Alucard
RetroMasteR
- Joined
- 15 Αύγ 2006
- Μηνύματα
- 1.315
- Αντιδράσεις
- 485
Wings of Fury (1990)
Δεν θυμάμαι να έχω κάνει review για παρόμοιο είδος παιχνιδιού. Με το συγκεκριμένο είχα κολλήσει ιδιαίτερα στις αρχές του '90. Απίστευτο gameplay, αγαπημένη θεματολογία (αεροπλάνα) και εντυπωσιακή δράση. Μιλάμε για το Wings of Fury της Broderbund το οποίο κυκλοφόρησε για τον Commodore και τον Amstrad το1990.
Ας θυμηθούμε και πάλι τις όμορφες εκείνες… πτήσεις.
Blaze your way to Glory!
Αναλαμβάνουμε το ρόλο ενός γενναίου πιλότου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ο οποίος μέσα από το cockpit του F6F Hellcat καλείται να αντιμετωπίσει τις Ιαπωνικές δυνάμεις λίγο μετά την καταστροφή του Pearl Harbor. Βρισκόμαστε λοιπόν σε κάποιο σημείο του Ειρηνικού Ωκεανού και επιχειρούμε από το αεροπλανοφόρο USS WASP ξεκινώντας από την κατώτερη στρατιωτική ιεραρχία ως δόκιμοι αξιωματικοί του πολεμικού ναυτικού με σκοπό να προβιβαστούμε μέχρι και το βαθμό του καπετάνιου.
Όσο ανεβαίνουμε στη ναυτική ιεραρχία τόσο δυσκολότερες θα είναι και οι αποστολές που θα μας ανατεθούν.
Μιλώντας λοιπόν για τις αποστολές του παιχνιδιού καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε διαφόρων ειδών στόχους και αντιπάλους όπως στρατιωτικές εγκαταστάσεις οι οποίες βρίσκονται σε νησιά και φυλάσσονται από αντιαεροπορικά πυροβόλα μέχρι και αεροσκάφη Zero και αεροπλανοφόρα του Ιαπωνικού πολεμικού ναυτικού.
Φυσικά για τις ανάγκες της αποστολής έχουμε τη δυνατότητα να εξοπλιστούμε με βόμβες ελεύθερης πτώσης (30 τον αριθμό), ρουκέτες (15) ή μία και μόνη τορπίλη η οποία όπως υποπτεύεστε προορίζεται για τα αντίπαλα αεροπλανοφόρα.
Στο κάτω μέρος της οθόνης εμφανίζονται οι βασικές ενδείξεις του αεροσκάφους όπως η πίεση στα λάδια και η ποσότητα καυσίμου που έχουμε στη διάθεσή μας. Κάθε φορά που ένα από τα δύο (ή και τα δύο) τείνουν να μηδενιστούν θα πρέπει να επιστρέφουμε στο αεροπλανοφόρο μας για επιδιόρθωση των βλαβών και ανεφοδιασμό.
Ας δούμε όμως πρώτα την αρχή της αποστολής.
Blood red skies.
Ο ανελκυστήρας του αεροπλανοφόρου μας μεταφέρει στο κατάστρωμα του πλοίου όπου μετά από μερικά μέτρα με τον κινητήρα του Hellcat σε πλήρη ισχύ θα μας οδηγήσει στον αέρα. Παίρνοντας αρκετό ύψος η οθόνη του παιχνιδιού αλλάζει παρουσιάζοντας σε σμίκρυνση την περιοχή όπου πετάμε ενώ το αεροσκάφος μας εμφανίζεται σχεδόν σαν κουκίδα. Αυτή οπτική βοηθά ώστε να βλέπουμε τι ακριβώς υπάρχει μπροστά μας ώστε να προετοιμαζόμαστε έγκαιρα ενώ μπορεί να αλλάξει και πάλι αν μειώσουμε το ύψος μας.
Λίγα χιλιόμετρα λοιπόν παρακάτω παρατηρούμε το πρώτο νησί στο οποίο υπάρχουν οι εχθρικές εγκαταστάσεις και οι οποίες φυλάσσονται από αντιαεροπορικά πυροβόλα. Τόσο οι πρώτες όσο και τα δεύτερα μπορούν εύκολα να καταστραφούν με τη χρήση των βομβών ελεύθερης πτώσης ενώ οι Ιάπωνες στρατιώτες οι οποίοι εγκαταλείπουν τις φλεγόμενες εγκαταστάσεις θα πρέπει να θεριστούν από το πυροβόλο του Hellcat το οποίο ευτυχώς διαθέτει άπειρες σφαίρες.
Πρέπει λοιπόν όταν καταστρέφουμε μια εχθρική εγκατάσταση να ενεργούμε άμεσα ώστε το προσωπικό που βρισκόταν μέσα να μην προλάβει να φθάσει σε διπλανές εγκαταστάσεις και επιδιορθώσει και ενεργοποιήσει και πάλι τα αντιαεροπορικά πολυβόλα.
Οι ρουκέτες σε αντίθεση με τις βόμβες ελεύθερης πτώσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν αφού πρώτα έχουμε στρέψει το ρύγχος μας προς τον αντίπαλο στόχο και μπορούν να καταστρέψουν αντιαεροπορικά πολυβόλα που δεν καταστρέφονται με τις δεύτερες.
Μόλις εξολοθρεύσουμε και τον τελευταίο αντίπαλο του νησιού, η σημαία των Ιαπώνων πέφτει και ένα μήνυμα στο κάτω μέρος της οθόνης μας ενημερώνει για την καταστροφή του νησιού και την επιβεβαίωση του θριάμβου μας.
Μετά την επιβεβαίωση καλούμαστε να κατευθύνουμε το αεροσκάφος προς το αεροπλανοφόρο μας και να προσνηωθούμε για να περάσουμε στην επόμενη πίστα. Η προσνήωση δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση και θα τη χαρακτήριζα ως τη δυσκολότερη φάση του παιχνιδιού.
Ο ρυθμός καθόδου πρέπει να είναι κατάλληλος ώστε το αεροσκάφος μας να μην αναπηδήσει στο διάδρομο του αεροπλανοφόρου αλλά ούτε και να τον προσεγγίσουμε έχοντας το ρύγχος προς τα κάτω, οπότε και το αεροσκάφος μας θα προσκρούσει με τον έλικα και θα συντριβεί. Δεδομένου μάλιστα και τα σκαμπανεβάσματα του πλοίου λόγω κυματισμού, το να καταφέρουμε να το προσνηώσουμε χρησιμοποιώντας το arresting hook δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο.
Προσοχή λοιπόν γιατί διαθέτουμε αρχικά μόνο 3 Hellcat.
Το arresting hook έκανε καλά τη δουλειά του.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι αερομαχίες με τα αντίπαλα Zero, στις οποίες ο όρος dogfight δικαιώνεται πλήρως καθώς τα αεροσκάφη αφού πλησιάσουν μεταξύ τους θα μπουν σ' ένα χορό κυνηγιού της ουράς του αντιπάλου ώστε να βρεθούν σε πλεονεκτική θέση. Μόλις βρεθούμε στο πίσω μέρος του αντιπάλου, τα πολυβόλα θα μας χρησιμεύσουν ώστε να τον στείλουμε στο νερό ή στο έδαφος (ανάλογα με το τι βρίσκεται παρακάτω). Το σταυρόνημα που παρουσιάζεται στο κάτω μέρος της οθόνης θα μας βοηθήσει να ευθυγραμμιστούμε με τον αντίπαλο.
Η ζημιά που προκαλούμε ή μας έχουν προκαλέσει φαίνεται από τον καπνό που βγάζει ο κινητήρας αλλά και από την ένδειξη της πίεσης του λαδιού. Στο κάτω και δεξιά μέρος της οθόνης εμφανίζονται επίσης ο αριθμός των καταρρίψεών μας μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Στις περιπτώσεις όπου συναντήσουμε εχθρικό αεροπλανοφόρο και αφού έχουμε εξοπλιστεί με την τορπίλη θα πρέπει με μια βύθιση της μύτης του F6F να βρεθούμε ελάχιστα μέτρα πάνω από την επιφάνεια και λίγο πριν συναντήσουμε το αντίπαλο πλοίο να εξαπολύσουμε την τορπίλη έχοντας τοποθετήσει οριζόντια το αεροσκάφος μας. Σε αντίθετη περίπτωση η τορπίλη θα καταστραφεί κι εμείς θα πρέπει να επιστρέψουμε στο αεροπλανοφόρο για ανεφοδιασμό με τα αντίπαλα Zero να μας κυνηγούν. Τορπίλη εναντίον του δικού μας αεροπλανοφόρου μπορούν να εξαπολύσουν και οι αντίπαλοι την οποία θα πρέπει να καταστρέψουμε με το πολυβόλο προτού φθάσει στο πλοίο μας.
Γενικά το Wings of Fury είναι ένα παιχνίδι το οποίο σίγουρα θα εκτιμήσουν ιδιαίτερα οι λάτρεις των αεροσκαφών και των shoot ʼem up. Παρά το σχετικά χαμηλό frame rate του και την απουσία εντυπωσιακών γραφικών, οι αερομαχίες, οι βομβαρδισμοί, οι εκρήξεις στο σκοτάδι σε συνδυασμό με το εθιστικότατο gameplay θα σας καθηλώνουν στην οθόνη για αρκετό καιρό.
Προλάβετε να το δοκιμάσετε πριν παρατήσετε τα παιχνίδια των 8bitων. Δεν έχουν βγει πολλά καλά παιχνίδια του είδους όπως το συγκεκριμένο.
Α, ναι... απίστευτα συγκινητική και η μουσική στην εισαγωγή του παιχνιδιού.
Το παρόν review αποτελεί αναδημοσίευση από το περιοδικό Phoenix # 07.
).