Καλό του ταξίδι
....
Τις ονειρικές, γεμάτες ποιητική διάθεση, αλλά και πλημμυρισμένες από "χρώματα Ελλάδας", εικόνες του, εμείς "οι εκδρομείς των 80ς" τις βρήκαμε μπροστά μας όταν τις είχαμε πραγματικά ανάγκη !!! Η ταινία του που "συναντήθηκε" με τη "γενιά μας" δεν ήταν άλλη από το "Ταξίδι στα Κύθηρα" !!! Μού έχει μείνει μια πολύ - πολύ όμορφη εφηβική ανάμνηση στο σινέ - Πόρτο Ράφτη στο Πόρτο Ράφτη, αρχές Σεπτεμβρίου του 1985, με τους γονείς μου και τη γιαγιά μου να βλέπουμε το "Ταξίδι στα Κύθηρα" !!! Η ταινία, ναι το ομολογώ, με είχε παραξενέψει !!! Άλλωστε, ένας 14χρονος όταν πηγαίνει σινεμά δεν νομίζω ότι ... αυτό που θέλει πραγματικά να δει είναι "μονά πλάνα" που διαρκούν ... "εις το διηνεκές" !!! Κι όμως ... όσο κι αν η ταινία δεν ήταν "του γούστου μου" [τουλάχιστον για την τόοοτε ηλικία μου], παρόλα αυτά .... βγήκα από το "σινέ Πόρτο Ράφτη" στην κυριολεξία "άλλος άνθρωπος" !!! Η ταινία με είχε "πυρπολήσει" με τόσο μα τόσο όμορφες, γεμάτες ελληνικότητα, εικόνες που ... με έκανε να νιώσω μια κάποια "ψυχική ανάταση" ....
Κι αυτό είναι κάτι που - ιδίως εμείς "των 80ς οι εκδρομείς" - το οφείλουμε στον Αγγελόπουλο, ασχέτως αν οι ταινίες ήταν ή όχι "του γούστου μας" [εγώ πάντως το "ομολογώ" : τον σέβομαι, τον παραδέχομαι, αλλά ... "αγαπημένος σκηνοθέτης" μου δεν κατάφερε να γίνει] : Το ότι ... σαν να μάς άνοιξε ένα "παράθυρο" κι από αυτό ... είδαμε μιαν "άλλη όψη της Ελλάδας" !!! Μιαν Ελλάδα όπου πρωταγωνιστούσε, κυρίως, η φύση της, τα υπέροχα τοπία της, από τα οποία ... θα έλεγες ότι "γεννιόταν" κάτι το "ποιητικό" και "ονειρικό" .... Κι επειδή, όπως έγραψα και παραπάνω, αυτήν την "άλλη όψη της Ελλάδας" τη "βρήκαμε μπροστά μας" όταν πραγματικά το είχαμε ανάγκη .... Γι' αυτό .... Τον ευχαριστούμε από καρδιάς για όσα μας προσέφερε !!! R.i.p. .......
