Ρετρό κακές συνήθειες των γονιών και συγγενών που μας εκνεύριζαν

Eγώ που ζούσα???

chris73 είπε:

Eγώ που ζούσα???

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Για πες....

Aπό όσα διάβασα τίποτα δεν μου συνέβει, άντε το πολύ λίγος καπνός από τον μπαμπά.

Μια χαρα μου φαινονται οι γονεις σου χαχα

Καποια απο αυτα που γραφτηκαν τα θεωρω φυσιολογικα και ολα τα αλλα δεν συνεβηκαν ποτε και σε μενα οποτε δεν ειχα τιποτα που να με εκνευριζει.

Κάτι ακόμα που ξεχάσαμε, ήταν ο "καταναγκασμός" από τους γονείς σε επιθεωρησιακά νούμερα :

- Για πες μας το "....." ! Να δεις τί ωραία που το λέει !

- Κάνε μας λίγο τον Καραμανλή ! Πες μας λίγο από το δίσκο του Χάρρυ Κλυνν!

Και άλλα διάφορα τέτοια, λες κι ήσουν τζουκ-μποξ που σου έριχναν κέρμα κι έπαιζες !

Σήμερα γυρνουσα στο σπίτι και μπροστά μου ήταν μία κυρία με ένα κοριτσάκι που ίσα που περπατούσε. Μόλις το προσπέρασα στο πεζοδρόμιο όπως περπατούσαμε όλοι μαζί ακούω τη μαμά του να λέει "Μην το κάνεις αυτό γιατί θα μας μαλώσει ο κύριος!" Μετά από δευτερόλεπτα ακούω ξανά "Ναι θα πούμε στο κύριο ότι είμαστε καλά κορίτσια". Πρέπει να πω ότι ξαφνιάστηκα και ψιλονευρίασα καθότι δεν έδωσα κανένα δικαίωμα ούτε έδειξα δυσαρέσκεια ώστε να λένε ότι θα μαλώσω το παιδί και τα άλλα χαζά. Άντε και έπεσα σε καλό παιδάκι. Αν ήταν κανένα άλλο ίσως κτυπούσε γιατί είπαν στο παιδί ότι θα το μάλωνα. Αυτό συνέβαινε και όταν είμασταν κι εμείς μικροί. Μας παρουσίαζαν τους άλλους σαν τιμωρούς ενώ μπορεί να ήταν οι πιο γλυκείς άνθρωποι του κόσμου.

Το μεσημέρι στο γραφείο ήρθε η γυναίκα του συναδέλφου μου με την κόρη τους. Το κοριτσάκι πάει 1η Δημοτικού. Μετά την τυπική χαιρετούρα και μη έχοντας κάτι άλλο να πω είπα στο κοριτσάκι την κλασσική γελοία ερώτηση που μόλις την ξεστόμισα είπα μέσα μου "τί ρωτάω" και αυτή δεν είναι άλλη από το "Ελένη (τυχαίο όνομα) πως πάει το σχολείο;". Πραγματικά τη θεωρώ ηλίθια ερώτηση. Δηλαδή τι περιμένει κάποιος να ακούσει από ένα 6χρονο; Δε λέω, είναι και μερικά λαλίστατα αλλά η ερώτηση αυτή έχει κατά 99,99% απάντηση ένα ξερό "Καλά".

johnny19818 είπε:

Σήμερα γυρνουσα στο σπίτι και μπροστά μου ήταν μία κυρία με ένα κοριτσάκι που ίσα που περπατούσε. Μόλις το προσπέρασα στο πεζοδρόμιο όπως περπατούσαμε όλοι μαζί ακούω τη μαμά του να λέει "Μην το κάνεις αυτό γιατί θα μας μαλώσει ο κύριος!" Μετά από δευτερόλεπτα ακούω ξανά "Ναι θα πούμε στο κύριο ότι είμαστε καλά κορίτσια". Πρέπει να πω ότι ξαφνιάστηκα και ψιλονευρίασα καθότι δεν έδωσε κανένα δικαίωμα ούτε έδειξα δυσαρέσκεια ώστε να λένε ότι θα μαλώσω το παιδί και τα άλλα χαζά. Άντε και έπεσα σε καλό παιδάκι. Αν ήταν κανένα άλλο ίσως κτυπούσε γιατί είπαν στο παιδί ότι θα το μάλωνα. Αυτό συνέβαινε και όταν είμασταν κι εμείς μικροί. Μας παρουσίαζαν τους άλλους σαν τιμωρούς ενώ μπορεί να ήταν οι πιο γλυκείς άνθρωποι του κόσμου.

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Ε, εντάξει αυτό το κάνουν γιατί σου λέει ο γονιός εμένα με ξέρει το παιδί και δεν θα σταματήσει όσο και να του πω, ενώ με έναν άγνωστο είναι αλλιώς. Το κάνουν πολλοί ( με έχουν φέρει και εμένα σαν παράδειγμα) και δεν μπορώ να πω ότι το βρίσκω κακό...

ΦΖΠ1 είπε:

Κάτι ακόμα που ξεχάσαμε, ήταν ο "καταναγκασμός" από τους γονείς σε επιθεωρησιακά νούμερα :

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Αυτο δεν το βλεπω τοσο κακο, αν εκανες ας πουμε μια μιμηση δεν ηταν κακο να το κανεις αφου σου αρεσε και το εκανες.

Μικρος εκανα πολλα αστεια/χαζα, δεν το βρισκω κακο που με προτρεπανε να το κανω.

RIO είπε:

Το κάνουν πολλοί ( με έχουν φέρει και εμένα σαν παράδειγμα) και δεν μπορώ να πω ότι το βρίσκω κακό...

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Οντως με εναν αγνωστο τα παιδια φοβουνται ή ντρεπονται. Προσωπικα δεν μου αρεσει να με κανουν μπαμπουλα.

RIO είπε:

Ε, εντάξει αυτό το κάνουν γιατί σου λέει ο γονιός εμένα με ξέρει το παιδί και δεν θα σταματήσει όσο και να του πω, ενώ με έναν άγνωστο είναι αλλιώς. Το κάνουν πολλοί ( με έχουν φέρει και εμένα σαν παράδειγμα) και δεν μπορώ να πω ότι το βρίσκω κακό...

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Ναι αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έκανε κάτι κακό το παιδάκι. Απλά περπατούσε το καημένο. Δηλαδή ήταν λίγο υπερβολική η μαμά νομίζω.

Κι εμένα με έβαζαν να κάνω τον κλόουν, αλλά στη δική μου περίπτωση δεν ήταν κάτι που με εκνεύριζε, αλλά μου άρεσε πολύ, οπότε εξαρτάται. Έκανα μιμήσεις από τριών χρονών, με ρωτούσαν "πώς κάνει ο τάδε;", εγώ το έκανα και ξεκαρδίζονταν όλοι.

Όσο γι'αυτό που κάνουν με τους ξένους, ομολογώ ότι κι εμένα με ενοχλεί όταν θέλουν να με πάρουν ως μπαμπούλα, γιατί αγαπάω πολύ τα παιδιά και δεν μπορώ αυτό το σκληρό ρόλο. Το ωραίο είναι ότι όταν μου το έκαναν διάφοροι γονείς, δεν τους πέτυχε και ξενέρωναν μαζί μου, γιατί έλεγαν στο παιδί: "Θα σε μαλώσει, πρόσεχε", το παιδί με κοιτούσε κι εγώ όπως πάντα του έσκαγα ένα μεγάλο χαμόγελο και οι γονείς άφριζαν

perlastar είπε:

Το ωραίο είναι ότι όταν μου το έκαναν διάφοροι γονείς, δεν τους πέτυχε και ξενέρωναν μαζί μου, γιατί έλεγαν στο παιδί: "Θα σε μαλώσει, πρόσεχε", το παιδί με κοιτούσε κι εγώ όπως πάντα του έσκαγα ένα μεγάλο χαμόγελο και οι γονείς άφριζαν

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Αυτό δεν είναι και η καλύτερη "εκδίκηση" σου απέναντι σε αυτούς τους γονείς ;

johnny19818 είπε:

Αυτό δεν είναι και η καλύτερη "εκδίκηση" σου απέναντι σε αυτούς τους γονείς ;

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Ακριβώς

Σε ηλικιωμένους ανθρώπους με εκνεύριζε όταν είχαν σταυρωμένα τα χέρια και ''γύριζαν'' τους αντίχειρες...

H χειροτερη απ'ολες! ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ! Στο φαγητο στη τηλεοραση μεχρι και η τουαλετα νικοτινη βρωμαγε!

Το μεσημέρι όταν κοιμούνται, πρέπει να κάνεις την απόλυτη ησυχία (ούτε καν να αναπνέεις), αλλά όταν κοιμάσαι εσύ, να κάνουν πολύ φασαρία.

Σε ανάγκαζαν να κάνεις παρέα/παίζεις με τον/την τάδε επειδή οι γονείς του είναι συνάδελφοι, φίλοι, ή "από καλή οικογένεια" .

Αυτό που πάντα με ενοχλούσε απίστευτα , και ακόμα με ενοχλεί είτε από συγγενείς, είτε από φίλους ήταν και είναι ο διαρκής έπαινος των παιδιων τους.

Όταν έρχονταν η περίοδος των βαθμών, η σύγκριση τύπου "ο κωστάκης μου είναι φέτος σημαιοφόρος " ή "πόσο έβγαλες το πρώτο τρίμηνο? η Μαρία μου έβγαλε 19,2"

Φυσικά τα ίδια άτομα, μέ κάθε ευκαιρία, παίνευαν τα παιδιά τους για τις επιδόσεις τους στο πιάνο, την κιθάρα,τα αγγλικά , τα γαλλικά,το μπαλέτο, το κολυμβητήριο, το ζιου ζίτσου κλπ

Περιττό να πώ πως ακόμα και σήμερα τα παινεύουν για τις επαγγελματικές τους επιδόσεις , τι ικανότητες στην μαγειρική, το σπίτι , το αυτοκίνητο, το γάμο, το εγγόνι ...

Αυτό πάντα με ενοχλούσε πάρα πολύ και σε συνδυασμό με την στάση των δικών μου γονιών, οι οποίοι δεν έλεγαν τίποτα ακόμα και αν είχαν να πουν , τότε με πλήγωνε. Τώρα το καταλαβαίνω και μου είναι άκρως αποκρουστικοι τέτοιοι τύποι!

''Nα κάνεις παρέα με το νεαρό/την κοπέλα....είναι από καλή οικογένεια, γνωριζόμαστε...''

Εδώ να αναφέρω αν το άλλο άτομο ανηκει στο άλλο φύλο, οι συζητήσεις να κάνεις παρέα με τον/την...γίνονται πιο έντονες...

theoritikos είπε:

Το μεσημέρι όταν κοιμούνται, πρέπει να κάνεις την απόλυτη ησυχία (ούτε καν να αναπνέεις), αλλά όταν κοιμάσαι εσύ, να κάνουν πολύ φασαρία.Σε ανάγκαζαν να κάνεις παρέα/παίζεις με τον/την τάδε επειδή οι γονείς του είναι συνάδελφοι, φίλοι, ή "από καλή οικογένεια" .

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

''Nα κάνεις παρέα με το νεαρό/την κοπέλα....είναι από καλή οικογένεια, γνωριζόμαστε...''

 


Εδώ να αναφέρω αν το άλλο άτομο ανηκει στο άλλο φύλο, οι συζητήσεις να κάνεις παρέα με τον/την...γίνονται πιο έντονες...

 

fani_grgr είπε:

Αυτό που πάντα με ενοχλούσε απίστευτα , και ακόμα με ενοχλεί είτε από συγγενείς, είτε από φίλους ήταν και είναι ο διαρκής έπαινος των παιδιων τους.Όταν έρχονταν η περίοδος των βαθμών, η σύγκριση τύπου "ο κωστάκης μου είναι φέτος σημαιοφόρος " ή "πόσο έβγαλες το πρώτο τρίμηνο? η Μαρία μου έβγαλε 19,2"

Φυσικά τα ίδια άτομα, μέ κάθε ευκαιρία, παίνευαν τα παιδιά τους για τις επιδόσεις τους στο πιάνο, την κιθάρα,τα αγγλικά , τα γαλλικά,το μπαλέτο, το κολυμβητήριο, το ζιου ζίτσου κλπ

Περιττό να πώ πως ακόμα και σήμερα τα παινεύουν για τις επαγγελματικές τους επιδόσεις , τι ικανότητες στην μαγειρική, το σπίτι , το αυτοκίνητο, το γάμο, το εγγόνι ...

Αυτό πάντα με ενοχλούσε πάρα πολύ και σε συνδυασμό με την στάση των δικών μου γονιών, οι οποίοι δεν έλεγαν τίποτα ακόμα και αν είχαν να πουν , τότε με πλήγωνε. Τώρα το καταλαβαίνω και μου είναι άκρως αποκρουστικοι τέτοιοι τύποι!

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

κι εμένα με εκνευρίζει όταν μιλάνε και σχολιάζουν για τις επιδόσεις των παιδιών τους άλλοι γονείς, στο σχολείο, στο φροντιστήριο, σε εξωσχολικές δραστηριότητες...''το παιδί μου διαβάζει μόνο δύο ώρες, άριστα έχει!!!''...

 

Mια από τα ίδια με τους γνωστούς η συγγενείς που παίνευαν χωρίς λόγο , τις σχολικές επιδόσεις των παιδιών τους...