Αποτελέσματα αναζήτησης

Demis, όσα γράφεις τα ξέρω πολύ καλά διότι πρόκειται για τη γειτονιά μου. Μένω ακριβώς στη «διχάλα» όπου η παραλιακή λεωφόρος (Μεγ. Αλεξάνδρου) χωρίζεται σε Ανθέων και Μαρίας Κάλλας. Φαντάζομαι είσαι κι εσύ εκεί κοντά; Κι εμένα μου λείπει πάρα πολύ το Λούνα Παρκ, και με είχε λυπήσει έντονα η...

Διαβάζοντας το θρεντάκι που έχει ανοίξει η Χουανίτα σχετικά με το τί θα θέλαμε να γίνουμε άν θα ...μεγαλώναμε ( ;) ), σκέφτηκα να ανοίξω κι εγώ ένα σχετικό, που όμως θα επικεντρώνεται περισσότερο στην εφηβική ηλικία. Όταν δηλαδή είχαμε διαπιστώσει καλύτερα τα ενδιαφέροντα και τις δεξιότητές...

Μα κι εγώ εννοείται ότι αυτό κάνω, είτε από το Word είτε από άλλες ιστοσελίδες. Αλλά με τον Internet Explorer τα εμφάνιζε σαν "2&a%acute$mark" και κάτι τέτοια. Αλλά εξακολουθώ να μη βλέπω κουμπί "Edit" στο συγκεκριμένο πόστ μου... :o

Διορθωσούλα: αυτή είναι βραζιλιάνικη (=πορτογαλική κι όχι ισπανική γλώσσα) :) . Πάντως τον τίτλο τον γράφεις ολόσωστα, ενώ εγώ πέρυσι, που είχα ξεκινήσει αυτό το θέμα, δεν μπορούσα να γράψω το á και το ç, πιθανόν επειδή χρησιμοποιούσα Internet Explorer κι όχι Firefox. Γι' αυτό κι έχω γράψει...

Κι εγώ λυπήθηκα για τον θάνατο του Τζων Χιουζ, αν και εγώ τον αγάπησα αποκλειστικά μέσα από μία ταινία: το απίστευτο Ferris Bueller's Day Off (ως Η πιο κουφή μέρα του Φέρρις Μπιούλλερ το γνωρίσαμε εδώ) του 1986. Και μόνο αυτήν την ταινία να είχε κάνει, πάλι θα έλεγα μεγαλόφωνα "σ' ευχαριστούμε...

Φυσικά. Γι' αυτό και έχουμε κρατήσει τον απλό τόνο, είναι χρήσιμος. Εγώ έλεγα ότι καλώς καταργήθηκε το πολυτονικό, εφόσον ένα σημάδι είναι υπεραρκετό. Απλώς ανέφερα ότι υπάρχουν και γλώσσες που δεν έχουν καν τόνο, αν και θα τους ήταν εξίσου απαραίτητος όσο είναι και στα Ελληνικά (π.χ...

Και σωστά την κάνεις. Αλλά η καταγραφή της τονικής μελωδίας είναι μάλλον περιττή. Κι εφόσον η απουσία της στον γραπτό λόγο δεν προκαλεί αμφισημίες, είναι κάτι που δεν το κάνει καμία γλώσσα - τουλάχιστον της δικής μας γλωσσικής οικογένειας, της Ινδοευρωπαϊκής.* Ακόμα και γλώσσες που σήμερα...

Μα hουπάρκhεϊ ακόμεε ντασέια; (Μα υπάρχει ακόμη δασεία ;) Σωστόν!!! Αν και, για να είμαστε ακριβείς, μόνο τα πνεύματα έγραφαν κι όχι τους τόνους. Οι αρχαίοι, σε αντίθεση μ' εμάς, ήταν λογικοί και πρακτικοί άνθρωποι. Γύρω στο 400 π.Χ. δεν δίστασαν να κάνουν μία ριζική μεταρρύθμιση στον τρόπο...

Αν μάθεις κάτι για διάθεσή της σε DVD, μ' ενδιαφέρει πάρα πολύ. Πραγματικά εξαιρετική σειρά, πάρα πολύ προσεγμένη! Είχα (κι έχω) μία αδυναμία στις σειρές «εποχής», και δεν είχα χάσει επεισόδιο. Την καταπληκτική μουσική των τίτλων τη θυμάμαι ακόμα με αρκετές λεπτομέρειες. Θυμόμουν πολύ καλά τον...

Απόλυτα λατρεμένο το Jesus Christ Superstar, :bow2: το έχω κι εγώ σε LP. Έτσι και ήσουν παιδί μου, δεν θα την είχες βγάλει καθαρή... :diablotin: Ντενεκεδούπολη λοιπόν... (κι όχι Τενεκεδούπολη βρε MamaMyrto, Starbuck και Spartan_X, προς τί ο «ευπρεπισμός»; 8)). Την είχα γνωρίσει αποκλειστικά...

Απίστευτο! Τους είχα και τους Άραβες, ήταν από τ' αγαπημένα μου. :o Μά που πας και τα βρίσκεις; Δεν μου στέλνεις κανένα π.μ. με ινφορματσιόνες, μπας και βρω επιτέλους κάπου να ξοδέψω κάτι πεντακοσάευρα που μου περισσεύουν; :animlaugh: Πάντως η έκθεση πρέπει να ήταν στο εμπορικό κέντρο...

Thebest20, να 'σαι καλά! Από αυτά που εικονίζονται παραπάνω, τα πρώτα έξι τα είχα. Το ρομποτάκι όμως (το πρώτο από τα δύο) το είχα ξεχάσει τελείως!!! Όσο για τη σειρά των μεσαιωνικών κάστρων και σπιτιών, ήταν από τις αγαπημένες μου. Κάμπια, όπως ξέρεις από την επίσκεψή μας σ' εκείνο το υπόγειο...

Ενδιαφέρουσα άποψη το Νταρτακυάν, αλλά πολύ λόγιο, και αδιαφανές για ένα παιδί. Από την άλλη, τώρα που ξαναβλέπω το δικό μου Κουταβιάν, πολύ αρμένικο μου κάνει... :P

Το παιχνίδι καθεαυτό δεν το θυμάμαι, αλλά θυμάμαι πολύ καλά ένα πρωτοχρονιάτικο σόου (πρέπει να ήταν πρωτοχρονιά του '90 ή '91) όπου συνέβαιναν ακριβώς αυτά που λες! Η Δήμητρα Παπαδοπούλου παρουσιάστρια, και δύο αντίπαλοι, εκ των οποίων ο ένας ήταν ο Γιάννης Μπέζος, του οποίου την ύπαρξη...

Rygar κι εγώ μαζί σου στο "Τρανζίστορ με τ' αμερικάνικα"! Από τις πρώτες μουσικές αναμνήσεις, αυτό και μερικά τραγούδια ακόμα: -το "Οτοστόπ" με τη Βίσση, που είχε πάει στη Γιουροβίζιον, -το "Banana Boat Song" με τον Harry Belafonte, :) -το "Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες" με Αντώνη Καλογιάννη...

Το εύχομαι κι εγώ αυτό... Έχω ακούσει ένα σωρό πράγματα γι' αυτή τη σειρά, και θα ήταν άκρως ενδιαφέρον να τη συγκρίναμε με το ριμέικ της στο οποίο πρωταγωνίστησε ο Μπέζος. Ομολογώ ότι το είχα συμπαθήσει ιδιαίτερα, και μετά από τις πάμπολλες επαναλήψεις του δεν έχω αλλάξει γνώμη. :)

Μακράν η πιο αστεία ομοιοκαταληξία που έχω δει! :rofl: :rofl: :rofl: Θυμάμαι στα μέσα της δεκαετίας του '90 να λένε για ένα τραγούδι που είχε το δίστιχο: Εγώ σ' αγάπησα καλοπροαίρετα κι εσύ με γκρέμισες όπως τ' αυθαίρετα που, είτε υπήρξε πραγματικά είτε το έβγαλαν κάποιοι απ' το μυαλό...

Έχω κάνει τρελό κέφι με αυτά που είδα και διάβασα σ' αυτές τις έξι σελίδες! Και χάρηκα πολύ που είδα επιτέλους τις φάτσες κάποιων ανθρώπων που τους γνωρίζω εδώ και ενάμισι χρόνο μόνο μέσα απ' τα γραπτά τους. Μπράβο λοιπόν συνάδελφοι, βλέπω ότι του δώσατε και κατάλαβε! Μα 26 άτομα;;; :bow2: Και...

Γβρμ!!! :angry: Μα πώς ξέχασα ν' αναφέρω το Στρουμφάκι και τη σβούρα;   Βρε Πιπερίτσα τί το θες το γιαούρτι αφού περίσσεψε πίτα; Πάντως Τελαμών σ' ευχαριστούμε θερμά για την ευγενή γιαουρτοπροσφορά :animlaugh:

Η πίτα εκόπη και ο κύβος (του Trivial) ερρίφθη Χθες ένιωσα πολύ όμορφα που συμμετείχα στην δεύτερη κοπή πρωτοχρονιάτικης πίτας του Βορειοελλαδίτικου GεRεMέ (γεια σου Nemo με το εύρημά σου!). Μετά την αναπάντεχη τριάδα της περσινής κοπής, μόνο με Candy-Domniki-Sofolog (κάθε αρχή και δύσκολη)...