Alucard
RetroMasteR
- Joined
- 15 Αύγ 2006
- Μηνύματα
- 1.322
- Αντιδράσεις
- 521
Το 1985 η Melbourne House κυκλοφόρησε ένα από τα πρώτα beat 'em up games στην ιστορία των home pcs με τον «κινηματογραφικό τίτλο» The Way of the Exploding Fist.
Η commodoreίσια κραυγή κατά το loading screen του παιχνιδιού δεν άφηνε περιθώρια αμφισβητήσεων για τις «Bruce Lee επιρροές» του.
Beat this.
Το σενάριο του παιχνιδιού απλό και ουσιαστικό.
Παίρνουμε το ρόλο ενός λευκοντυμένου μαχητή πολεμικών τεχνών και προσπαθούμε να προαχθούμε στην ιεραρχία του καράτε νικώντας σε όσους περισσότερους αγώνες μπορούμε.
Οι αναμετρήσεις με τους αντίπαλους πραγματοποιούνται υπό την επίβλεψη του γενειοφόρου (και πάντα σοφού, δίκαιου και αυστηρού) Master του καράτε ο οποίος μας επιβραβεύει με ένα dan (ξεκινώντας από novice) κάθε φορά που περνούμε στην επόμενη πίστα.
Όμορφη μέρα για καράτε.
Τον είχα προειδοποιήσει να μην συνδυάζει βαριά φαγητά πριν τον αγώνα.
Το παιχνίδι αποτελείται συνολικά από 10 πίστες όπου σε κάθε μια από αυτές πρέπει να αντιμετωπίσουμε νικηφόρα τον αντίπαλο σε 2 γύρους για να περάσουμε στην επόμενη.
Για να το καταφέρουμε αυτό θα πρέπει να επιτύχουμε 4 χτυπήματα τα οποία εικονίζονται με τη μορφή 2 συμβόλων yin και yang στο πάνω μέρος της οθόνης.
Κάθε φορά που επιτυγχάνεται ένα χτύπημα ο αγώνας σταματά και καταλογίζεται ένας βαθμός υπέρ αυτού που το πραγματοποίησε. Ορισμένα χτυπήματα (κυρίως με κλωτσιές) επιφέρουν περισσότερους από έναν πόντους και μπορούν να αλλάξουν την τύχη του αγώνα.
Αντίπαλός μας είναι και ο χρόνος μιας και σε περιπτώσεις όπου τα χτυπήματα και από τους 2 αντίπαλους είναι ισάριθμα ο αγώνας καταλογίζεται υπέρ του υπολογιστή (τι περίεργο ).
Καθώς προχωρούμε στο παιχνίδι θα αντιμετωπίσουμε σε bonus level έναν ταύρο όπου θα πρέπει με κάποιον τρόπο να τον εξολοθρεύσουμε με ένα και μοναδικό χτύπημα (να το πάρει το ποτάμι, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε low punch καθώς έχουμε σκύψει ). Δυστυχώς στην έκδοση που δοκίμασα μετά από χρόνια έλλειπε το level αυτό.
Για το υπόλοιπο της ημέρας ο αντίπαλος θα έχει πονοκέφαλο.
Οι κινήσεις που έχουμε στη διάθεσή μας είναι πραγματικά πολυάριθμες (περισσότερες ακόμη και από το International Karate) ενώ ο ταχύς συνδυασμός τους είναι απαραίτητος αν θέλει κάποιος να προχωρήσει προς τις τελευταίες πίστες.
Κλωτσιές high, low, εναέριες, γυριστές αλλά και γροθιές παντός είδους σε συνδυασμό με εναέριες τούμπες αλλά και άμυνες (high και low blocks), εκτινάσσουν το gameplay του παιχνιδιού στα ύψη. Ιδίως στο player vs player mode το The Way of the Exploding Fist ίσως να αποτελούσε ένα από τα καλύτερα «διπλά» της εποχής του.
Μακάριοι όσοι είχαν τις μέρες εκείνες Commodore 64 με 2 joysticks
Υπό το αυστηρό βλέμμα Θεών και ανθρώπων, ο καλύτερος κέρδισε.
Τα γραφικά του παιχνιδιού στο... ασιατικό background είναι αρκετά όμορφα, ενώ τα sprites είναι μεγάλα και καλοσχεδιασμένα αλλά η κίνησή τους είναι κάπως αργή. Το ίδιο ισχύει και για την απόκριση του joystick στις κινήσεις του καρατέκα.
Η μουσική υπόκρουση ταιριάζει με το θέμα του παιχνιδιού ενώ η δυσκολία του είναι κλιμακωτή επιτρέποντας σε κάποιον αρχάριο των video games να ασχοληθεί μαζί του προκαλώντας τον σε κάθε πίστα για ένα βήμα (χτύπημα) περισσότερο στον αντίπαλο.
Συνοψίζοντας το The Way of the Exploding Fist αποτέλεσε ένα από τα πρώτα και χαρακτηριστικότερα καράτε beat 'em up παιχνίδια (χωρίς βέβαια να ξεχνάμε το karate champ) όπου οι επιρροές του σε μεταγενέστερα του είδους ήταν κάτι περισσότερο από εμφανείς.
Respect στο Θρύλο.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή: