Αποτελέσματα αναζήτησης

Θα ήθελα να ξαναδώ τους γονείς μου νέους ...

Φωτιστικά οροφής με καρό υφασμάτινο καπέλο με φουντίτσες γύρω γύρω ... τώρα ίσως τα βρίσκεις σε κανένα εξοχικό ...

Αυτό που θυμάμαι έντονα από αυτά τα βιβλιοπωλεία/παιχνιδάδικα είναι αυτή η χαρακτηριστική μυρωδιά που είχαν!!!

Αχ τι ωραία!!! Καμιά φώτογραφία δεν υπάρχει?

Θυμάμαι την περίοδο 1993-1994 ήταν πολύ μόδα τα λουλουδάτα φορέματα συνδιασμένα με αρβυλάκια. Εγώ θυμάμαι είχα κάτι μπέζ καλοκαιρινά με σχοινι ( ναι ... καλοκαιρινά αρβυλάκια!!!)

Η αγαπημένη μου διαφήμιση!!!

Με κίνδυνο να τεθεί το θέμα μου εκτός , λόγω πρόσφατης σχετικά ημερομηνίας,νομίζω πως αξίζει να αναφερθώ στο πρώτο εστιατόριο αμερικάνικου τύπου που θυμάμαι να άνοιξε στην Θεσσαλονίκη με ημερομηνία 1993-1997 ( δεν είμαι σίγουρη για την ακριβή ημερομηνία). Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στη Ρογκότη...

Γιώργος Αλεξίου λέγεται ο Λάμπρος Κωνσταντάρας στην ταινία του 1966 "Να ζεί κανείς ή να μην ζεί" Νίκος Αλεξίου λέγεται ο Αλέκος Αλεξανδράκης στην ταινία του 1966 "Οι κυρίες της αυλής"

Πωπω! εργολάβοι!!! Αξέχαστοι! Επίσης μαρον γλασέ κάστανο και κάτι σαν ζαχαρωτά σε μικρογραφία φρούτων! Επίσης οι καριόκες με σιρόπι από το Άνώτερο στις Σέρρες! Αλλά όπως ήταν κάποτε γιατί πλέον δεν έχουν καμία σχέση με αυτές που θυμάμαι!!!

Kαλως ηρθες ! Το ταξίδι στο παρελθόν αρχίζει!!!

Θυμάμαι ένα τραγουδάκι που το έμαθα στο νηπιαγωγείο ( ίσως και νωρίτερα) και όταν το τραγουδούσα στη μαμά μου εκείνη έκλαιγε... Μαργαρίτα μου μικρή συ του κήπου μου στολή, άκουσε με να σου πω το μικρό μου μυστικό. Χθες το βράδυ η μαμά απ' τις τρέλες τις πολλές, μου 'πε πως δε μ' αγαπά κι...

Θα ήθελα να αναφέρω για ένα επίθετο , ελπίζω να μην είμαι εκτός θέματος, το οποίο δεν ήταν περίεργο άλλα χρησιμοποιήθηκε για τουλάχιστον 2 ταινίες. Το επίθετο Ντάβαρη, ήταν το επίθετο του Δημήτρη Παπαμιχαήλ στην ταινία “Νικητής” του 1965, αλλά και Ντάβαρη Έλενα έλεγαν την Βουγιουκλάκη στην...

Τα καλοκαίρια στις αρχές της δεκαετίας του ΄80 τα περνούσαμε στο καμπιγκ του ΕΟΤ στο Ποσείδι Χαλκιδικής. Η μητέρα μου δεν εργάζονταν, οπότε μέναμε συνεχόμενα για 3 σχεδόν μήνες. Ώς μοναχοπαίδι, ήταν για μένα εκπληκτικό το γεγονός ότι συναναστρεφόμουν με τόσα παιδιά! Η θάλασσα, οι σκηνές, τα...

Θυμάμαι ένα παιδικό, ελληνικό,με τυφλοπόντικες νομίζω, όπου στους τίτλους έναρξης ( ή λήξης) έπαιζε ένα τραγουδάκι που έλεγε " αύριο αύριο αύριο τι ωραία λέξη , αύριο ίσως να φυσά ή μπορεί να βρέξεια' κι εγώ πάντα σκεφτόμουν ... σιγά αν βρέχει μην είναι ωραία ... Δεν ξέρω αν λέμε το ίδιο

Ναι νομίζω πως είναι αυτό! Αν και οι εικόνες είναι πολύ θολές!

Θρασύβουλος κι Ευτέρπη Έχω διαβάσει πως ο εγκέφαλος του ανθρώπου έχει περιορισμένη μνήμη, έτσι όταν ο εγκέφαλος θεωρήσει πως κάποιες πληροφορίες του είναι άχρηστες ( μένουν αχρησιμοποίητες για πολύ καιρό) τις διαγράφει! Λίγο πριν τις διαγράψει όμως τις έπαναφέρει για λίγο σαν flash , δίνοντας...

Περιμένω πως και πως !!!

Κρατάω το χέρι της μαμάς μου και προχωράμε προς το σχολείο. Από φέτος καταργήθηκαν οι ποδιές! Κρίμα ... τι σοι μαθήτρια θα είμαι χωρίς ποδιά ? Και τη σάκα ... δεν την πήρα μαζί μου ... γιατι ? Τρέμω από την αγωνία και συνεχώς επαναλαμβάνω ψιθυρίζοντας το τηλεφωνικό νούμερο και την διεύθυνση του...

Κρίμα :( Θα ήταν μία καλή ευκαιρία να γίνουν οι θολές εικόνες που έχω στο μυαλό μου πιο συγκεκριμένες!!!

Χαχαχαχαχα!!!! Όχι αλλά έτσι όπως παν τα πράγματα μπορεί να πιάσω δουλειά σε κανένα περιοδεύον τσίρκο (Θα μαζεύω τους κρίκους από τους ακροβάτες ...) ;)