Τι ακούω απόψε ...

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας don dokken
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Κάποιος θέλει κρουασάν ή κάνω λάθος; :)

Warlord - Child of the damned
Υπήρχαν δύο εκδόσεις αυτού του κομματιού. Η συγκεκριμένη είναι η αρχική των 80'ς και για μένα είναι και η πιο ωραία.
 

Από τις ταινίες που επηρέασαν μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων με το στυλ χορού, το ντύσιμο, το φέρσιμο, τον άντρα και τη γυναίκα.
Αν βάλουμε σε μια χύτρα όλα τα μυαλά που ασχολήθηκαν με τα βασικά χαρακτηριστικά της ταινίας, δηλαδή το χορός, το ντύσιμο και κυρίως τη μουσική, φτιάχνουμε ένα μικρό Μότσαρτ. Εμένα μ'αρέσει πολύ και το πιο κάτω:


Και θα ήταν αδύνατον να μη βάλω και την ωραία διασκευή της Kim Wilde:
 
Elvis Presley - Spanish Eyes

.............................

Ολοι αυτοί οι καλλιτέχνες ήταν ιδιαίτερα ιδιόρρυθμοι και περίεργοι. Ολα τα μεγάλα μυαλά είναι κάπως έτσι, ανήσυχα, αλλιώς δε θα έβγαιναν τέτοια τραγούδια. Μπορεί να έκαναν διάφορες ασχήμιες (στον εαυτό τους κυρίως), όμως για σκεφτείτε πόσοι και πόσοι χόρεψαν ή ερωτεύτηκαν υπό τον ήχο τέτοιων τραγουδιών και πόσες καρδιές χτύπησαν σαν ταμπούρλο στα όρια της διάρρηξης (σπάσιμο). Ορισμένες φορές λέω ότι θα έδινα τα πάντα να ξαναγίνω 16 χρονών (χρονικά όχι πολύ πίσω δηλαδή), αλλά μετά λέω πώς θα ήταν αδύνατον να ανεχτώ τη μάνα μου να μου φτιάχνει καθε μερα αυγό και να μου λέει ότι αν φαω πανω από ένα θα δηλητηριασθώ.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Το καλοκαίρι του 1985 ήταν ιδιαίτερα καυτό μουσικά. Εκτός των άλλων, ο Cretu είχε κυκλοφορήσει το Samurai. Τελη Ιουλιου είχαμε παει στο παζάρι της Αγ. Παρασκευής, όπως κάθε χρόνο. Στους πάγκους με τις κασέτες έψαχνα να βρω οποιαδήποτε ανέφερε το τραγούδι Samurai. Ως μικρός χαζοβιολάκος πήρα την πρώτη που βρήκα. Αντί να έχει όμως το Samurai που περίμενα, είχε το πιο κάτω:

Dschinghis Khan - Samurai
Το οποίο τότε μου φαινόταν μεγάλη βλακεία, αλλά τώρα μ'αρέσει. Θυμάμαι πως όταν διάβασα το συγκρότημα, μου ήρθε μια φλασιά και αμέσως ανέτρεξα σε μια άλλη κασέτα που είχα παρει 2-3 χρόνια νωρίτερα με τραγούδια του ίδιου συγκροτήματος. Επρεπε να μεγαλώσω αρκετά για να μάθω ότι τον τύπο που έγραψε το Σαμουράι που μ'αρεσε τον λένε Cretu, ότι είναι ο άντρας της Σάντρας, ότι της έγραψε τα τραγούδια, ότι έφτιαξε τους Ενίγκμα κλπ κλπ. Δε βαριέσαι.... Αλλά μάνα, εγώ πίσω δεν ξαναγυρνάω ετσι;;; Τώρα τρωω δύο αυγά τη μέρα, για να μάθεις!
 
Από τις ταινίες που επηρέασαν μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων με το στυλ χορού, το ντύσιμο, το φέρσιμο, τον άντρα και τη γυναίκα.
Αν βάλουμε σε μια χύτρα όλα τα μυαλά που ασχολήθηκαν με τα βασικά χαρακτηριστικά της ταινίας, δηλαδή το χορός, το ντύσιμο και κυρίως τη μουσική, φτιάχνουμε ένα μικρό Μότσαρτ.
Τα φώτα, η μουσική, το ζευγάρι, ο χορός. Τόσο υπέροχα. Φαντάσου τον εαυτό σου πάνω στην πολύχρωμη πίστα, και αφήσου.


Chic - Good Times (1979)

 
Πίσω
Μπλουζα