"Έφυγε" ο Θόδωρος Αγγελόπουλος

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος ήταν ένας από τους μεγαλύτερους κινηματογραφικούς δημιουργούς του κόσμου. Αληθινός ποιητής της εικόνας, άφησε πίσω του ένα πολύ σπουδαίο έργο, με κεντρικά θέματα την Ιστορία και τη μνήμη. Έφερε στην Ελλάδα πλήθος διεθνών βραβείων και συνεργάστηκε με κορυφαίους πρωταγωνιστές, όπως ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, η Ζαν Μορό, ο Χάρβεϊ Καϊτέλ, ο Γουίλεμ Νταφό, ο Έρλαντ Γιόζεφσον, ο Μπρούνο Γκαντς, ο Μισέλ Πικολί, ο Σερζ Ρετζιανί, η Μάγια Μόργκενστερν, η Ιρέν Ζακόμπ, ο Μάνος Κατράκης, ο Θανάσης Βέγγος, η Μαίρη Χρονοπούλου, η Εύα Κοταμανίδου, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, ο Βαγγέλης Καζάν, η Αλίκη Γεωργούλη. Έργα όπως ο "Θίασος", η "Αναπαράσταση", το "Ταξίδι στα Κύθηρα", το "Μετέωρο βήμα του πελαργού", το "Μια αιωνιότητα και μια μέρα", το "Βλέμμα του Οδυσσέα", το "Τοπίο στην ομίχλη" ανήκουν στη συλλογική μνήμη του ελληνικού έθνους και είναι, τολμώ να πώ, το κινηματογραφικό αντίστοιχο της ποίησης του Καβάφη και του Σεφέρη. Τεράστα απώλεια, ειδικά αυτή τη στιγμή, που η χώρα μας τον είχε περισσότερη ανάγκη από ποτέ. Καλό ταξίδι, Θόδωρε... Ευτυχώς, οι εικόνες σου θα ζήσουν για πάντα.
 
Απίστευτο άνθρωποι στην ηλικία του να φεύγουν από ατυχήματα και όχι από φυσικά αίτια. Κρίμα πραγματικά. Ας αναπαυτεί εν ειρήνη.
 
Έχασε τη μάχη για τη ζωή σε ηλικία 77 ετών ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος, παρά τις προσπάθειες των γιατρών να τον κρατήσουν στη ζωή. Ο σπουδαίος Έλληνας σκηνοθέτης νοσηλευόταν σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας νοσοκομείου στο Φάληρο ύστερα από τροχαίο ατύχημα που σημιεώθηκε το απόγευμα της Τρίτης.

Ο άτυχος σκηνοθέτης παρασύρθηκε από μοτοσικλέτα στην περιφερειακή οδό Δραπετσώνας, μετά το πρώτο τούνελ, στο ρεύμα προς Κερατσίνι κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της νέας του ταινίας «H άλλη θάλασσα».

O Θόδωρος Αγγελόπουλος ήταν ο ελεγειακός ποιητής των κινηματογραφικών εικόνων και της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και κοινωνικής πραγματικότητας.Ο δημιουργός του "Θίασου", του "Μεγαλέξανδρου" και άλλων επικολυρικών ταινιών που έκανε γνωστή την Ελλάδα σε όλη την υφήλιο για περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες. Ο κορυφαίος και πολυβραβευμένος διεθνής Έλληνας σκηνοθέτης με διακρίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος εγκατέλειψε τις σπουδές του στη Νομική Σχολή της Αθήνας και το 1961 έφυγε στο Παρίσι, όπου αρχικά παρακολούθησε στη Σορβόννη μαθήματα γαλλικής φιλολογίας και φιλμογραφίας, καθώς και μαθήματα εθνολογίας και στη συνέχεια μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή Κινηματογράφου IDHEC και στο Musee de l' homme.

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1964 και μέχρι το 1967 εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή, μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη και την Τώνια Μαρκετάκη.

Με τον κινηματογράφο άρχισε να ασχολείται το 1965 και το 1968 παρουσίασε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία, Εκπομπή, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το 1970, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, Αναπαράσταση, κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, καθώς και άλλες διακρίσεις στο εξωτερικό, και σηματοδότησε την αυγή του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου.

Έκτοτε, οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και έχει κερδίσει πολλά βραβεία, τα οποία τον καθιέρωσαν παγκοσμίως ως έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου.

Πολλά αφιερώματα που τιμούν τη δουλειά του Θόδωρου Αγγελόπουλου έχουν πραγματοποιηθεί σ' όλο τον κόσμο. Έχει αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, του Πανεπιστημίου X Ναντέρ (Nanterre) στο Παρίσι και του Πανεπιστημίου του Έσσεξ (Essex). Μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη υπήρξε συνιδρυτής του περιοδικού Σύγχρονος Κινηματογράφος.

To 1998 στις Κάνες κατακτά τον Χρυσό Φοίνικα για την ταινία του "Αιωνιότητα και μια μέρα" κάνοντας ξανά την Ελλάδα περήφανη για τον πολιτισμό της.

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ

Θεόδωρος Αγγελόπουλος - Το ταξίδι στα Κύθηρα από Miss-Jessy-Lays

1968 "Εκπομπή" μικρού μήκους

1970 "Αναπαράσταση"

Βραβείο καλύτερης ξένης ταινίας στο Φεστιβάλ του Hyeres (1971),

Βραβείο Georges Sadoul (1971)

1972 "Μέρες του '36 "

Βραβείο FIPRESCI Βερολίνο 1973

1975 "Ο Θίασος"

Βραβείο FIPRESCI, Διεθνές Φεστιβάλ Καννών 1975,

Βραβείο Interfilm Βερολίνο "Forum" 1975,

Βραβείο καλύτερης ταινίας της χρονιάς, British Film Institute 1976,

Βραβείο Καλύτερης ταινίας στον κόσμο για τη δεκαετία 1970-80, Ένωση Κριτικών Ιταλίας,

Μία από τις καλύτερες ταινίες της ιστορίας του κινηματογράφου, FIPRESCI,

Καλύτερη ταινία της χρονιάς, Grand Prix για τις τέχνες, Ιαπωνία,

Βραβείο Golden Age, Βρυξέλλες 1976

-1977 " Οι κυνηγοί"

Βραβείο καλύτερης ταινίας Golden Hugo, Σικάγο 1978

-1980 "Μεγαλέξανδρος"

Βραβείο Χρυσό Λιοντάρι και FIPRESCI, Βενετία 1980

-1981 "Ένα χωριό, ένας χωριάτης" ντοκιμαντέρ

-1983 "Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη" τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ

-1984 "Ταξίδι στα Κύθηρα"

-1986 "Ο μελισσοκόμος"

1988 "Toπίο στην ομίχλη"

-1991 "Το μετέωρο βήμα του πελαργού"

Cinema Lumiere, Μπολόνια (Ιταλία), Μάρτιος - Απρίλιος 2002,

Φεστιβάλ Σίδνεϊ (Αυστραλία), Ιούνιος 2003

-1995 " Το βλέμμα του Οδυσσέα"

Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής, Διεθνές Φεστιβάλ Καννών 1995

FIPRESCI Βραβείο της Διεθνούς Ενωσης Κριτικών, Διεθνές Φεστιβάλ Καννών 1995,

Felix των Κριτικών ταινίας της χρονιάς, 1995

-1998 " Μια αιωνιότητα και μια μέρα"

Χρυσός Φοίνικας στο Διεθνές Φεστιβάλ Καννών, 1998

-2004 "Το λιβάδι που δακρύζει"

-2008 "Η σκόνη του χρόνου"

πηγή: Sigmalive/newpost.gr

Καλό ταξίδι καλέ μου Τεό ...

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Έχασε τη μάχη για τη ζωή σε ηλικία 77 ετών ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος, παρά τις προσπάθειες των γιατρών να τον κρατήσουν στη ζωή. Ο σπουδαίος Έλληνας σκηνοθέτης νοσηλευόταν σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας νοσοκομείου στο Φάληρο ύστερα από τροχαίο ατύχημα που σημιεώθηκε το απόγευμα της Τρίτης.

Ο άτυχος σκηνοθέτης παρασύρθηκε από μοτοσικλέτα στην περιφερειακή οδό Δραπετσώνας, μετά το πρώτο τούνελ, στο ρεύμα προς Κερατσίνι κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της νέας του ταινίας «H άλλη θάλασσα».

O Θόδωρος Αγγελόπουλος ήταν ο ελεγειακός ποιητής των κινηματογραφικών εικόνων και της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και κοινωνικής πραγματικότητας.Ο δημιουργός του "Θίασου", του "Μεγαλέξανδρου" και άλλων επικολυρικών ταινιών που έκανε γνωστή την Ελλάδα σε όλη την υφήλιο για περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες. Ο κορυφαίος και πολυβραβευμένος διεθνής Έλληνας σκηνοθέτης με διακρίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος εγκατέλειψε τις σπουδές του στη Νομική Σχολή της Αθήνας και το 1961 έφυγε στο Παρίσι, όπου αρχικά παρακολούθησε στη Σορβόννη μαθήματα γαλλικής φιλολογίας και φιλμογραφίας, καθώς και μαθήματα εθνολογίας και στη συνέχεια μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή Κινηματογράφου IDHEC και στο Musee de l' homme.

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1964 και μέχρι το 1967 εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή, μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη και την Τώνια Μαρκετάκη.

Με τον κινηματογράφο άρχισε να ασχολείται το 1965 και το 1968 παρουσίασε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία, Εκπομπή, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το 1970, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, Αναπαράσταση, κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, καθώς και άλλες διακρίσεις στο εξωτερικό, και σηματοδότησε την αυγή του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου.

Έκτοτε, οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και έχει κερδίσει πολλά βραβεία, τα οποία τον καθιέρωσαν παγκοσμίως ως έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου.

Πολλά αφιερώματα που τιμούν τη δουλειά του Θόδωρου Αγγελόπουλου έχουν πραγματοποιηθεί σ' όλο τον κόσμο. Έχει αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, του Πανεπιστημίου X Ναντέρ (Nanterre) στο Παρίσι και του Πανεπιστημίου του Έσσεξ (Essex). Μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη υπήρξε συνιδρυτής του περιοδικού Σύγχρονος Κινηματογράφος.

To 1998 στις Κάνες κατακτά τον Χρυσό Φοίνικα για την ταινία του "Αιωνιότητα και μια μέρα" κάνοντας ξανά την Ελλάδα περήφανη για τον πολιτισμό της.

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ

Θεόδωρος Αγγελόπουλος - Το ταξίδι στα Κύθηρα από Miss-Jessy-Lays

1968 "Εκπομπή" μικρού μήκους

1970 "Αναπαράσταση"

Βραβείο καλύτερης ξένης ταινίας στο Φεστιβάλ του Hyeres (1971),

Βραβείο Georges Sadoul (1971)

1972 "Μέρες του '36 "

Βραβείο FIPRESCI Βερολίνο 1973

1975 "Ο Θίασος"

Βραβείο FIPRESCI, Διεθνές Φεστιβάλ Καννών 1975,

Βραβείο Interfilm Βερολίνο "Forum" 1975,

Βραβείο καλύτερης ταινίας της χρονιάς, British Film Institute 1976,

Βραβείο Καλύτερης ταινίας στον κόσμο για τη δεκαετία 1970-80, Ένωση Κριτικών Ιταλίας,

Μία από τις καλύτερες ταινίες της ιστορίας του κινηματογράφου, FIPRESCI,

Καλύτερη ταινία της χρονιάς, Grand Prix για τις τέχνες, Ιαπωνία,

Βραβείο Golden Age, Βρυξέλλες 1976

-1977 " Οι κυνηγοί"

Βραβείο καλύτερης ταινίας Golden Hugo, Σικάγο 1978

-1980 "Μεγαλέξανδρος"

Βραβείο Χρυσό Λιοντάρι και FIPRESCI, Βενετία 1980

-1981 "Ένα χωριό, ένας χωριάτης" ντοκιμαντέρ

-1983 "Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη" τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ

-1984 "Ταξίδι στα Κύθηρα"

-1986 "Ο μελισσοκόμος"

1988 "Toπίο στην ομίχλη"

-1991 "Το μετέωρο βήμα του πελαργού"

Cinema Lumiere, Μπολόνια (Ιταλία), Μάρτιος - Απρίλιος 2002,

Φεστιβάλ Σίδνεϊ (Αυστραλία), Ιούνιος 2003

-1995 " Το βλέμμα του Οδυσσέα"

Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής, Διεθνές Φεστιβάλ Καννών 1995

FIPRESCI Βραβείο της Διεθνούς Ενωσης Κριτικών, Διεθνές Φεστιβάλ Καννών 1995,

Felix των Κριτικών ταινίας της χρονιάς, 1995

-1998 " Μια αιωνιότητα και μια μέρα"

Χρυσός Φοίνικας στο Διεθνές Φεστιβάλ Καννών, 1998

-2004 "Το λιβάδι που δακρύζει"

-2008 "Η σκόνη του χρόνου"

Καλό ταξίδι καλέ μου Τεό ...
 
gremlinakos μπορείς να βαλεις πηγή στα παραπάνω που αντιγράφεις σε παρακαλώ? :)
 
gremlinakos υπαρχει θέμα και σου μεταφέρω συνέχεια τα ποστ!!! Συνέχισέ τα στο ήδη υπάρχον! Κλειδώνεται και μεταφέρεται εντός ολίγου
 
Ναι παιδιά, σόρρυ τα έκανα λίγο μαντάρα. Άνοιξα και καινουριο θέμα και παρακαλώ τους διαχειριστές να το σβήσουν.

Ο Τεό ήταν ένας αγαπημένος κινηματογραφιστής. Ειδικά τα τελευταία 3 χρόνια τις είχα λώσει τις ταινίες του.

Ο άνθρωπος αυτό που έκανε δεν ήταν ουτε μουσική ουτε ποιήση ούτε σινεμα ούτε φωτογραφία ουτε τίποτα τέτοιο. Ήταν απο μόνος του μια άλλη μορφή τέχνης. Κάτι εντελώς διαφορετικό.Έπαιρνε τα ονειρά του, τις εμμονές του, τις ομορφιές της επαρχίας, τα ξεχασμένα τοπία της άγονης γραμμής, τα ένωνε με τις μελωδιές της Ελένης Καραίνδρου και έφτιαχνε μαγεία...

Κρίμα πολύ κρίμα. Και που να φανταστώ πριν ένα μήνα που έβλεπα το "βλέμμα του Οδυσσεά" τι τέλος τον περίμενε τον έρμο.

Έφυγε κι αυτός μαζί με τον Βέγγο και τον Κατσουρίδη.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα. R.I.P Theo..
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
R.I.P. πολύ κριμα απο τους καλυτερους Ελληνες σκηνοθετες και απο τους λιγους με διεθνη αναγνωριση.
 
καλο ταξίδι στον σπουδαιότερο έλληνα σκηνοθέτη..
 
Το τέλος του ήταν πολύ ξαφνικό.

Κρίμα, πολύ κρίμα.

Σημάδεψε με το έργο του τον Ελληνικό κινηματογράφο.

R.I.P.

Δεν έχω δει,βέβαια,ακόμα καμία ταινία του, αλλά μιας και είμαι φοιτήτρια πλέον σίγουρα θα δω κάποια στο εγγύς μέλλον.
 
Πίσω
Μπλουζα