Αποτελέσματα αναζήτησης

Eγώ φίλε μου θεωρώ πως το καλύτερο μέχρι στιγμής είναι αυτό του NDS. To Mario Kart 64 ήταν το πρώτο τρισδιάστατο και ήταν πραγματικά υπέροχο. Δεν χόρταινες να το βλέπεις. Αλλά αρέσει σε αρκετούς γιατί πιστεύω πως αποτέλεσε γνωριμία με το franscise (like me). Η πλάκα που έπεφτε με τους φίλους...

Συμφωνώ και εγώ 12 και 16 αντίστοιχα τα θεωρώ λίγα τεύχη αλλά αυτό που με χαλάει πιο πολύ, είναι η καθεαυτό επιλογή, η οποία κατα την άποψή μου δεν είναι τόσο πετυχημένη. Δεν συμπεριέλαβαν δηλαδή κάποια κορυφαία επεισόδια. Όπως και να χει προσωπικά δεν θα το τιμήσω. Ούτε το ένα ούτε το άλλο.

Παιδιά όλα ωραία αυτά που λέτε δεν αντιλέγω..Πραγματικά όμως ποιό απ όλα φτάνει τη μουσική του "Legent of Zelda the Ocarina of Time" ; ;) Θεωρώ πως όλο το soundtrack και όχι αποσπασματικά κομμάτια, ήταν ένα και ένα! Απίστευτη μουσική τέλεια εναρμονισμένη με την ατμόσφαιρα του παιχνδιού...

Παιδιά ειλικρινά ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Άν και δεν θεωρώ πως το παρουσίασα ώς ένας (επαγγελματίας) reviewer, εν τούτοις έγραψα με πεποίθηση αυτά που πιστεύω και που είμαι σίγουρος στην τελική πως μεγάλο μέρος των γραφομένων μου, εστερνίζονται αρκετοί. Περί του παιχνιδιού ειλικρινά...

Άν και είχα πεί πως πλέον είμαι αρκετά..."μεγάλος" για να ασχοληθώ ξανά με action game, εν τούτοις το όλο hype δεν με άφησε ασυγκίνητο και μιας αυτή την περίοδο που ήθελα κάτι "χαλαρό" και γρήγορο να ξεπετάξω, μου φάνηκε καλή ιδέα. Να ξεκαθαρίσω πως δεν δοκίμασα ουδέποτε το πρώτο της σειράς...

(ας το σβήσουν παρακαλω αυτο οι μοντς εγινε λαθος διπλή καταχώρηση)

χμ..14 έπρεπε να πείς...(το νικ σου που το πάς; ) :biglaugh:Πάντως (αναμενόμενο δηλ) ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των συγκροτημάτων που αναφέρονται είναι ροκ/μέταλ.

Λίγο πολύ όλους μας έχει πιάσει το λεγόμενο νευρικό γέλιο. Λίγο το γεγονός ότι για πολλές ώρες πολλά άτομα είμασταν καθημερινά σε ένα χώρο, λίγο και το μικρό της ηλικίας, είναι αναπόφευκτες τέτοιες καταστάσεις. Παραταύτα προσωπικά με βρίσκει σύμφωνο το post του φίλου:

Εγώ εξέλαβα αλλιώς τον τίτλο του thread...αποτυχίες σε πρώτες μας φορές, αλλά μη συμπεριλαμβανομένου αποτυχίες που είναι δεδομένο ότι κάποιος στις πρώτες του φορές θα έχει....Άμα υπάρχουν τέτοια παιδιά που τα κατάφερναν όλα με την πρώτη (και άρα άξιο λόγου αναφοράς) τότε ή μετονομάζουμε το...

Ας μου επιτραπεί και μένα να εκφέρω την άποψή μου λέγοντας πως τα σχολια του manou και του don, μόνο "οίκο ανοχής" δεν έκαναν το forum. Ακόμα θέλω να κάνω την εξής ερώτηση προς όλους αυτούς που θεωρούν τον έρωτα (και το σέξ κατεπέκταση) "πονηρό" (με την γαργαλιστική προέκταση). Δηλαδή δεν...

Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω.....ναι μεν μικρές περιοχές στα level του "αυστηρού platforminig" όπως πχ ο γαλαξίας με τα παιχνίδια, θα ήθελα και 1-2 πλανήτες απο το συμπαν του mario, που να προσφέρει και λίγο εξερεύνηση. (λίγο είπα, δεν εννοούσα να γίνει και RPG)

[edit by paspartoo]

Χοντρό μελάνωμα της ταινίας είναι η αυτοκτονία του νέου στο τέλος. Κανένας σοβαρός άνθρωπος με πεποιθήσεις όνειρα για τη ζωή δεν επιλέγει τέτοιους "δρόμους" για τη ζωή του. Κρίμα γιατί πραγματικά είχε πάρει μέχρι εκεί ωραία πλοκή και άφησε ένα άσχημο παράδειγμα (στο τόσο ωραίο που είχε...

http://img132.imageshack.us/i/pacw.jpg/ Μεγάλο παιχνίδι με μεγάλη ιστορία...

Μόνο μεγαλύτερα (σε έκταση) επίπεδα να είχε... :(

Xωρίς δεύτερη σκέψη ο Mumm-Ra απο τους κατα τα άλλα απίστευτους Thundercats. To κακό παραέγινε μόλις ο Πατέρας μου και η Μητέρα μου διαπίστωναν πως τα βράδια έκλαιγα και άμα άκουγα κάποιο θόρυβο έξω στο μπαλκόνι, νόμιζα πως ήταν ο mumm-ra. (ok ήμουν πολύ μικρος)

Πάντως για να λέμε την αλήθεια, τα Mario ίσως είναι πλέον τα μοναδικά που προσφέρουν μια πολύ όμορφη και ξεκούραστη platforming εμπειρία απο όλες τις μαζικές σαχλαμάρες που κατακλίζουν κάθε πλατφόρμα.

Moυ κάνει εντύπωση που πολλοί γονείς "καταδέχονταν¨και έπαιζαν και αυτοί. Οι δικοί μου οι γονείς ήταν (και είναι) παντελώς άσχετοι σε ό,τι αφορά την τεχνολογία. Ό,τι κονσόλα είχα (υπολογιστή δυστυχώς στα φοιτητικά μου χρόνια πήρα για πρώτη φορά), κατάφερα να την αποκτήσω με πολλές "γκρίνιες"...

Εγώ πάντως πιτσιρίκος την έλεγα Mατζίκα :P (και πίστεψέ με έχω διαβάσει αμέτρητα τεύχη) Όπως και τον Γκάστονε Γάντερ τον έλεγα Γκαστόνε. Επίσης και τον Γκρίσσινο τον γίγαντα στον ποπάυ, γκρισσίνο τον έλεγα. Φυσικά τώρα δεν νομίζω πως κάποιος "μεγάλος" που διαβάσει κάποιο σχετικό κόμικ της...

Αναστασία, μου κάνει εντύπωση που το ενδιαφέρον παρέμενε "αναζωπυρωμένο" για τόσα χρόνια. Απλώς πιστεύω πως σε τέτοιου είδους επικοινωνίες, το ενδιαφέρον σβήνει σχετικά εύκολα. Ειδικά σήμερα στις γνωριμίες μέσω chat rooms, ο ενθουσιασμός και η απογοήτευσή με την αδιαφορία, ενναλάσονται...