Virtua Striker 2 (Λιγα λογια + Longplay)

[Metalcandyman]

Oταν στα μεσα της δεκαετιας του 90 ειδαμε το πρωτο Virtua Striker στα ηλεκτρονικα ειχαμε μεινει κλαρινο με τα γραφικα με τους μεγαλους και εντυπωσιακους χαρακτηρες και απο ολο το παιχνιδι γενικοτερα και αμφιβαλω αν υπηρχε κανεις που δεν εντυπωσιαστηκε.Απο κει και μετα το 1997 κυκλοφορησε το Virtya Striker 2 το δευτερο παιχνιδι της σειρας και πηγε μεχρι και το 2000 με version updates μεχρι που κυκλοφορησε Port του παιχνιδιου για το Dreamcast και μειναμε και εκει κλαρινο μολις το ειδαμε γιατι στα ματια μας ηταν ολοιδιο με τα ηλεκτρονικα και ηταν μαγεια να παιζουμε σπιτι αυτο που λιωναμε στα ηλεκτρονικα.Στον τεχνικο τομεα δεν χωρανε και πολλα λογια καθως το παιχνιδι ηταν και ειναι ακομα πανεμορφο ακομα και σημερα που η τεχνολογια εχει κανει αλματα προς τα μπροστα και τα διαφορα modes του παιχνιδιου αυξανουν κατα πολυ το replay value.Φυσικα δεν ειναι ολα ροδινα γιατι υπαρχουν και τραγικα πραγματα που αν ηταν λιγο καλυτερα θα μιλουσαμε για επος.Ο χειρισμος του παιχνιδιου πραγματικα ειναι για τα μπαζα και πραγματικα δεν μπορω να καταλαβω τι σκεφτοντουσαν εκει στην sega.To να ελεγξουμε τον παικτη οταν εχουμε την μπαλα ειναι σαν να προσπαθουμε να κανουμε τριπλες πανω σε μια παγωμενη λιμνη ενω η αυτοματη επιλογη παικτη ειναι τραγικη και της περισσοτερες φορες αργει τοσο πολυ που απλα δεν μπορουμε να φτασουμε στο τρεξιμο τον αντιπαλο για να τον κοψουμε.Ολα τα παραπανω σε συνδιασμο με την ΑΙ του παιχνιδιου που της δικης μας ομαδας ειναι αμοιβαδας και του αντιπαλου ειναι αινσταιν αυξανουν κατα πολυ την δυσκολια καθως απο τον πρωο κιολας αγωνα δεν υπαρχει καμια σταδιακη αυξηση της δυσκολιας και ολες οι ομαδες φαινονται το ιδιο πραγμα.Της περισσοτερες φορες δημιουργειται η εντυπωση πως οι αντιπαλοι εχουν καποιο αορατο τοιχος και δεν περναει καμια μπαλια και οσο και να προσπαθησουμε να τριπλαρουμε 8 στης 10 φορες θα μας κοψουν.Απο την αλλη οι αντιπαλοι τριπλαρουν τελεια ενω οι δικοι μας μεχρι να αναψει η αυτοματη επιλογη παικτη αν καταφερουν και φτασουν στα πλαγια και κανουν σεντρα 8 στης 10 φορες εχουμε φαει γκολ λες και ο δικος μας τερματας δεν πιανει ουτε βαλσαμωμενο πουλι.Πραγματικα μεχρικες φορες ειναι λες και σε καθε σημειο του γηπεδου υπαρχει αντιπαλος και δεν μπορουμε να περασουμε τιποτα.Ευτθχως που και η ΑΙ του αντιπαλου καποιες φορες περνει ρεπο οποτε μπορουμε να επιτεθουμε με αξιωσεις και να βαλουμε γκολ.Αν ολα τα παραπανω ηταν διαφορετικα θα μιλουσαμε για εντελως αλλο παιχνιδι που η διασκεδαση θα ηταν πολυ μεγαλυτερη.

Πολλες φορες ξαναγυρναω στο VS2 του Dreamcast αλλα κυριως για την φαση που εχει να παιζω με της special ομαδες γιατι αν ηταν να επιλεξω κανονικη ομαδα χιλιες φορες να παιξω tehkan world cup παρα αυτο.Ετσι λοιπον τα παρακατω δυο Longplay που εκανα ειναι με της δυο special Ομαδες του παιχνιδιου την YUKOCHAI και την ROYAL GENKI με τους εξωγηινους τα ρομποτ τα ζωα τους εσκιμωους και τους μεξικανους με τα σομπρερο να δινουν τα ρεστα τους