Ληστεία στην Αθήνα (1969)

[ARETARA]

Ληστεία στην Αθήνα (1969)

RetroDB: http://retrodb.gr/wiki/index.php/Ληστεία_στην_Αθήνα

Μία ακόμη αστυνομική ταινία πραγματεύομαι στο παρόν. Είναι η "Ληστεία στην Αθήνα", μια ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία Βαγγέλη Σερντάρη και παραγωγή του ιδίου και του Κώστα Πίτσιου.

Το θέμα - το καστ. Ένας νεαρός, ο Ντίνος Καμπάκης (Ανέστης Βλάχος) εργάζεται ως υπάλληλος στο κτηματομεσιτικό γραφείο του Θωμά Χρηστίδη (Δήμος Σταρένιος). Όταν ένας πελάτης πληρώνει το γραφείο σε λίρες για μια αγορά οικοπέδου, ο Ντίνος αποφασίζει ότι ήρθε η ώρα να πιάσει την καλή. Μαζί με τον μικρό αδερφό του, τον Σταύρο (Γιώργος Καλατζής) που είναι πλασιέ βιβλίων και τον φίλο τους τον Μιχάλη (Χρήστος Τσάγκας, οδηγός λαθραίου ταξί) αποφασίζουν να προετοιμάσουν και να υλοποιήσουν τη διάρρηξη του χρηματοκιβωτίου του Χρηστίδη. Το σχέδιο εκτελείται με απόλυτη επιτυχία και περνάει στη δεύτερη φάση όπου πλέον η αστυνομία με επικεφαλής τον αστυνόμο Μανέτα (Θόδωρος Έξαρχος) αναζητά τα κλοπιμαία και φυσικά υποπτεύεται τον Ντίνο. Τα κλοπιμαία κρύβονται στο σπίτι των δύο αδερφών ενώ ένα ποσό από τις 2.000 χρυσές λίρες Αγγλίας πρόκειται να φυγαδευθεί λαθραία με προορισμό τη Γερμανία για αγορά μάντρας αυτοκινήτων. Όλα πάνε καλά μέχρι τη στιγμή που ο Σταύρος παίρνει κάποια χρήματα από τα κλεμμένα για να πάει με μια πόρνη (Χριστίνα Πρόκου). Η αστυνομία που τον παρακολουθάει (Δημήτρης Ιωακειμίδης) τον συλλαμβάνει και τον ανακρίνει, αλλά ο Σταύρος προσπαθώντας στον πανικό του να διαφύγει πέφτει από τον όροφο και σκοτώνεται.

Τα πράγματα παίρνουν τον δρόμο τους. Προσπαθώντας να φυγαδεύσουν τη λεία ο Ντίνος και ο Μιχάλης συλλαμβάνονται από αστυνομικούς που τους παρακολουθούν. Στο δρόμο όμως για το τμήμα σκοτώνουν τον συνοδό τους (Γρηγόρης Μασσαλάς) και επιχειρούν να διαφύγουν. Πάνω στη συμπλοκή ο Μιχάλης συλλαμβάνεται και ο Ντίνος επιχειρώντας να διαφύγει πέφτει νεκρός από ανταλλαγή πυρών.

Σχόλια. Πρόκειται για μια αρκετά ενδιαφέρουσα αστυνομική ταινία. Ο Βαγγέλης Σερντάρης στήνει από νωρίς το σκοτεινό σκηνικό της Αθήνας. Μισθοσυντήρητοι υπάλληλοι στο σκυθρωπό γκρίζο των εργατικών πολυκατοικιών και των γραφείων του κέντρου. Που δεν πρόκειται να δουν άσπρη μέρα με τη δουλειά και το ξέρουν καλά. "Ή τώρα ή ποτέ..." λέει ο Ντίνος στον Μιχάλη και ξέρει καλά το μέλλον του κι ας είναι να το παίξει σε μια ζαριά. Με αυτόν τον τρόπο ο σκηνοθέτης - σεναριογράφος προχωράει πέρα από τον κλασικό διαχωρισμό "καλών" και "κακών" για να διατυπώσει τη θέση ότι σε ένα γκρίζο τοπίο οπωσδήποτε και οι χαρακτήρες δεν θα είναι άσπροι ή μαύροι αλλά γκρίζοι. Ακόμα και οι φίλες τους (Τζούλια, Δώρα Σιτζάνη και Ισμήνη, Εύα Φρυδάκη) παρόλο που γκρινιάζουν για τις κομπίνες τους ωστόσο στο βάθος τις δέχονται αφού βλέπουν ότι είναι ο μόνος τρόπος να ξεφύγουν από τη βιοπάλη. Ο θεατής σχεδόν τείνει να συμπαθήσει ή έστω να συμπάσχει με τους ήρωες και τις αποφάσεις τους. Και ο κακός; Ποιος είναι ο κακός του έργου; Ίσως ο κτηματομεσίτης που θησαυρίζει, γερολαδάς που κάνει τις λίρες μασούρια, άνθρωπος της αγοράς ή μούτρο που ο σύγχρονος Ρομπέν των Δασών θα του τα πάρει, όχι για τους φτωχούς αλλά για τον εαυτό του. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω...

Η Αθήνα παρουσιάζεται δίχως φτιασίδια, με τα προβλήματά της και το τσιμεντένιο της πρόσωπο. Οι ήρωες περπατούν στην Ομόνοια, στις εμπορικές οδούς της πόλης σαν άγνωστοι μεταξύ αγνώστων. Είδα σημαντικές ομοιότητες στην οπτική της ταινίας με αυτήν του "Ναι μεν αλλά...", μια άποψη που διαφέρει σημαντικά από την κρατούσα των ταινιών της περιόδου.

Η τριάδα των πρωταγωνιστών κρατάει δικαιωματικά τα σκήπτρα στην ερμηνεία. Κορυφαίος όλων ο σπουδαίος Ανέστης Βλάχος που "γεμίζει" πληθωρικά την οθόνη με την ισχυρή παρουσία του. Καλοί επίσης οι Χρήστος Τσάγκας και Γιώργος Καλατζής. Από τους υπόλοιπους θα ξεχωρίσω τον Θόδωρο Έξαρχο στον ρόλο του αστυνομικού ενώ επίσης μου άρεσε στους μικρούς ρόλους ο θυρωρός (νομίζω είναι ο συμπαραγωγός Κώστας Πίτσιος).

Πολύ καλή δουλειά στη φωτογραφία του μαιτρ Νίκου Καβουκίδη που επιτυγχάνει να απεικονίσει την σκοτεινή πόλη. Προσθέτει αξία στην ταινία η μουσική του Γιώργου Θεοδοσιάδη με το έντονα αστυνομικό χρώμα της, χωρίς ωστόσο να χαρακτηρίζεται εξαιρετική.

Διακρίσεις. Η ταινία δικαίως απέσπασε τα βραβεία σκηνοθεσίας και φωτογραφίας της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Αθηνών 1969.

Μικρά - μικρά. Σε κάποια στιγμή του έργου ο Σταύρος ακούει ραδιοφωνική μετάδοση του αγώνα Akademisk Boldklub Δανίας - ΑΕΚ για το Κύπελλο Πρωταθλητριών του 1968-69. Ο αγώνας έλαβε χώρα για τη δεύτερη φάση του θεσμού στην Κοπεγχάγη στις 27/11/1968 και η ΑΕΚ επικράτησε με 2-0 και με το 0-0 που είχε από το πρώτο παιχνίδι στη Ν. Φιλαδέλφεια προκρίθηκε στην τρίτη φάση και έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που διακρίθηκε σε τέτοιο επίπεδο. Περισσότερα εδώ και εδώ.

Απόσπασμα 1.

Ο Μιχάλης με την Τζούλια συζητούν για το μέλλον τους...

Τζούλια: - Τι με κοιτάς; Εγώ δεν έχω σκοπό να φάω τη ζωή μου στα βρωμοξενοδοχεία που με κουβάλησες... Χίλιες φορές εργάτρια στη Γερμανία, να 'χω και την ανεξαρτησία μου.

Μιχάλης: - Κάνε λιγάκι υπομονή...

Τζούλια: - Να κάνω υπομονή και συ να με κοροϊδεύεις...

Απόσπασμα 2.

Ο Μιχάλης παίρνει τηλέφωνο στον θυρωρό (Μπάμπης) της πολυκατοικίας του γραφείου του Χρηστίδη για να επιβεβαιώσει αν είναι ακόμη εκεί πριν ξεκινήσει για τη διάρρηξη.

Θυρωρός: - Μπρος; Μπρος;

Μιχάλης: - Ναι; Τη Μαρία παρακαλώ...

Θυρωρός: - Αααα, τη Μαρία... η Μαρία είναι στο μπάνιο, στολίζεται για να σε υποδεχτεί. Α να χαθείτε αληταράδες...

Video.

Η σκηνή της ανάκρισης του Σταύρου από τον αστυνόμο Μανέτα.

Φωτογραφίες.

1. Αριστερά, ο Ντίνος με την Ισμήνη. Δεξιά, ο Μιχάλης με την Τζούλια.

 ​

2. Ο Ντίνος με την οξυγονοκόλληση κόβει το χρηματοκιβώτιο του Χρηστίδη.

​

3. Αριστερά, άποψη της Ομόνοιας. Στο κέντρο το ρολόι τύπου ARDATH του Ντίνου δείχνει 9 παρά 20, ώρα να φύγει από το γραφείο. Τα ρολόγια ARDATH, από μια μικρή έρευνα που έκανα είναι αρκετά σημαντικής αξίας, παράχθηκαν δε κατά την περίοδο 1930-1950. Δεξιά, φωτογραφίες της BB κοσμούν τον τοίχο στο δωμάτιο του Σταύρου...

​

4. Έξυπνη λήψη. Από τον καθρέφτη που είναι πεσμένος στο μπάνιο βλέπουμε τον Ντίνο να τακτοποιεί τα κλοπιμαία στον σκαμμένο τοίχο.

​

5. Ο Σταύρος με την νεαρή πόρνη (Χριστίνα Πρόκου) συλλαμβάνονται από την αστυνομία. Η Χριστίνα Πρόκου έχει παίξει και άλλους μικρούς ρόλους σε γνωστές ταινίες, όπως Λόλα, Κάτι να καίει και Χτυποκάρδια στο θρανίο.

​

 

[jasonk]

Θα προβληθεί την Παρασκευή 10/1 στο κανάλι της Βουλής στις 23:45.

 

[tonytony]

Διαφημιστικό της ταινίας

 

 

[Wally]

Την παρακολουθησα εχτες στην κρατικη. Μου αρεσε πολυ. Ηταν πολυ ρεαλιστικη. Ουτε τρυπες σεναριακες, σημασια στη λεπτομερεια, ταιριαστο καστ αλλα καπως παραξενη μουσικη επενδυση...

Πολυ εντυπωσιακη η Σιτζανη αλλα και η Προκου (που δεν την ηξερα)

 

[elephadas]

Η αφίσα της ταινίας μοιάζει να λέει ότι η υπόθεση βασιζόταν σε κάποια πραγματική ληστεία ("Η υπόθεσις που συνεκλόνισε όλη την Ελλάδα!!"). Είναι έτσι ή απλώς διαφημιστική υπερβολή? Καλά, η υπερβολή είναι δεδομένη, διότι και μια ληστεία σε ψιλικατζίδικο της γειτονιάς να διαπραγματευόταν η ταινία θα έλεγαν ότι συνεκλόνισε την Ελλάδα στο διαφημιστικό, αλλά υπάρχει κάποιο πραγματικό γεγονός στο βάθος?

 

[Wally]

Δεν εξιστορει ουτε αληθινη ιστορια, ουτε καποια απιστευτη ληστεια. Απλα ειναι πολυ ρεαλιστικη. Αξιζει να την δεις.

Μαλιστα αν θυμαμαι καλα στο τελος εγραψε οτι ειχε γινει ψηφιακη 2Κ επεξεργασια.

 

[Bambinella]

Ηταν η εποχη που ο Νεος Ελληνικος Κινηματογραφος εκανε τα πρωτα του βηματα. Ο ταφος των εραστων, Εκδρομη, Προσωπο με προσωπο, Ανοιχτη επιστολη και βεβαια Ληστεια στην Αθηνα, ειναι απο τα πιο αντιπροσωπευτικα δειγματα. Τα χρονια εκεινα αν παρουσιαζες στο Φεστιβαλ Κινηματογραφου Θεσσαλονικης καποια απο τις γνωστες εμπορικες ταινιες, της Φινος Φιλμ για παραδειγμα, τοτε η ταινια σου ετρωγε χοντρο γιουχαϊσμα. Για να το γλιτωσεις επρεπε να κανεις το λεγομενο ποιοτικο σινεμα.

Οπως λεει και ο Aretara, η Αθηνα παρουσιαζεται εδω χωρις φτιασιδια. Ακριβως το ιδιο συμβαινει και με τους ηρωες, θα προσθετα εγω, Οχι μονο τιποτα δεν ωραιοποιειται, αλλα βλεπω να γινεται προσπαθεια να βγει μια ασχημια απο το καθετι. Μαυριλα και απογοητευση. Αυτη ηταν η σκηνοθετικη ματια οχι μονο στην εν λογω ταινια, αλλα και σε ολες τις ταινιες του Ν.Ε.Κ.

Δεν θελω να πω πως δεν ηταν αξιοι οι σκηνοθετες τους, οι ηθοποιοι και ολοι οι συντελεστες γενικοτερα. Και αξιοι ηταν και σκηνοθεσια ηξεραν και υποκριτικη και απο ολα. Το θεμα ειναι ομως παντα που και με ποιον τροπο διοχετευεις τις γνωσεις και τις ικανοτητες σου.

Οπωσδηποτε ειναι μια ταινια που την εχω παρακολουθησει αρκετες φορες. Μου αρεσει η αστυνομικη πλοκη της Ειναι γρηγορη και εχει ενταση.. Αλλωστε παντα ελκυομαι απο αυτα τα στοιχεια.

Τρελαινομαι να βλεπω τον Ανεστη Βλαχο στην εκπληκτικη ερμηνεια που δινει και επισης, οπως και να' χει, οι ταινιες αυτου του ειδους εχουν παντα ενα θεωρητικο ενδιαφερον για να βλεπω περι τινος προκειται, να μπορω να τις συγκρινω και να τις κρινω σε σχεση με τις εμπορικες.

Εν κατακλειδι αυτο που εχω να πω ειναι οτι κατα βαθος δεν τις συμπαθησα ποτε γιατι βγαζουν πολλη απαισιοδοξια. Καταλαβαινω πως αυτος ειναι ο στοχος του εκαστοτε σκηνοθετη και μπραβο του που τον πετυχαινει, αλλα ουτε συμφωνη ειμαι με αυτη την εικονα, ουτε μου αρεσει.

 

[elsint17]

θα μου επιτρεψετε δεσποινιδα μπαμπιρελα (το πετυχα τωρα)

τα ορια δεν ειναι αυτα  μεχρι το 1973 εχουμε ακομη τον παλιο κινηματογραφο απλα απο το 1969-1973 ειναι η τελευταια και περιοδος ας πουμε νεοτερισμου

απο 1973 μεχρι το 1979 ειναι σχεδον νεκρα

1979-1994 ειναι ο νεος εληνικος κινηματογραφος 

και 1994 -σημερα ο νεος νεος ελληνικος κινηματογραφος που σηματοδοτητε με την ταινια "τελος εποχης"

 

[Nemo]

θα μου επιτρεψετε δεσποινιδα μπαμπιρελα (το πετυχα τωρα)

Άντε και Barbarella  

Τουλάχιστον  είτε Vampirella είτε  ...Barbarella   ,το  femme fatale  στοιχείο  σίγουρα  δεν αλλάζει . xD

Υ.γ.

Βέβαια ο elsint17  -εκτός από το   femme fatale στοιχείο - έκανε ένα ενδιαφέρον συσχετισμό γιατί  ο κινηματογραφικός δημιουργός της Barbarella(1968)   ο Roger Vadim ήταν  ο πρώην σύζυγος και πυγμαλίωνας της   Brigitte Bardot ---ιδιαίτερη αδυναμία της bambinellaς και avatar της  -  την οποία καθιέρωσε   με το "And God Created Woman (1956)".

 ενώ επίσης

Vadim attempted to cast several actors in the title role (including Virna Lisi, Brigitte Bardot and Sophia Loren)

https://en.wikipedia.org/wiki/Barbarella_(film)

 

[elsint17]

ασι και φαλλος που ελεγε και ο θανος παπαδοπουλος .μου διαφευγει σε ποια ελληνικη ταινια

 

[Bambinella]

Elsint, παλι δεν με πετυχες. Ουτε ως προς το ονομα,  ουτε ως προς το "δεσποινις" καθοτι παντρεμενη.  Που να το ξερεις ομως;

Λεγε με Μπαμπινελλα η Μπαμπι, αν το πρωτο δεν σε βολευει.

Δεν διαφωνω σε γενικες γραμμες ως προς τον διαχωρισμο που κανεις γιατι απλουστατα τον ιδιον περιπου εχω κανει κι εγω σε ενα θεμα που ξεκινησα παλαιοτερα:



Απλως οι ταινιες που ανεφερα στο προηγουμενο σχολιο μου ειναι ο προδρομος του Ν.Ε.Κ. Τα πρωτα του βηματα μονο γιατι ο κορμος του εμφανιστηκε οντως στα μεσα προς τελη της δεκαετιας του '70. Φανταζομαι οτι κι εσυ δεν διαφωνεις στο οτι τα παραδειγματα των ταινιων που εδωσα πιο πανω, ουδεμια σχεση εχουν με τον κλασικο, εμπορικο κινηματογραφο. Απο αυτην την αποψη και μονο.

 

[elsint17]

Elsint, παλι δεν με πετυχες. Ουτε ως προς το ονομα,  ουτε ως προς το "δεσποινις" καθοτι παντρεμενη.  Που να το ξερεις ομως;

Λεγε με Μπαμπινελλα η Μπαμπι, αν το πρωτο δεν σε βολευει.

Δεν διαφωνω σε γενικες γραμμες ως προς τον διαχωρισμο που κανεις γιατι απλουστατα τον ιδιον περιπου εχω κανει κι εγω σε ενα θεμα που ξεκινησα παλαιοτερα:



Απλως οι ταινιες που ανεφερα στο προηγουμενο σχολιο μου ειναι ο προδρομος του Ν.Ε.Κ. Τα πρωτα του βηματα μονο γιατι ο κορμος του εμφανιστηκε οντως στα μεσα προς τελη της δεκαετιας του '70. Φανταζομαι οτι κι εσυ δεν διαφωνεις στο οτι τα παραδειγματα των ταινιων που εδωσα πιο πανω, ουδεμια σχεση εχουν με τον κλασικο, εμπορικο κινηματογραφο. Απο αυτην την αποψη και μονο.

μπαμπι λοιπον χαρη συντομιας και για να μην κανω αλλα λαθη

αν και αυτα ου γραφω δεν ειναι δικα μου ειναι πο ανθρωπους του χωρου ,πραγματι στην ουσια δεν διαφωνουμε 

και επισης με βρισκουν συμφωνω τα παραδειγματα ταινιων που αναφερεις γιαυτο και εκει δεν σχολιασα

 

[Bambinella]

Χαιρομαι παρα πολυ που οι επαϊοντες και εγω εχουμε πανω κατω τις ιδιες αποψεις για τον διαχωρισμο των χρονικων περιοδων στον ελληνικο κινηματογραφο.

 

[Wally]

Χτες πετυχα στο καναλι της Βουλης μια προσφατη συνεντευξη του Νικου Καβουκιδη κατα την οποια μεσα στα αλλα ειπε οτι η Ληστεια στην Αθηνα ειναι η πρωτη ταινια του Νεου Ελληνικου κινηματογραφου.

 

[Bambinella]

Χτες πετυχα στο καναλι της Βουλης μια προσφατη συνεντευξη του Νικου Καβουκιδη κατα την οποια μεσα στα αλλα ειπε οτι η Ληστεια στην Αθηνα ειναι η πρωτη ταινια του Νεου Ελληνικου κινηματογραφου.

Kαλα, ναι. Ο,τι πειτε κυριε Καβουκιδη.

Παρενθεση - 1968

Το κανονι και το αηδονι - 1968

Ο ταφος των εραστων - 1968

Κιεριον - 1968

Ανοιχτη επιστολη - 1967

Μεχρι το πλοιο - 1966

Εκδρομη - 1966

Προσωπο με προσωπο - 1966

Ουρανος - 1962

 

[elsint17]

πολυ σωστα

ειναι σαφες οτι δεν ισχυει αυτο που λεει σε καμια περιπτωση

απο οποια σκοπια και να τοδεις

καλο θα ηταν ναμιλανε αλλοι για την δουλεια του και οχι εκεινος

 

[ARETARA]

Τυχαία έπεσα πάνω σε μία σημαντική εκδήλωση όπου αύριο Μεγάλη Δευτέρα στο Άστορ Σταδίου 28 θα προβληθούν τρεις ταινίες από την πρωτοβουλία Η χαμένη λεωφόρος του Ελληνικού Κινηματογράφου που προέρχεται από την Ένωση Σκηνοθετών - Παραγωγών Ελληνικού Κινηματογράφου (ΕΣΠΕΚ). Μεταξύ των ταινιών είναι και η Ληστεία στην Αθήνα που θα προβληθεί για πρώτη φορά σε ειδικά αποκατεστημένη ψηφιακή κόπια. Στον ακόλουθο σύνδεσμο, μιλάει ο Βαγγέλης Σερντάρης για την ταινία, τις δυσκολίες και τις προκλήσεις που συνάντησε κατά την παραγωγή της. 

 

[Bambinella]

Αν και διαφωνω με πολλα απο οσα λεει ο Βαγγελης Σερνταρης, η αποκατεστημενη ψηφιακη κοπια ειναι κατι ενδιαφερον και ευχαριστο. Και η προβολη της ταινιας φυσικα για οσους ενδιαφερονται.

 

[Bambinella]

Αυτο που μου κανει εντυπωση ειναι που η αστυνομια δεν παρακολουθει τον Ανεστη Βλαχο που ειναι υπαλληλος στο κτηματομεσιτικο οπου εγινε η ληστεια και εγκεφαλος της, αλλα παρακολουθει σε καθε του βημα τον μικρο του αδελφο, Γιωργο Καλατζη.

Ο Βλαχος παει εκδρομη με τον φιλο του και συνενοχο του και τις κοπελες τους και η αστυνομια δεν εχει ιδεα. Στην εκδρομη, που γινεται για αλλους λογους και οχι για αναψυχη, σχεδιαζουν την τελευταια λεπτομερεια του σχεδιου τους και πως θα περασουν στη Γερμανια τις λιρες μεσα στα λαστιχα του αυτοκινητου και οι αστυνομικοι δεν εχουν παρει ειδηση το παραμικρο. Μαλιστα πηγαινουν τρεις φορες στο σπιτι του Βλαχου τη μερα της εκδρομης και τον ζητανε αγνοωντας που εχει παει.

Παρ' ολα αυτα, εκεινη την ιδια μερα παρακολουθουν τον μικρο αδελφο, συνεργο στη ληστεια επισης, που ομως δεν θα επρεπε να ειναι κυριοτερος υποπτος απο τον Βλαχο. Τον εντοπιζουν στο κακοφημο μπαρ που πηγαινει και αργοτερα τον συλλαμβανουν στο ξενοδοχειο που βρισκεται με την ιεροδουλη.

Τελικα, ειναι οι σεξουαλικες αναγκες του πιτσιρικου αυτο που χαλαει την τοσο καλα οργανωμενη δουλεια!

 

[paulochelao24]

Kαλα, ναι. Ο,τι πειτε κυριε Καβουκιδη.

Παρενθεση - 1968

Το κανονι και το αηδονι - 1968

Ο ταφος των εραστων - 1968

Κιεριον - 1968

Ανοιχτη επιστολη - 1967

Μεχρι το πλοιο - 1966

Εκδρομη - 1966

Προσωπο με προσωπο - 1966

Ουρανος - 1962

Πιστεύω και ο "Θάνατος Του Αλέξανδρου" του Κολλάτου απ' το 1966 ανήκει στις πρώτες ταινίες του ΝΕΚ