Τι ακούω απόψε ...

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας don dokken
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Ιούδας Ιερωμένος - Diamonds and Rust

Μια εκτέλεση όπως η πιο πάνω είχε κυκλοφορήσει πιο παλιά πριν φύγει ο ΚΚ, αλλά η πιο πάνω μ'αρέσει περισσότερο.


Δεν είναι ωραίο όμως να μη βάλω και το πρωτότυπο:
 
Η Μάρθα και οι τηγανίτες - Echo beach

Αυτό κι αν μας ξέφυγε από την Αλεπού!!!
 
Demis - Forever and ever


Αν μπορούσα, θα μου'βαζα ενα Love γι'αυτό το αριστούργημα.

υγ. Μολις είδα την ταινία Palm Springs η οποία ξεκινούσε με αυτό.
 
Τι Αδαμαντίδης, τι Κωνσταντινίδης. Νησιά ο ένας, νησιά κι ο άλλος.

Κι επί τη ευκαιρία, και ολίγος Κώστας Γιαννίδης
 
Τι Αδαμαντίδης, τι Κωνσταντινίδης. Νησιά ο ένας, νησιά κι ο άλλος.

Κι επί τη ευκαιρία, και ολίγος Κώστας Γιαννίδης
Από τα πιο ωραία κομμάτια του Γιαννίδη! Αλλά κι ο Κωνσταντινίδης πολύ καλός :D (κι ας μου έβγαλαν την πίστη οι νησιωτικοί χοροί μια χρονιά που τους έδινα εξετάσεις...).

Ζόρικη μέρα η σημερινή και ο μόνος τρόπος για να χαλαρώσω ήταν να ακούσω ή jazz ή tango. Επέλεξα το δεύτερο.
Αν και τα tango valse δεν είναι τα αγαπημένα μου, στο συγκεκριμένο έχω μια αδυναμία γιατί το συνέθεσε μια 14χρονη κοπελίτσα, η Rosita Melo, τότε το μακρινό 1911.
Τα βαλς τότε ήταν πολύ της μόδας και ακολουθούσαν το στυλ του Boston valse (το οποίο απ' όσο έχω καταλάβει είναι το βαλς αμερικανοποιημένο) κι έτσι έτυχε τεράστιας αποδοχής από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του. To 1917 η Ροζίτα συνάντησε τον άντρα της ζωής της, τον ποιητή Víctor Piuma Vélez, παντρεύτηκαν και το 1922 το κομμάτι απέκτησε και στίχους.
Deste el alma σημαίνει "από την ψυχή" και μιλά για την ψυχή που έχει αναστατωθεί και έχει πικραθεί κι αντί να προχωρήσει σε κάτι καινούργιο, προτιμά να θρηνεί αγκιστρωμένη στο παρελθόν.
Το κομμάτι έχει διασκευαστεί εξαιρετικά ως ορχηστρικό από τους μεγάλους μαέστρους του tango όπως ο Osvaldo Pugliese και o Francisco Canaro αλλά το συναίσθημα που μου προκαλεί η υπέροχη φωνή της Nelly Omar μου είναι αδύνατον να το προσπεράσω, έστω κι αν δεν γνωρίζω τους στίχους παρά μόνο το νόημά τους.

Nelly Omar y Francisco Canaro - Deste el Alma (1947)

 
Αααα bajar πόσες καρδούλες να σου βάλω... Κρίμα να μη μπω χθες το βράδυ να το ακούσω. Το κομμάτι και την νεαρή καλλιτέχνιδα δε τα ήξερα. Πολύ ωραία.
Εγώ ακούω το I got you under my skin αλλά όχι μόνο από Σινάτρα καθώς έχει και Μπόνο το μενού.
 
Μεγάαααλη αδυναμία μου ο Herbie Hancock. Απλά προτιμώ τα πρώτα του. Ο τύπος βέβαια μεγαλοφυώς έβαλε την τζαζ σε άλλους δρόμους μέχρι που συνέθεσε το rockìt με χιπχοπάδικο (δεν ξέρω αν είναι δόκιμος ο όρος), τρόπο. Εγώ εμπνευσμένη από την επιλογή του Μάνου θα βάλω το Watermelon man. (τον καρπουζά που θα έλεγε και ο rygar)
Το Watermellon man ηχογραφήθηκε πρώτη φορά το 1962. Ο Hancock ήταν μόνο 22 χρονών. Ήδη θεωρούνταν παιδί θαύμα ως πιανίστας από τα 10-12 του. Οπότε η σύνθεση αυτού του εμβληματικού κομματιού ήταν αναμενόμενη. Μαζί του ένας καταπληκτικός τρομπετίστας ο οποίος και αυτός ήταν μόλις 24 χρονών, ο Freddie Hubbard. Απολαύστε το ρεσιτάλ του.
 
Πίσω
Μπλουζα