Alucard
RetroMasteR
- Joined
- 15 Αύγ 2006
- Μηνύματα
- 1.315
- Αντιδράσεις
- 485
Top Gun (1987)
Top Gun ονομάζεται η σχολή της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας του Ναυτικού στην οποία οι πιλότοι των μαχητικών αεροσκαφών εκπαιδεύονται σε τακτικές μάχες πέρα από τις συμβατικές τις οποίες μαθαίνουν στις σχολές τους (κάτι σαν το Σ.Ο.Τ. στην Ελλάδα).
Η σχολή αυτή ιδρύθηκε το 1969 και κάθε χρόνο επέλεγε τους καλύτερους χειριστές της Αμερικής οι οποίοι μετά το πέρας των απαιτητικών θεωρητικών και πρακτικών μαθημάτων επέστρεφαν και πάλι στις μονάδες τους.
Σύντομα η φήμη της σχολής έγινε τόσο μεγάλη ώστε το 1986 ο σκηνοθέτης Tony Scott αποφάσισε να δημιουργήσει την ομώνυμη και ιδιαίτερα επιτυχημένη ταινία η οποία σκόρπισε ενθουσιασμό στους λάτρεις των μαχητικών αεροσκαφών αλλά και σε πολλές κορασίδες (βλ. συμμετοχή του ηθοποιού Tom Cruise).
«Παλιά μου τέχνη κόσκινο» λοιπόν για τις εταιρείες ηλεκτρονικών παιχνιδιών οι οποίες συνήθιζαν να αγοράζουν τα δικαιώματα των τίτλων πολύ γνωστών ταινιών και να μετατρέπουν σε video-games κι έτσι το 1987 η Ocean κυκλοφορεί το Top Gun για τα home micros.
Ας δούμε τι κατάφερε.
Highway to the Danger Zone.
Αναλαμβάνουμε το ρόλο του σμηναγού Pete Michelle (Maverick) όπου μέσα από το μαχητικό μας F-14A Tomcat θα εκπαιδευθούμε στις τακτικές αναχαίτισης έχοντας ως αντίπαλούς μας άλλα F-14.
Οι αερομαχίες είναι one-on-one ενώ παρότι το αεροσκάφος μας είναι διθέσιο δε θα χρειαστούμε συγκυβερνήτη μιας και όλα ελέγχονται μέσα από το δικό μας cockpit.
Η αερομαχία σε ελάχιστα δευτερόλεπτα θα ξεκινήσει.
Απογειωνόμαστε λοιπόν από το αεροπλανοφόρο και η αερομαχία ξεκινά ευθύς αμέσως.
Η οθόνη του παιχνιδιού χωρίζεται σε 2 μέρη: στην αριστερή πλευρά βλέπουμε τα δικά μας χειριστήρια, ενώ στη δεξιά του αντιπάλου (δεν προσφέρει και πολλά στο θέμα του ρεαλισμού είναι η αλήθεια).
Από τις οθόνες που παρουσιάζονται στο δικό μας cockpit μας παίρνουμε πληροφορίες σχετικά με το ύψος στο οποίο βρισκόμαστε, για την ταχύτητά μας η οποία ελέγχεται από τη μανέτα ισχύος, για το επιλεγμένο μας όπλο (πύραυλοι αέρος-αέρος ή 20mm. πυροβόλο), ένα δείκτη για το χρόνο που απαιτείται για να lockαρουμε το εχθρικό αεροσκάφος, μια στήλη που αναπαριστά την ενέργεια του αεροσκάφους μας, μια που μας πληροφορεί για τη θερμοκρασία του πυροβόλου μας (όταν ξεπεράσει ένα σημείο παθαίνει εμπλοκή), καθώς κι ένα radar στο οποίο μπορούμε να εντοπίσουμε το ίχνος του αντίπαλου αεροσκάφους.
Τέλος, στο Head Up Display μπορούμε να δούμε έναν τεχνητό ορίζοντα ο οποίος μας πληροφορεί για την πορεία του μαχητικού μας αλλά και το στόχαστρο η γεωμετρία του οποίου μεταβάλλεται ανάλογα με το όπλο το οποίο έχουμε επιλέξει.
Ο αντίπαλος προσπαθεί να διαφύγει.
Λίγο μετά όμως, γίνεται locked.
Σκοπός φυσικά είναι να βρεθούμε στην ουρά (ώρα 6) του αντιπάλου και να τον καταρρίψουμε χρησιμοποιώντας τους πυραύλους ή το πυροβόλο μας.
Ένας προειδοποιητικός ήχος ακούγεται κάθε φορά που ο αντίπαλος μας lockαρει ή τον lockαρουμε ενώ γίνεται πιο έντονος όταν εκτοξευθεί κάποιος πύραυλος εναντίον του αεροσκάφους. Αν δε θέλουμε να βρεθούμε στον πάτο της θάλασσας θα πρέπει να αποφύγουμε την αντίπαλη απειλή εκτοξεύοντας φωτοβολίδες οι οποίες θα παραπλανήσουν τον πύραυλο ο οποίος θα ακολουθήσει τη θερμότητα που εκπέμπουν.
Το παιχνίδι αποτελείται συνολικά από 10 πίστες των 3 γύρων. Διαθέτουμε 3 ζωές οι οποίες δυστυχώς δεν αναπληρώνονται όταν περνάμε στην επόμενη πίστα.
Τα εχθρικά αεροσκάφη αρχικά χρησιμοποιούν μόνο το πυροβόλο τους αλλά όσο προχωρούμε κάνουν αποκλειστική χρήση των πυραύλων αέρος-αέρος. Επίσης στις προχωρημένες πίστες, πραγματοποιούν περίτεχνους ελιγμούς, ενώ προσωπικά μου στάθηκε αδύνατο να τους καταρρίψω με τους πυραύλους μιας και η χρήση των φωτοβολίδων από την πλευρά τους είναι πάντα επιτυχημένη.
Terminate.
Κάτι το οποίο προκαλεί άσχημη εντύπωση είναι το ότι η θέση του αντίπαλου αεροσκάφους στο radar δε δικαιολογεί την εικόνα που θα έπρεπε να έχει στα σκοπευτικά του. Έτσι ενώ μπορεί να σημαδεύουμε το αντίπαλο F-14 στην άτρακτό του βρισκόμενοι σε μεγαλύτερο ύψος, το ίδιο μπορεί να κάνει ταυτόχρονα κι αυτός από την ίδια ακριβώς θέση!!!!
Πέρα από τα παραπάνω κι αν εξαιρέσει κανείς τα παμπάλαια vector γραφικά και την απουσία οποιονδήποτε γραφικών που να αναπαριστούν το φυσικό περιβάλλον, το gameplay του παιχνιδιού παραμένει κατά κάποιο περίεργο τρόπο εθιστικό.
Τα χρώματα όμως είναι ανύπαρκτα (2-3 χρησιμοποιούνται) και η κίνηση των αεροσκαφών είναι σχετικά αργή.
Αρκετά καλός πάντως είναι ο ήχος που ακούγεται ιδιαίτερα κατά τη στιγμή του lockαρίσματος ο οποίος προσφέρει στο ρεαλισμό του παιχνιδιού.
Ένα σημαντικό στοιχείο του Top Gun είναι η δυνατότητα για 2 player mode το οποίο (αν και δεν το δοκίμασα) πρέπει να είναι αρκετά διασκεδαστικό.
Have you got what it takes to be a Top Gun?
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
