δισκάδικο που είχε ανοίξει ο όμιλος Μπέζα με τα καλλυντικά .Ήταν το ''The queen is dead".Απ' όσο θυμάμαι ελάχιστα πράγματα είχα ακούσει ως τότε απ' αυτούς,παρόλο που τα cd τους τα έβλεπα συνεχώς στα ράφια με τα nice price σε χαμηλή τιμή δηλαδή.
Το μελαγχολικό της υπόθεσης ήταν πως αυτό το μάθημα ήταν ένα απ' τα τελευταία που θα έβλεπα τους πιο πολλούς συμφοιτητές/τριες μου που κάναμε παρέα όλα αυτά τα χρόνια,καθώς οι πιο πολλοί/ές θα ορκίζονταν καλοκαίρι αφού τελείωναν με όλα τα μαθήματα.Και πάντα την αγορά του πρώτου cd των Smiths, λοιπόν,την έχω συνδέσει με εκείνο το μελαγχολικό απόγευμα.
Παραθέτω ένα αγαπημένο κομμάτι απ' τον πρώτο τους δίσκο
 
ήταν ίσως στην εποχή του το πιο διαφορετικό συγκρότημα,σε μουσική,νοοτροπία κτλ. Ακόμη και τα εξώφυλλα,δίσκων,singles,συλλογών είχαν μια κεντρική ιδέα: απεικόνιζαν μια λεπτομέρεια από κάποια σκηνή από ταινία ή έδειχναν έναν ηθοποιό πόζα. "sleeve by Morrissey" η κλασική σημείωση στα εσώφυλλα των δίσκων τους. Alain Delon,Joe Dallesandro,Alexandra Bastedo,Richard Davalos.James Dean,ένας φαντάρος σε στιγμιότυπο απ' το ντοκυμαντέρ "In The Year Of The Pig" κ.α. παρέλασαν απ' τα εξώφυλλα αυτής της εμβληματικής μπάντας
 
Τελευταίες τρεις εβδομάδες ακούω τα άλμπουμ τους (κι όχι λόγω του θανάτου του Andy Rourke) και πάλι, συνειδητοποιώντας πόσο μεγάλη μπάντα υπήρξαν. Αλλά πιο πολύ ακούω την συλλογή "Hatful Of Hollow" η οποία κυκλοφόρησε το 1984 και έχει πραγματικά μεγάλα κομμάτια μέσα, όπως το How soon is now?,με το σπουδαίο κιθαριστικό tremolo riff που σκάρωσε ο Johnny Marr
 
Πίσω
Μπλουζα