Αποτελέσματα αναζήτησης

Κάτι σαν να μου λέει...Τα πιόνια ήταν μήπως ξύλινα κυλινδρικά και ήταν οβάλ στην πάνω μεριά?

Όχι, δεν ήταν με δίδυμα αδέρφια αν και υπάρχει μια μακρόσυρτη σκηνή σε εστιατόριο ξενοδοχείου. Ο Τσάκωνας, περιβόητος εκτελεστής και headhunter με το κωδικό όνομα "Κουμπάρος" (όπως λέμε Νονός) που δρα χρόνια στην Αμερική μαζί με τον βοηθό του Ηλία Κωνσταντίνου, παίρνει εντολή να μεταβεί στην...

Ο Εξολοθρευτής Ήταν Πόντιος με τον Κώστα -Κλουζώ- Τσάκωνα. Μακράν η αγαπημένη μου βιντεοταινία. Την είχε νοικιάσει ο αδερφός μου από ένα μικρό βιντεοκλαμπ (χωρίς τόνο) γύρω στο 89-90 και μετά από κάποιες μέρες αυτό έβαλε λουκέτο οπότε μας έμεινε η κασέτα. Πρέπει να την είχα δει γύρω στις 37...

*Semi off-topic* Έχει πάντως ενδιαφέρον η αλλαγή που έγινε στον τρόπο γραφής και προφοράς του ονόματος του Charlton Heston στην ελληνική γλώσσα, κάτι που πρέπει να συνέβη με την προβολή των πρώτων ταινιών του στην Ελλάδα. Γνωρίζει κανείς εάν ήταν ενέργεια της εταιρίας που έφερνε τις ταινίες εδώ...

Το ίδιο σχέδιο το είχα και εγώ επίσης. Θυμάμαι τις συσκευασίες επιτραπέζιων "100 (ή ότι άλλο αριθμό θέλετε) σε 1" που αγοράζαμε κυρίως από εορταστικά πανηγύρια και πρέπει να ήταν μέσα σε μια από αυτές. Είναι μονής όψης ή έχει και άλλο παιχνίδι από πίσω?

[video=youtube;Zo4LNBw-ajE] Το αγαπημένο μου χριστουγεννιάτικο τραγούδι στην αγαπημένη μου χριστουγενιάτικη ταινία. :D Τι ωραία που ήταν να είσαι πιτσιρικάς τα Χριστούγεννα... #)

Χαρα μου που βοηθησα :) αλλα μαλλον εγω πρεπει να σε ευχαριστησω για την φωτογραφια Παναγιωτη! :D Μπορει να μεγαλωνω αλλα καποια ψηγματα μνημης διατηρουνται ακομα. ;) Να σου πω την αληθεια, και εγω τα σκεφτομουν πριν απο καποιες μερες οποτε το οτι ανοιξες θεμα για αυτα ηταν τζακποτ. Οντως...

Ειχε και αυτοκινητα (απο τα πρωτα μοντελα που κατασκευαστηκαν μεχρι και τις μερες μας), ελικοπτερα, μηχανες και αεροπλανα? Εαν μιλαμε για τα ιδια αυτοκολλητα, νομιζω αναφερεσαι στο αλμπουμ/συλλογη "Rally Acropolis ..." (συν μια χρονολογια στον τιτλο, 89 η 90). Εχω φαει τον κοσμο (a.k.a...

Έπεσες διάνα. ;) Μάλιστα...'Ωστε υπάρχουν και άλλα εκτός από τα οκτώ. Νομίζω πρέπει να αρχίσω το ψάξιμο σε βιβλιοπωλεία και σύντομα. Ευχαριστώ για την διαφώτιση! :thanx2:

@serano915 Μας αγαπάνε, γι'αυτό. ;) @Cococinel Όπα.... :o Το βιβλίο στην πρώτη φωτογραφία το βλέπω πρώτη φορά!!!! Ποιο νούμερο είναι? Μου φαίνεται περίεργο γιατί η εικόνα του εξώφυλλου δεν μοιάζει με τα άλλα.

Έτσι ακριβώς! Έχω πάει με την γιαγιά μου σε βιβλιοπωλείο να μου αγοράσει δώρο βιβλίο (χωρίς να ξέρει ότι διάβαζα αυτό), μπαίνουμε μέσα, ρωτάει ο ιδιοκτήτης "Τι βιβλίο θέλετε?" , "Το μικρό βρικόλακα το νούμερο 3" λέω εγώ, κόκκαλο η γιαγιά!!! "Πάναγία μου παιδί μου τι είναι αυτά που διαβάζεις?!!!"...

Cococinel είσαι μέσα στο μυαλό μου!!! Ήθελα και εγώ να ανοίξω θέμα με τον μικρό βρικόλακα!!! Τι να πω...Η αγαπημένη μου σειρά βιβλίων σαν πιτσιρικάς και φανατικός αναγνώστης. Είχα (και ακόμα έχω) και τα οκτώ βιβλία και τα είχα ξεκοκκαλίσει. Ο Άντον, ο Ρούντιγκερ, η Άννα, η Θεία Δωροθέα, ο...

'Οντως κρίμα...Μας είχε χαρίσει απίστευτες σκηνές γέλιου. Οι Τρελές Σφαίρες ήταν από τις κορυφαίες του στιγμές και από τις αγαπημένες μου κωμωδίες. R.I.P :( Μάλλον εννοείς την (επίσης συγχωρεμένη) Ανν Νικόλ Σμιθ. Λογικό να μπερδευτείς. ;)

Και εγώ τα θυμάμαι! Ήταν σε μακρόστενο σακουλάκι (μου θύμιζε τα σακουλάκια των chopsticks) και όντως πρέπει να έκαναν 100 δρχ. Εάν δεν κάνω λάθος, νομίζω ήταν φτιαγμένα από διογκωμένη πολυστερίνη, το ίδιο υλικό που έφτιαχναν και τα μικρά κουτιά που έβαζαν τα χάμπουργκερ στα fast-food παλιά...

Πολύ ωραίο θέμα, τίγκα στις αναμνήσεις! :cry: Και εμένα ήταν το αγαπημένο μου λούνα παρκ και όποτε πηγαίναμε Αθήνα με τους γονείς μου (αρκετά συχνά) μια στάση ήταν must. Το αγαπημένο μου παιχνίδι ήταν οι μηχανές που είχαν το στυλ των συγκρουώμενων (με λάστιχο γύρω-γύρω). Είχα λιώσει τα...

Και εμένα με χαλούσε η μετάφραση γιατί δεν μου έκανε τόσο οικείο σαν περιοδικό (ασχέτως εάν το αγόραζα φανατικά) και μου την έσπαγε η χρήση των ψευδωνύμων και των "avatars" των συντακτών της αμερικάνικης έκδοσης. Εάν θυμάμαι καλά ο πρώτος που χρησιμοποίησε δικό του ψευδώνυμο και icon μετά από...

#) Μάλλον σε εμένα αναφέρεσαι. Για να μην παρεξηγηθώ, εννοούσα την "κόντρα" που είχαμε όταν ήμασταν 12-13 χρονών στις αρχές του 90, τουλάχιστον όσο αφορά εμένα. Αυτό τουλάχιστον μου έχει μείνει σαν αίσθηση από τότε, δεν μπορώ να προσποιηθώ ότι δεν υπήρξε.

Δύο διαφημίσεις για το Game Gear Vs GameBoy Και οι δύο είναι αρκετά "επιθετικές". Η SEGA ήξερε να να ανεβάζει το fanboyism sto μάξιμουμ.

Κατ'αρχήν respect και για αυτό το θέμα! Και μόνο που τα έχεις ακόμα είναι ανεκτίμητο. ;) Τα χαρτάκια που που ανέφερα σίγουρα δεν ήταν στις tsik (και δεν είχαν αυτή τη μορφή). Είμαι 99% σίγουρος ότι ήταν στις ΣΚΑ-ΣΚΑ. Για να μην είμαι και λάθος βέβαια #) , οι ΣΚΑ-ΣΚΑ ήταν με άσπρο ή ροζ...

:clap: Μπράβο Lord_Makro! Τις είχα ξεχάσει εντελώς αυτές τις τσίχλες! Όντως ήταν μεγάλες και ροζ και το άρωμα από τις ουσίες που είχαν βάλει πρέπει να τις κατατάσσει στις πιο μοσχοβολούσες τσίχλες της εποχής. Καλά, τα χαρτάκια ήταν άπαιχτα. Κάτι που θυμήθηκα τώρα είναι ότι εκτός από ιστορίες...