ARETARA

Είπα να φύγω μα με κράταγε η λύπη,
είπα να μείνω αλλά είχα κουραστεί.

Ώσπου αντάμωσα ένα άγιο καρδιοχτύπι
κι είπα να σπάσω του καημού μου την κλωστή.

Ένας κερδίζει στην αγάπη κι άλλος χάνει,
μα όποιος κέρδισε δεν είναι ο νικητής.

Πάντα το δάκρυ του χαμένου τόνε φτάνει
για να του σβήσει το τραγούδι της γιορτής.

Στα χέρια σου κρατάς
Μια σφαίρα και ρωτάς
Κοιτάς μες το γυαλί της
Τι γράφει ο διαβήτης
Στο χάρτη της καρδιάς

Μιχάλης Μπουρμπούλης

Υπάρχουν δρόμοι που μας χωρίζουνε
κι είναι αργά να μπω μες στη ζωή σου.
Τα μάτια κλείνω να μη δακρύζουνε
μα μες στο δάκρυ βλέπω τη μορφή σου.

The lake house (2006)

Γιατί σου έχω εμπιστοσύνη
γιατί μου δίνεις υπομονή
γιατί χαρίζεις τη γαλήνη
στην κουρασμένη μου ψυχή...

Κι έγιν’ η αγάπη ερημιά,
μια φυσαρμόνικα παλιά
που την πετάξαν τα παιδιά
χωρίς καρδιά.
Κι απ’ της αγάπης τον καιρό
τραγούδι έμεινε πικρό
μα να ξεχάσω δεν μπορώ,
σε καρτερώ
για πάντα, για πάντα.

Μη γίνεις όμως η αγάπη μου, μη γίνεις
γιατί αν φτάσει η στιγμή που θα μ' αφήνεις
εγώ ξανά δεν θα μπορώ
ν' αντέξω κι άλλον χωρισμό