25 χρόνια? Ας πει καλύτερα 45...
Το φθινόπωρο του 1981, ένα χρόνο μετά την άφιξή μου ΗΠΑδε, πλήρωσα το αστρονομικό για την εποχή και το φοιτητικό μου βαλάντιο ποσό των $190 και αγόρασα ένα SONY στέρεο ραδιοκασετόφωνο με βραχέα κύματα... ίδιο με το εικονιζόμενο κατωτέρω
(φωτό από το νετ) και με αυτό που έχει ο τσαντίλας νεαρός στον ώμο του.
Προβολή συνημμένου 272990
Ήταν ίσως η καλύτερη αγορά μου (*). Δεν ήταν μόνο τα βραχέα κύματα που μου επέτρεπαν (καιρού συναινούντος) να ακούω τη "Φωνή της Ελλάδος" που αργότερα έγινε "Ελλάδας" με ειδήσεις και μουσική,(**) αν και αυτός ήταν ο κυριότερος λόγος που το διάλεξα. Είχε και RCA Line In υποδοχές πίσω, πράγμα σπάνιο για μπουμποξάκια
(ο όρος δεν υπήρχε ακόμη) αυτού του κόστους, πράγμα που μου επέτρεψε να ηχογραφήσω δεκάδες κασέτες από και για άλλους συνέλληνες του Παν/μίου. Προσέξτε ότι είχε 4 ηχεία, τα μικρά μαύρα τετράγωνα στις πάνω γωνίες ήταν ηχειάκια για ψηλές συχνότητες. To μόνο που του έλειπε ήταν σύστημα Dolby, είχε όμως δυνατότητα επιλογής κανονικής ή κασέτας χρωμίου. Και δούλευε και σε ελληνικό ρεύμα, διότι πού να φανταστώ τότε ότι δεν θα γύριζα σύντομα Ελλάδα. Περιττό να σας πω ότι είχε προηγηθεί εξαντλητική έρευνα αγοράς, είχα ξετινάξει όλα τα (ελάχιστα) σχετικά περιοδικά που είχε η δημόσια βιβλιοθήκη με κριτικές και διαφημίσεις μέχρι να αποφασίσω ποιο ήθελα να πάρω... και για καλή μου τύχη μετά από κάμποσα τηλεφωνήματα βρήκα ότι το πουλούσε ένα μαγαζί στη διπλανή πολίχνη, κάπου 10 μίλια μακρυά, οπότε φορτώθηκα σε έναν παλιότερο έλληνα φοιτητή που είχε αγοράσει ένα σαράβαλο αυτοκίνητο και πήγαμε και το πήρα. Και δεν με απογοήτευσε. Για πάνω από 2 δεκαετίες ήταν το βασικό ηχητικό μου συγκρότημα, μέχρι που πήρα το τωρινό μου ΟΝΚΥΟ με 6.1 ηχεία και αποστράτευσα το SONY που μάζευε σκόνη στο υπόγειο ως πριν 2 χρόνια που το πέταξα, διότι τίποτε δεν δούλευε πια.
Πω πω τι μου θύμισε μια φωτογραφία!
(*) με μοναδικό ίσως ανταγωνιστή του το προηγούμενο αυτοκίνητό μου που το πήρα μεταχειρισμένο και το κράτησα για άλλα 17 χρόνια.
(**) με ιδιαίτερη προτίμηση σε Καζαντζίδη να κλαψουρίζει για την ξενιτιά διότι οι τότε ΕΡΤαρμόδιοι έκριναν ότι αυτά θέλανε ν' ακούνε οι ξενιτεμένοι για να τους φτιάχνει η διάθεση.