Πρόσφατο περιεχόμενο από LadyNaty

Εγώ έχω μαθητή που όντας μισός Ιταλός (από μητέρα) λέγεται "Ορέστης-Μάριο". Εμείς εδώ στην Ελλάδα τον φωνάζουμε Ορέστη, αλλά κατά πάσα πιθανότητα στην Ιταλία τον φωνάζουν "Μάριο" διότι το Oreste (το ιταλικό αντίστοιχο του Ορέστης), είναι μάλλον ασυνήθιστο στην Ιταλία.

Γνωρίζω μία "Ζαμπέτα", μητέρα ενός μαθητή μου. Το "Ερωτόκριτος" συνηθίζεται (παραδόξως!!!) στην Κύπρο, και όχι στην Κρήτη (που θα ήταν το πιο λογικό). Το "Σουλτάνα" συνηθίζεται ακόμα στην Ανατολική Μακεδονία (όπου γίνεται "Τάνια" με συνοπτικές διαδικασίες). Η μόνη "Αγορίτσα" που μου έρχεται στο...

Εγώ άρχισα να ακούω κρητικά λόγω εργασίας σεζόν (τρεις σεζόν την προηγούμενη δεκαετία) στην Κρήτη. Λόγω του ότι από εκεί που έμενα στα 50 μέτρα είχε ταβέρνα όπου συχνά γίνονταν τραπέζια για γάμους, βαφτίσια ή απλώς κρητικές βραδιές για τουρίστες άκουγα πολλές φορές κρητικά και μου άρεσαν. Εδώ...

Δεν ξέρω αν το ξαναέγραψα, έτυχε να τον γνωρίσω προσωπικά μέσω μιας φίλης μου σε ένα καφενείο όπου σύχναζε κάπου στη λεωφόρο Ηρακλείου. Συμπαθέστατος μου είχε φανεί. Το αγαπημένο μου κομμάτι είναι το ντουέτο "Καίγομαι με την Κωνσταντίνα":

το τραγούδι αυτό το άκουσα για πρώτη φορά εντελώς τυχαία. Θα πήγαινε στην Eurovision του 1982, αν η τότε υπουργός Πολιτισμού δεν ζητούσε την απόσυρσή του. Πάντως, για να πούμε και του στραβού το δίκιο είχε μερικούς στίχους με υπονοούμενα (όπως "βγάλαν τις φουστίτσες). Τέλος πάντων, ελπίζω να...

Από τα αγαπημένα μου είναι εκτός από τα "Τραγούδια για τους μήνες" και τα τραγούδια της "Αναστασίας" και αυτά του "Μη φοβάσαι τη φωτιά". Εδώ αφήνω το κλασικό "Σαν την αγάπη την κρυφή" (το κομμάτι νο 15 των "Τραγουδιών για τους μήνες") σε πιο πρόσφατη ερμηνεία της Βερόνικας Δαβάκη: Υ.Γ. είχα...

Εγώ πάντως θυμάμαι την εκπομπή της Ευαγγελίδου, την έβλεπα κιόλας, αν και ήμουν κοριτσάκι και δεν καταλάβαινα και πολλά πράγματα, μου άρεσε όμως να ακούω. Αυτό που μου έχει μείνει, είναι φυσικά η πληθωρική μορφή της δημοσιογράφου και η μουσική των τίτλων που δεν ήταν άλλη από το "Concerto pour...

Δεν ήσουν ανόητη, απλώς δεν σε ενδιέφεραν και είναι οκ να μην σε ενδιαφέρουν τα σύνεργα μακιγιάζ και γενικότερα οι κοκεταρίες. Ούτε και μένα μ' ενδιέφεραν ποτέ ιδιαίτερα και τώρα ακόμα βάζω μόνο τα απαραίτητα και μόνο όταν έχω να πάω κάπου ή όταν έχω παράσταση με τη χορωδία ή τη σχολή χορού. Δεν...

Εμένα μου άρεσε στα Καθημερινά, όταν έπαιζε τη γκρινιάρα, κλαψιάρα και χειριστική αδελφή του Γιώργου Κωνσταντίνου. Ο χαρακτήρας της (νομίζω "Αφροδίτη" λεγόταν) ήταν ένας πρόδρομος της "Αμαλίας" του Ρετιρέ. Η διαφορά με την "Αμαλία" είναι ότι αντί για κόρη είχε έναν γιο, τον "Φοίβο", τον οποίο...

Βρήκα στη βιβλιοθήκη του πατέρα μου (την οποία κληρονόμησα εγώ) το δεύτερο Je lis, tu lis που σας έλεγα. Σας το ανεβάζω

Μόνο ένας τόσο ταλαντούχος ηθοποιός θα μπορούσε να παίξει τόσο επιτυχημένα το ρόλο ενός γελοίου υποκειμένου όπως ο ποιητής Φαμφάρας.

Αυτό το κομμάτι ακούγεται στο βάθος μιας διάσημης σκηνής από την ταινία "Ταξίδι στα Κύθηρα" του Αγγελόπουλου: στη σκηνή αυτή ο Μάνος Κατράκης χορεύει πάνω στο τραγούδι που ερμηνεύει η Λιζέτα με τη φωνή της. Αξίζει να το δει κανείς: Κατά τ' άλλα, μ' άρεσε πολύ και το "Τώρα γι' άλλα τραγουδάμε"...

Αυτό ήταν και το σουξέ του όμως με ένα βίντεο κλιπ πρόχειρα σκηνοθετημένο από τον Γιώργο Βασιλειάδη (τον ξέρουμε γενικά;;) αλλά γι' αυτό το λόγο καλτ. Επί New Channel (και Tempo αργότερα) το ακούγαμε συνεχώς:

Εγώ το θυμάμαι. Ήμουν 16 χρόνων. Σε όλες τις εφημερίδες πάντως δέσποζε η φωτογραφία-πορτρέτο του θύματος (Ζωής Γαρμάνη-Φραντζή) με την ξανθή χαίτη και το ανύποπτο χαμόγελο

To Who Pays the Ferryman με το οποίο ξεκινούσε τις συναυλίες του