Τι ακούω απόψε ...

Αλλος κορίτσαρος, τότε που ηταν 20 χρονών.
Γιατί τώρα εχει καταντήσει.... Ντάξει είπαμε, οι άνθρωποι μεγαλώνουν, ωριμάζουν, αλλάζει το κορμί τους, αλλά η φθορά έρχεται με φυσιολογικό ρυθμό. Η Στεφανί ήδη από τα 30 φεύγα της είχε αρχίσει να σπάει τραγικά.

Το γαλλικό μ'αρέσει περισσότερο από το αγγλικό.
 
Nek - Laura con ce

Κάποτε το διασκεύασε και ο Νεκτάριος Σφυράκης και μπορώ να πω ότι μ'αρεσε.

Δεν κρατιέμαι όμως να μη βάλω και το άσμα Instabile, παρά το ότι είναι μεσα 00'ς και ξεφεύγουμε λίγο από το ρετρό.

Η ιταλική και η ισπανική για μένα είναι οι ωραιότερες γλώσσες μετά τα ελληνικά.
 
Ωραία. Οπότε δεν θα βάλω τη γαλλική έκδοση αυτού του τραγουδιού με τη Dalida (την οποία μου θύμισε η Αριάδνη) αλλά την Ιταλική, την οποία δεν είχα ξανακούσει

 
Ο Cocker είχε διασκευάσει το γνωστό First we take Manhattan στις αρχές των 00'ς. Το τραγούδι είναι γραμμένο από τον Λεοναρντ Κοέν και πρωτραγουδήθηκε από την Τζένιφερ Γουόρνς προς τα μέσα των 80'ς. Και οι δύο εκδόσεις είναι πολύ ωραίες, αλλά πιστεύω ότι ο Cocker το απογείωσε με τη δυναμική ροκ φωνή του.

 
Και μετά από το ωραιότατο αυτό ταγκό., συνέχεια με ένα ελαφρολαϊκό disco track.

Φίλιππος Νικολάου - Το Πανέρι (1983)

 
Τελευταία επεξεργασία:
Και μετά από το ωραιότατο αυτό ταγκό., συνέχεια με ένα ελαφρολαϊκό disco track.

Φίλιππος Νικολάου - Το Πανέρι (1983)

Καλημέρα. Αυτά πας και βάζεις και μετά άντε να αντισταθώ στον πειρασμό για "discolaika".

Λίτσα Διαμάντη - Τέρμα τα παράπονα (1979)

 
Καλημέρα. Αυτά πας και βάζεις και μετά άντε να αντισταθώ στον πειρασμό για "discolaika".

Λίτσα Διαμάντη - Τέρμα τα παράπονα (1979)

Έμαθα πως δεν δουλεύω αύριο Σάββατο και ενθουσιάστηκα. :fafoutis:


Boney M - Bahama Mama (1979)

 
Πίσω
Μπλουζα