Αποτελέσματα αναζήτησης

Η αλήθεια είναι ότι την ποδιά την πρόλαβα μόνο στην πρώτη δημοτικού, μετά ευτυχώς καταργήθηκε, οπότε οι αναμνήσεις μου από αυτή την εμπειρία είναι μάλλον περιορισμένες... Τώρα όσον αφορά το ευπρεπές ντύσιμο θυμάμαι ιδιαίτερα στις παρελάσεις που γινόταν ιδιαίτερη αναφορά στο μήκος της φούστας...

Τώρα που το αναφέρεις.... μάλλον δεν έχεις άδικο Χουανίτα... Υπάρχει και μια άλλη σκηνή λίγο νωρίτερα κατά την πρώτη επίσκεψη της Κάντυ στους κοιτώνες των αγοριών, όπου ο Στήαρ πειράζει τον Άρτσυ για την επερχόμενη άφιξη της Άννυ και την αλληλογραφία που τηρούν μεταξύ τους. Ούτε στο σημείο αυτό...

Λοιπόν θα σας πω την πρόσφατη μου εμπειρία.Το Σαββατοκύριακο έδινα κάποιες εξετάσεις. Το πρώτος μέρος της ύλης που δίναμε αφορούσε τις βασικές αρχές της στατιστικής οπότε καταλαβαίνετε μιλάμε τούλαχιστον για 15 βασικούς τύπους και η υπόλοιπη ύλη είχε καμμιά 15 ακόμα.... Τι να κάναμε βλέπετε...

Να σου πω την αλήθεια έχω προβληματιστεί παρά πολύ με το συγκεκριμένο θέμα... Βλέπεις θεωρώ ότι ο συμβιβασμός στον έρωτα είναι κάτι που βλέπουμε καθημερινά γύρω μας. Λίγα είναι τα ζευγάρια που ερωτεύουνται και ταυτόχρονα κατορθώνουν και ζουν μαζί και ευτυχισμένα... Βλέπεις ο συμβιβασμός...

Χουανίτα μου, συμφωνώ και επαυξάνω σε αυτά που λες μη με παρεξηγείς, είμαι λίγο άνθρωπος της περίληψης....και ίσως δεν φάνηκε ξεκάθαρα τι ήθελα να πω... Τη γαλλική μετάφραση την έχω διαβάσει και πραγματικά θα ήθελα να είναι αυτή η πραγματική και χαίρομαι που μου λες ότι είναι η πιο κοντινή στο...

θα συμφωνήσω απόλυτα.... αυτά τα χρόνια δεν γυρίζουν πίσω.... δεν βλέπεις εμείς πως τα αναπολούμε.... :D :D

Θυμάμαι μέχρι την ηλικία των έξι-εφτά περίπου κάθε φορά που φτάναμε στα διόδια... εγώ φώναζα όλο καμάρι στην μητέρα μου: " Μαμά κοίτα- κοίτα τα ιώδια".... :D :D:D

Μπράβο Χουανίτα, έκανες τρομερή δουλειά, που τα συγκέντρωσες όλα αυτά καθώς και οι στοίχοι που επέλεξες ήταν φανταστικοί... Είχα να διαβάσω Ρίτσο από το σχολείο, πραγματικά με συγκίνησες και με γύρισες χρόνια πίσω. Μπορεί όπως αναφέρθηκε και παραπάνω λόγω πολιτικών πεποιθήσεων να μην προτάθηκε...

Οι δύο ξένοι ήταν η σειρά που μου έμεινε πραγματικά, σκεφτείτε έχω χάσει το λογαριασμό πόσες φορές την έχω δει.... Οι ατάκες ήταν τρομερές.... :D

Και εγώ θα σας μιλήσω για την πρώτη μέρα στο γυμνάσιο. Βλέπετε αν και οικογένεια μεγάλη, η οικογένεια του μπαμπά μου, εγώ ήμουν από τα ξαδέλφια το μοναδικό κορίτσι και το μικρότερο σε ηλικία... καταλαβαίνετε τύχη τώρα εσείς... και σε μικρή επαρχιακή πολή να προσθέσω.... Οπότε την πρώτη μέρα στο...

Και εγω αν ήμουν στη θέση του Άντονυ και εγώ θα τη χαστούκιζα, Σκεφτείται τι πέρασε το καημένο το παληκάρι, όλο το βράδυ να την ψάχνει ανανστατωμένος και όταν τη βρίσκει τελικά αυτή να του λέει ότι ήταν στη χώρα των ονείρων... Τι να πεις τώρα... Μη με παραξηγήσετε είμαι υπέρ ότι ήταν μελανό...

Είχα και εγώ δύο Bi-bi-bo και πολλά ρουχαλάκια τους. Να σκεφτείτε μάλιστα η μητέρα μου είχε μια τρομέρη ραπτομηχανή και ήξερε να ράβει πολύ καλά, έβγαλε λοιπόν πατρόν από τα υπάρχοντα ρουχαλάκια της και άρχισε να μου φτιάχνει με υφάσματα από δικά μου ρούχα που είχαν χαλάσει ή δεν μου χωρούσαν...

Λοιπόν νομίζω ότι πρέπει να είχε δύο από αυτές τις χαριτωμένες κουκλίτσες, και η μια κιόλας λόγω Κάντυς πρέπει να ήταν και με στολή νοσοκόμας... Τώρα δεν θυμάμαι τι απέγιναν, το πιο πιθανόν είναι η μητέρα μου να τις πέταξε σε κάποια από τις συχνές εκκαθαρίσεις της. #) #) #)

Για να δούμε τη συγκεκριμένη ταινία μας είχαν πάει εκδρομή με το σχολείο στη Λαμία. Βλέπετε για τις περισσότερες επαρχιακές πολείς το σινεμά θεωρούταν πολυτέλεια (κάτι που ισχύει ακόμα και σήμερα). Η ταίνια αυτή είναι από τις αγαπημένες μου, οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών με είχαν συγκλονίσει...

Η δική μου περίπτωση μοιάζει πολύ με την misspepper, λόγω του σγουρού πυκνού μαλλιού η μητέρα μου έχει αποφασίσει μέχρι τα εφτά μου και μου τα κούρευε αγορίστικο.... Και επειδή ντυνόμουν συνέχεια με παντελόνια όλοι με περνούσαν για αγοράκι... Μετά αφού είδε και απόειδε και δεν άντεχε πλέον να...

Μάχη για να κρατηθεί στη ζωή ο Ευγένιος Σπαθάρης... Σίγουρα δεν είναι μια ρετρό ανάμνηση, αλλά πολλές αναμνήσεις μαζί...Είναι ο άνθρωπος που συνέδεσε το ονομά του με τον καραγκιόζη περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον. Ο Ευγένιος Σπαθάρης δίνει μάχη για να κρατηθεί στη ζωή μετά από ένα ατυχημα...

Όλα τα μαθητικά και εφηβικά μου χρόνια είναι γεμάτα, από μικρές εκδρομές συνήθως σε αγροικίες και μοναστήρια με την παρέα των γονίων μου. Τουλάχιστόν γύρω στα σαράντα άτομα μαζεύονταν κάθε φορά μικροί και μεγάλοι και επείδη είμαι από τη Ρούμελη δεν νοούταν εκδρομή χωρίς το ανάλογο φαγοπότι...

Περιττό να σας πω ότι τις έναστρες καλοκαιρινές μέρες, μετράγαμε πόσα αστέρια πέφτανε από τον ουρανό και ποιος έκανε τις περισσότερες ευχές... #) #)

A Candy-Terry LOVE AMV (Just walk away) A Candy-Terry Love AMV (Just walk away) Το αγαπημένο μου τραγούδι ντύνει, τον πιο όμορφο εφηβικό έρωτα... Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που να ερωτεύθηκε, να πόνεσε :cry: και να μην το σιγοτραγούδησε.... Τα λόγια είναι περιττά όταν μιλάει η εικόνα...

Αν θυμάμαι καλά η διαφήμιση πήγαινε κάπως έτσι: "Παίρνω το σέικερ του Κουικάρα, βάζω γάλα και δυο κουταλιές Nesquik, χτυπάω το σέικερ με την λαχτάρα, για να πιώ Nesquik".... λίγο για το τέλος δεν είμαι σίγουρη... αλλά τι να πω μερικά πράγματα δεν ξεχνιούνται... #)