Πρωτοσέλιδοι έρωτες!

Ερώτημα 1ον: Τι απάντησαν η Μπέθθυ και ο Ρόμπερτ? Διότι αν απάντησαν "Όχι" το εξώφυλλο δεν ανήκει στο θέμα. Αν ο ένας απάντησε Χ και η άλλη not-X τότε μόνο το αντίστοιχο ημιεξώφυλλο ανήκει εδώ.

Ερώτημα 2ον: Τη δήλωση "Η σφαίρα ήταν για μένα" την έκανε η ΧΗΡΑ ΜΠΟΡΛΕΣΗ ή η κυρία Καλογεροπούλου, δεδομένου ότι ο κύριος Φέρτης εμφανίζεται τυφεκιοφόρος κι εκείνη μοιάζει σαν έτοιμη να τραγουδήσει "Απόψε κάνεις ΜΠΑΜ"?
 
Ο Γαβαλάς ήταν παντρεμένος με άλλη γυναίκα. Δε γνωρίζω αν ήταν και στη ζωή ζευγάρι με τη Ρία Κούρτη αν και νομίζω πως όχι. 
 
Πραγματι, Γαβαλας - Κουρτη δεν ηταν ζευγαρι. Οχι φανερα, τουλαχιστον.

Στο εξωφυλλο βλεπουμε και την τεραστια επιδραση που ειχε το baby boom ακομα και στις μεσοκοπες γυναικες. Πρεπει να ειναι τελος δεκαετιας του 1960.

Φρικαλεο ροζ φορεμα και τα μαλλια φραντζα και πιασμενα πισω σαν μαθητρια του Δημοτικου. Και να σκεφτειτε οτι μολις 3 - 4 χρονια νωριτερα οι γυναικες κυκλοφορουσαν με γαντια, καπελα και ταγιερακια. Δε νομιζω να υπαρχει ανθρωπος στην οικουμενη που να απεχθανεται αυτην την απιστευτη αλλαγη οσο εγω.

Η επιρροη του baby boom ηταν τοσο μεγαλη, που ακομα και στα τραγουδια αναφερονταν συνεχως αγορια και κοριτσια. Τι να πρωτοθυμηθω:

Κοριτσι δικο μου, αποψε ανηκεις αλλου.

Μου αρεσει ενα αγορι.

Το κοριτσι του Μαη.

Γλυκο μου αγορι.

Ενα κοριτσι μου' χε πει.

Αυτο το αγορι με τα ματια τα μελια.

Το κοριτσι του φιλου μου.

.....Και πολλα αλλα ακομα που δεν ερχονται στο νου μου αυτην τη στιγμη.
 
γιατί μπαμπι μια χαρά είναι η κοπέλα στα δικά μου μάτια τουλάχιστον. αυτό που απεχθάνομαι εγώ είναι άντρες που φοράνε ροζ, ένας φίλος μου ήθελε να μου χαρίσει ένα ροζ μπλουζάκι. φυσικά μετά βδελυγμίας. επίσης ένας πολύ γνωστός τενίστας που φοράει συνέχεια ροζ. μπλιάξ!
 
Τότε, uskoke, πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό που γεννήθηκε στην εποχή μας. Διότι όχι πολύ παλιότερα το ροζ ήταν χρώμα για αγοράκια και το μπλε για κοριτσάκια.

an American newspaper "The Sunday Sentinal" wrote on March 29, 1914,


"If you like the color note on the little one's garments, use pink for the boy and blue for the girl, if you are a follower of convention."


And in the Ladies Home Journal, June, 1918,

"There has been a great diversity of opinion on the subject, but the generally accepted rule is pink for the boy and blue for the girl. The reason is that pink being a more decided and stronger color is more suitable for the boy, while blue, which is more delicate and dainty, is prettier for the girl."

(Το ροζ "δυνατό", το μπλε "ντελικάτο". Χε χε.) Θα μου πεις, αυτά ήταν Αμερικανιές. Αλλά αυτά τα γούστα και οι συμβάσεις είναι όλα ξενόφερτα, ειδικά μια που η αστική τάξη στην Ελλάδα πάντοτε μαϊμούδιζε τις ξένες συνήθειες και οι από κάτω μαϊμούδιζαν τους αστούς.

Κι εγώ μόνο μπλε η γκρι μπλούζες φοράω, δεν με φαντάζομαι με ροζ ή πορτοκαλιά που φοράνε διάφοροι συνάδελφοι (και τους πάνε μια χαρά)
 
Δεν είναι , αλλά μου μοιάζει πολύ με την Χρυσούλα Διαβάτη!

0636.JPG
 
καλά τέλος πάντων ελέφαντα αυτό ειλικρινά δεν το ξερά άλλωστε και το περίφημο ποστ σου με τον Λουί Κατόρζ με το τακουνάκι το κολάν και το σπαθί. άλλα ήθη άλλες εποχές. μετά από χρονική διάστημα κατάλαβα κι εγώ ότι το ροζ είναι υπερβολικά φανταχτερό, εκτός αν είσαι 8 χρονών κοριτσάκι (όπως το ανιψάκι μου). όχι, δεν είναι τυπογραφικό. μια Γερμανίδα πελάτισσα μας είχε στείλει γράμμα, για να παραπονεθεί για τον σκύλο που γάβγιζε, στο σπίτι μας που νοίκιαζε, στο χωριό(sic). μετά από χρονική διάστημα, το συνεχές καύγισμα του δενομένου σκύλου...προφανώς είχε κάποια αρχαία μέθοδο ελληνικών, και νόμιζε ότι η μετοχή είναι δενομένος και όχι δεμένος.
 
Δραμα αγαπης στη θαλασσα;

Προσεχε, Θανο, γιατι οι παντοφλιτσες μπαζουν ευκολα τα νερα.
 
Για την περίπτωση θα φόρεσε πλαστικές. Την εποχή εκείνη, τέτοιες

image.png
 
Πίσω
Μπλουζα