Δεν διαφωνώ καθόλου μ'αυτό που λες και έτσι είναι. Απλά δικαιολογώ ως ένα βαθμό και αυτούς που θέλουν την απαγόρευση ας πούμε κάποιων έργων. Όταν δεν έχεις ζήσει μια εποχή ή μια κατάσταση είναι δύσκολο να φανταστείς και να καταλάβεις πως δρούσαν και πως σκέφτονταν οι άνθρωποι τότε. Τα δικά μας παιδιά και κυρίως τα εγγόνια θα απορρίπτουν αυτά που εμείς σήμερα θεωρούμε φυσιολογικά και "κουλ"
Ο Όμηρος ήταν μέγας ρατσιστής και σεξιστής και ξενίζει. Ο Αριστοτέλης αμόλυσε τρισμέγιστες μπαρούφες οι οποίες σήμερα είναι απλά τραγικές. Η
"η γέννηση ενός έθνους" λέγεται ότι είναι ό,τι πιο ρατσιστικό έχει γυριστεί. Ο Βουτσάς ως μαύρος είναι ό,τι πιο ντροπιαστικό. ΟΛΑ αυτά όμως έχουν γίνει, όπως λες πολύ σωστά σε συγκεκριμένες εποχές ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ. Και υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να βλέπουμε το κάθε έργο.
Και κατ'εμέ αυτό είναι και το μόνο πρόβλημα με την πολιτική ορθότητα: επιβάλλουμε τα δικά μας κριτήρια σε εποχές στις οποίες δεν κολλάνε.