Alucard
RetroMasteR
- Joined
- 15 Αύγ 2006
- Μηνύματα
- 1.315
- Αντιδράσεις
- 485
Weird Dreams (1990)
[Όνειρο, το]. Σειρά από φανταστικές παραστάσεις, συναισθήματα ή αισθήματα που δημιουργούνται στη συνείδηση κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Δεν έχει ερμηνευθεί ακόμη ο σκοπός των ονείρων και η αιτία που τα προκαλεί αλλά έχει παρατηρηθεί πως κατά τα τις διάφορες φάσεις του ύπνου τα όνειρα προκαλούν διάφορες ψυχοσωματικές δραστηριότητες όπως γρήγορη κίνηση των ματιών και των άκρων, επιτάχυνση του καρδιακού παλμού και έντονη εγκεφαλική δραστηριότητα (ιδιαίτερα μάλιστα στη φάση του R.E.M. όπου τα όνειρα αποκτούν χρώματα).
Κάποιες φορές η προσωπική μας εμπειρία έχει δείξει πως ορισμένες επιθυμίες ή άγχη της ζωής μεταφέρονται με ιδιαίτερα μπερδεμένους και περίεργους τρόπους στα όνειρά μας.
Την ιδέα αυτή μετέφερε στα video-games η Rainbird το 1990 με το παιχνίδι Weird Dreams το οποίο κυκλοφόρησε σε formats για Amiga, Atari ST και Commodore 64. Για την τελευταία έκδοση θα μιλήσουμε παρακάτω.
Η αυθεντική έκδοση του παιχνιδιού συνοδεύονταν από μια νουβέλα στην οποία εξιστορείται η περιπέτεια του χαρακτήρα μας Steve, ο οποίος βρίσκεται στο χειρουργικό τραπέζι.
Πως κατέληξε όμως εκεί;
Dreams in the night, falling like rain
Dreams in the night, they drive me insane.
Ο Steve είναι ερωτευμένος με τη συνάδελφό του Emily η οποία πριν από μερικές ημέρες καταλήφθηκε από τον δαίμονα Zelloripus. Ο τελευταίος εξορίστηκε στη Γη από τους δαίμονες της φυλής του οι οποίοι τον καταδίκασαν όταν προσπάθησε να στραφεί εναντίων τους.
Φυλακισμένος στο σώμα της Emily ο δαίμονας της προκαλεί σοβαρά σωματικά και ψυχικά προβλήματα και μη βλέποντας άλλη επιλογή, η Emily αποφασίζει να απαλλαγεί από αυτόν με έναν αρκετά ύπουλο τρόπο. Εκμεταλλεύεται την αγάπη του Steve προς αυτή και όταν αυτός τυγχάνει να αρρωστήσει του προσφέρει τρία χάπια τα οποία του υπόσχεται πως θα τον βοηθήσουν άμεσα. Πράγματι τα χάπια ρίχνουν τον πυρετό αλλά μεταφέρουν ταυτόχρονα και το δαίμονα στο σώμα του Steve.
Ο ύπνος του Steve αρχίζει να γίνεται ιδιαίτερα ανήσυχος και τα περίεργα όνειρα ξεκινούν.
Απευθυνόμενος σε ένα ψυχίατρο για να απαλύνει τους έντονους και επίπονους εφιάλτες ο τελευταίος τον παραπέμπει σε έναν νευροψυχολόγο. Καθώς η κατάσταση του Steve επιδεινώνεται συνεχώς, η ιατρική ομάδα του νευροψυχολόγου αποφασίζει να υποβάλουν τον ασθενή σε εγχείρηση εγκεφάλου.
Κατά τη διάρκεια της εγχείρησης και υπό την επίδραση του αναισθητικού οι εφιάλτες του Steve επανέρχονται για άλλη μία τελευταία(
φορά.Ο καρδιακός παλμός του Steve φαίνεται στο άνω μέρος της οθόνης και στην περίπτωση που υπερβεί τους 100 ανά λεπτό (από τρόμο), ο ασθενής ξυπνά εν μέσω της επέμβασης με όποιες συνέπειες έχει αυτό για την κατάστάση του.
Καλώς ήρθατε στα όνειρα του σουρεαλισμού.
1ο όνειρο. Θυμάστε το «μαλλί της γριάς» στο lunar park; Πιθανότατα, ναι. Θυμάστε όμως και το μηχάνημα που το έφτιαχνε; Αυτό το περίεργο κιβώτιο στο οποίο ο πωλητής έχωνε ένα ξύλινο ραβδάκι και μετά από λίγο μια φουντωτή στρώση από ζάχαρη είχε καθίσει πάνω του; Ε, λοιπόν βρισκόμαστε φυλακισμένοι σε ένα τέτοιο γιγαντιαίο μηχάνημα την ώρα που είναι σε λειτουργία. Σκοπός μας είναι οι νιφάδες της ζάχαρης να κολλήσουν πάνω στις καρό πυτζάμες μας και με ένα άλμα προς το ξύλινο ραβδί να δραπετεύσουμε από το μηχάνημα.
Λίγο αργότερα και βρισκόμαστε στο lunar park καλυμμένοι με αυτήν την στρώση ζάχαρης πάνω στις πυτζάμες μας μέχρι που μια τεράστια σφήκα κάνει την εμφάνισή της. Κρατά ένα μπλε ορυκτό το οποίο θα μας χρησιμεύσει για να δραπετεύσουμε από τους εφιάλτες συνεπώς με κάποιο τρόπο πρέπει να το πάρουμε από αυτήν. Χρησιμοποιούμε μερικές νιφάδες από ζάχαρη για να την δελεάσουμε και μόλις μας πλησιάσει αρπάζουμε τη μυγοσκοτώστρα για να την απομακρύνουμε. Προσοχή όμως γιατί αν μας πλησιάσει άοπλους, ένα τσίμπημα από το γιγαντιαίο έντομο αρκεί για να μας σκοτώσει.
Ουστ από εδώ βρωμόσφηκα.
Κλέβοντας το ορυκτό μετακινούμαστε στα αριστερά της οθόνης και… μπροστά μας εμφανίζονται καθρέπτες περιμετρικά τοποθετημένοι μέσα σε ένα ξύλινο δωμάτιο. Μπορούμε να επιλέγουμε να μετακινούμαστε στο εσωτερικό καθενός από αυτούς, εκεί όπου άλλο ένα όνειρο ξεκινά…
2ο όνειρο. Βρισκόμαστε σε κάποιον καταπράσινο κήπο όταν μερικές σαρκοφάγες τριανταφυλλιές ξεπετάγονται στο δρόμο και μας εμποδίζουν από το να προχωρήσουμε. Αρπάζουμε ένα ραβδί και τις κανονίζουμε για τα καλά.
Στην άκρη του κήπου ένα κοριτσάκι θέλει να παίξουμε με μια μπάλα. Την πετά προς το μέρος μας κι αυτή ανοίγει ένα τεράστιο στόμα με κοφτερά δόντια τα οποία γλυτώνουμε στο τσακ. Καθώς πετάμε την μπάλα προς τα πίσω με γκελ το τεράστιο στόμα της μπάλας καταβροχθίζει(!!!) το ίδιο το κοριτσάκι. Αν δεν το είχαμε κάνει είτε θα βρισκόμασταν νεκροί από τη σαρκοφάγα μπάλα του ποδοσφαίρου ή από το χασαπομάχαιρο(!!!) του μικρού κοριτσιού το οποίο έκρυβε μέχρι να μας πλησιάσει.
Ποιοι είναι όλοι αυτοί από πάνω μου και γιατί φορούν μάσκες και χειρουργικά γάντια;
3ο όνειρο. Δεν ξέρω πως τα πηγαίνατε με το πιάνο αλά προσωπικά δεν είχα ποτέ καλή σχέση. Βαδίζουμε σε ένα δάπεδο φτιαγμένο από πλήκτρα πιάνου τα οποία έχουν την κακή συνήθεια να ξεπηδούν από το έδαφος με το ρυθμό όπου ένας περίεργος joker πιέζει… τα δόντια του (δε βρήκε τίποτα άλλο να παίξει
.Ξεπερνούμε τη χοντρή μπαλαρίνα που χορεύει απλώνοντας επικίνδυνα τα γεμάτα λίπος πόδια της και αρπάζουμε ένα ηλεκτροφόρο χέλι από το ενυδρείο στο τέλος του διαδρόμου. Η τεράστια σφήκα του πρώτου ονείρου επανεμφανίζεται στο δωμάτιο με τους καθρέπτες αναγκάζοντάς μας να χρησιμοποιήσουμε το ηλεκτροφόρο χέλι που κρατούμε μέχρι να την εξολοθρεύσουμε αυτή τη φορά ολοκληρωτικά.
4ο όνειρο. Το σκηνικό πλέον έχει αλλάξει. Πατούμε σε καυτή άμμο ενώ πάνω από το κεφάλι μας στον καταγάλανο ουρανό πετούν αμέριμνα τα… ψαράκια. Τη στιγμή που δεχόμαστε επίθεση από όντα τα οποία μοιάζουν με δίποδους… εχμ… φαλλούς (ή αν θέλετε περίεργα Ινδιάνικα τοτέμ), αρπάζουμε μʼ ένα εντυπωσιακό άλμα ένα ψάρι από τον αέρα και τους αλλάζουμε τα φώτα στις… ψαριές. Οι δύο αρχηγοί του ονείρου εμφανίζονται και χρειάζεται να τους καταφέρουμε αρκετά χτυπήματα με το ψάρι για να τους βγάλουμε από τη μέση.
Στο τέλος της ερήμου και κάτω από τον καυτό ήλιο στέκεται ένα μαύρο άγαλμα ενός ανθρωπόμορφου δαίμονα. Το καταστρέφουμε και βουλιάζουμε στην κινούμενη άμμο που μας πλησιάζει με σκοπό να μας ρουφήξει μέσα στης. Εκείνη τη στιγμή ένα δεύτερο ορυκτό κόκκινου χρώματος εμφανίζεται στα χέρια μας.
5ο όνειρο. Περπατούμε σε μια κατωφέρεια όπου το βραχώδες του εδάφους εμποδίζει την κίνησή μας καθώς πατάμε με γυμνά πόδια. Δεν μπορούμε να κινηθούμε, μέχρι που η μπάλα ποδοσφαίρου του κοριτσιού από το προηγούμενο όνειρο ξεπηδά στο τωρινό και κατασπαράζει το έδαφος ανοίγοντάς μας έναν βατό και ομαλό δρόμο.
Δεν ξέρω αν σας αρέσει το ψάρι, αλλά θα το δοκιμάσετε όπως και να έχει.
6ο όνειρο. Βρισκόμαστε σʼ ένα σπίτι με τεράστιες πόρτες και ξύλινο παρκέ όταν ξαφνικά τα φώτα σβήνουν και νυχτερίδες επιτίθενται στο σημείο το οποίο βρισκόμαστε. Σκύβουμε για να τις αποφύγουμε ενώ τα φώτα επανέρχονται αλλά συνεχίζουν να τρεμοπαίζουν. Προχωρούμε προς το εσωτερικό ενός διαδρόμου μέχρι που συναντούμε μια πινακίδα με την ένδειξη “PRESS”. Πατάμε την ένδειξη και επιχειρούμε να επιστρέφουμε στην αρχή του διαδρόμου. Χρησιμοποιούμε τις λάμπες που κρέμονται ως νέοι ταρζάν για να αποφύγουμε τις νυχτερίδες που μας επιτίθενται αυτή τη φορά από χαμηλά αλλά και για να ξεπεράσουμε μία δύσμορφη και αποτρόπαια μάζα κρέατος με τεράστια σαγόνια που μας φράζει απειλητικά το δρόμο.
Καθώς τρέχουμε στον στενό διάδρομο συναντάμε 2 πόρτες στο πάνω μέρος κάθε μιας υπάρχει η επιγραφή «έξοδος». Ανάμεσά τους βρίσκεται ένα παλιό εκκρεμές όπου στο εσωτερικό του κρύβει τον τρίτο και τελευταίο πράσινο κρύσταλλο.
Τον αρπάζουμε και επιλέγουμε να φύγουμε από την δεξιά έξοδο.
7ο όνειρο. Ό,τι πιο βδελυρό έχουμε συναντήσει στον ατέλειωτο χρόνο των ονείρων βρίσκεται μπροστά μας. Ένας δαίμονας αποτελούμενος από μυαλά, λιπαρά στρώματα μάζας και στόμα σα σχισμή βρίσκεται μπροστά μας ενώ τρεις μπάλες δορυφόροι περιφέρονται γύρω από αυτόν. Ίσως είναι ο δαίμονας που έχει κρυφτεί στο σώμα μας. Θα πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να τον εξολοθρεύσουμε. Χτυπώντας με το ψάρι διαδοχικά τις μπάλες που περιστρέφονται γύρω από αυτόν, οι τελευταίες αλλάζουν μορφή και επιτίθενται μέσα στο στόμα του δαίμονα όπου και τελικά τον καταστρέφουν.
Οι εφιάλτες μας έχουν τελειώσει.
Προς το παρόν…
Απʼ ότι φαίνεται ο τεχνικός τομέας του Weird Dreams είναι και το δυνατό του σημείο.
Τα γραφικά είναι πολύ καλά ενώ τα χρώματα αποδίδουν την ατμόσφαιρα των ονείρων όπου άλλες φορές κυριαρχούν τα κλειστοφοβικά και άλλες φορές τα έντονα χρώματα. Υπάρχουν κάποιοι μικροί γρίφοι που χρειάζεται να λύσουμε σε κάθε πίστα για να συνεχίσουμε, όπως το να χρησιμοποιήσουμε συγκεκριμένα αντικείμενα στις σωστές στιγμές, χωρίς όμως να αποτελούν κάτι το ιδιαίτερο δύσκολο.
Εντύπωση προκαλεί το ότι δεν υπάρχει scrolling στο παιχνίδι αλλά ούτε ακριβώς και flick-screens. Η κίνηση πάντως του χαρακτήρα μας είναι ιδιαίτερα αργή και πολλές φορές καταντά εκνευριστική, ιδιαίτερα όταν πρέπει να βιαστούμε.
Το μουσικό θέμα του παιχνιδιού δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο αν και γενικά είναι ευχάριστο.
Το gameplay είναι αρκετά ενδιαφέρον ενώ οι σουρεαλιστικές εικόνες θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον και την φαντασία σας (ειδικά σε όσους αρέσκονται στις παραφυσικές και τρελές εικόνες). Σχεδόν θα αποτελέσουν πηγή έμπνευσης
Αποφασίστε ποιον κόσμο προτιμάτε…
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
