"Έφυγε" ο Φίλιππος Συρίγος

θανος

RetroJunkie™
Joined
18 Αύγ 2009
Μηνύματα
2.242
Αντιδράσεις
612
ο γνωστος αθλητικογραφος εφυγε δυστυχως μετα απο μεγαλη μαχη με τον καρκινο θα μεινει στην μνημη μας για τις αξεχαστες περιγραφες του ειδικα στο ευρωπαικο πρωταθλημα μπασκετ του 1987 http://www.parapolitika.gr/parapolitikablog/%CE%B1%CE%B8%CE%BB%CE%B7%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82/%CF%80%CE%B5%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%B5-%CE%BF-%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%80%CF%80%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B3%CE%BF%CF%82
 
Το καλό/κακό όταν έχεις πολλούς μπασκετικούς στις επαφές σου στο facebook είναι ότι τα μπασκετικά νέα τα μαθαίνεις πριν ακόμα δημοσιευτούν. Δυστυχώς στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν για κακό... :(

Πάλευε εδώ και πολύ καιρό με τον καρκίνο και τα τελευταία χρόνια ήταν φανερά πιο αδύνατος/αδύναμος, αλλά μέχρι και τελευταία εμφανιζόταν στην τηλεόραση με το γνωστό του ύφος...

Η πιο χαρακτηριστική μπασκετική φωνή ή μάλλον ένα από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους του Ελληνικού Μπάσκετ, γενικότερα (και μόνο η περιγραφή του '87 και ή ίδρυση του "Τριπόντου" θα αρκούσαν, εδώ που τα λέμε...).

 
Καλό του ταξίδι...Πάρα πολύ διαβασμένος στο αντικείμενό του, και από τους δημοσιογράφους της κρατικής τηλεόρασης "μιας άλλης εποχής"...

Θυμίζω επίσης ότι ήταν ορκισμένος πολέμιος των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, τεκμηριωμένος και με επιχειρήματα, όπως άλλωστε ήταν πάντοτε. Κάποιοι φρόντισαν να τον ανταμείψουν αναλόγως, και κάποιοι πολύ περισσότεροι φαντάζομαι ότι καμαρώνουν σήμερα για την κατάντια της βλαχογκλαμουριάς μας...
 
Σιγησε η φωνη του '87... :(

Εξαιρετος δημοσιογραφος, θα τον χαρακτηριζε κανεις η εγκυκλοπαιδεια του μπασκετ.

Καλο ταξιδι Φιλιππε
 
Εγώ το έμαθα προχτές, από την αδελφή μου που κάνει εφημερίες στο ιδιωτικό νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν ο Συρίγος. Ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση ο άνθρωπος... Τέλος πάντων, καλό του ταξίδι, θα μας λείψει η χαρακτηριστική του φωνή...
 
Θα μου μείνει αξέχαστη η περιγραφή του τελικού το 1987. Κατ'εμέ αν τότε ηταν καποιος αλλος (ποιός άραγε; ), το ευρωμπάσκετ δε θα το είχαμε ζήσει τόσο έντονα εμείς που τότε το βλέπαμε από τις ασπρόμαυρες.
 
Κρίμα...

Μαζί του πέθανε και ένα κομμάτι του ελληνικού αθλητισμού. Για εμάς τους μπασκετικούς ο άνθρωπος αυτός ήταν αναλογικά συνώνυμο του Γκάλη στην δημοσιογραφία! Για μένα ο Συρίγος ήταν ότι ο Διακογιάννης στο ποδόσφαιρο!

R.I.P. :(
 
Τεράστια προσωπικότητα, συνώνυμο της μπασκετικής δημοσιογραφίας σε ολόκληρα τα 80s και για μεγάλο μέρος των 90s. Έχω ακούσει αμέτρητες περιγραφές αγώνων του κι έχω διαβάσει αναρίθμητα άρθρα του. Μεγαλώνοντας, είχε γίνει λίγο κυνικός και υπέρ του δέοντος δεικτικός, αλλά πάντα με βαθιά γνώση του αθλήματος και τουλάχιστον κατά την προσωπική μου άποψη ποτέ χρωματισμένος με κανένα σύλλογο.
 
Θεωρω οτι ηταν ο πρωτος που εβαλε χαρακτηρισμους, παθος, υποκειμενικοτητα στην περιγραφη. Σε εβαζε μεσα στο ματς. Επισης ηταν και ο πρωτος που εριξε τοσο βαρος και εδωσε τοση εμπιστοσυνη στο Ελληνικο μπασκετ.

Περιγραφη Συριγου...ολα τα αλλα οδοντοπαστες.

Καλο ταξιδι.
 
R.I.P :( .
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
H φωνη του και ολη η παρουσια του γενικοτερα, εδωσαν το στιγμα τους σε εκεινη τη μεγαλη νικη του '87.

Παθιασμενος, γραφικος ενιοτε, αλλα μοναδικος σ' αυτο που εκανε. Θα τον θυμομαστε παντα με αγαπη.
 
Εξαίρετος αθλητικογράφος, με κουλτούρα και ανοιχτό πνεύμα, ο Φίλιππος Συρίγος, συνέδεσε το όνομά του με ιστορικές στιγμές. Καλό του ταξίδι.
 
Να συμπληρώσω τα αμίμητα "κλισέ" της περιγραφής του :

- Είναι να γελάει κανείς !


- Αν είναι δυνατόν !

- Αν υπήρχε μπασκετική αστυνομία θα έπρεπε να συλλάβει αυτό τον κύριο !

- Οι διαιτητές φοράνε ...(χρώμα) γυαλιά !

- Το σουτ απ' έξω (πριν από τα χρόνια του τρίποντου)

- Τώρα όχι τρίποντο


- Θέλει προσοχή !

και φυσικά το "Είναι το τέλος", (μαζί με τον "Τίμιο γίγαντα" Καμπούρη) στο σφύριγμα λήξης του τελικού του 87... Ένα τέλος που δυστυχώς ήρθε χτες και για εκείνον.

Ανεκτίμητο συλλεκτικό κομμάτι σίγουρα θα αποτελεί μια τηλεοπτική του συνέντευξη με τον τότε πρόεδρο του Ολυμπιακού Αργύρη Σαλιαρέλη, ένα Σάββατο μεσημέρι. Εκεί ακούστηκε συχνά η ατάκα-κλισέ των συνεντεύξεών του ("Μισό λεπτο, μισό λεπτό...") , αλλά και οι αντίστοιχες απαντήσεις Σαλιαρέλη ("Δε χρωστάω, κύριε").

Υπήρξε φυσικά και πετυχημένος διευθυντής σύνταξης του περιοδικού "Τρίποντο" που αν και άνθισε πάνω στις δάφνες του Ευρωμπάσκετ του 87, στηρίχτηκε πάρα πολύ στην προσωπική του συμβολή. Ο Συρίγος δημιούργησε μετά από πάρα πολλά χρόνια αδόκιμων προσπαθειών ("Σούπερ Μπάσκετ", "Επταήμερο του Μπάσκετμπωλ" κλπ.) ένα σωστό και τεκμηριωμένο έντυπο στο συγκεκριμένο χώρο.

Αυτά, συμπληρωματικά, και πάλι καλό του ταξίδι...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μια ξεχωριστή φυσιογνωμία ο Φίλιππος!!!
 
Πολύ σπάνια απαντώ σε τέτοιου είδους threads, αλλά το συγκεκριμένο δε μπορώ να το αγνοήσω... Θα ήταν ιεροσυλία, να μην αποτίσω φόρο τιμής σε έναν μοναδικό δημοσιογράφο....

Ο Θεός ας τον αναπαύσει.
 
Μοναδικός όπως το έγραψε η D@redevil! Κανένας από τους επίδοξους συνεχιστές του (βλ. Σκουντή, Χατζηγεωργίου, Ιωάννου) δεν θα τον φτάσει σε θέματα παιδείας και γνώσης για το άθλημα του μπάσκετ, με το οποίο (κυρίως) ασχολούνται και αυτοί. Ο Συρίγος ήταν τόσο παθιασμένος με τη σωστή δημοσιογραφία, που αρκετές φορές γινόταν αντιπαθής για κάποιους, όταν έφτανε (σωστά κατ' εμέ) να πλήξει συμφέροντα. Θυμηθείτε όταν τον είχαν χτυπήσει στο κεφάλι, κάποια χρόνια πριν, με αφορμή ένα από τα συνήθη καυστικά άρθρα του. Ο χώρος της δημοσιογραφίας χρειάζεται ανθρώπους σαν τον Φίλιππο Συρίγο.

Καλό ταξίδι και καλή ανάπαυση, "υπέροχε εκφωνητή"...
 
Μαζι με τους διακογιαννη και Σωτηρακοπουλο ηταν οτι καλητερο εχει να επιδηξει η αθλητικη δημοσιογραφια στην ελλαδα και ηταν ο μοναδικος που ειχε τα [edit] να τα βαλει με ολα τα λαμογια και μη που προσπαθουσαν να κανουν κακο στον αθλητισμο η να τα κονομησουν με δολιους τροπους.[edit]περιττές πληροφορίες χωρίς τεκμηρίωση [/edit] Ηταν ο μονος που τα εβαλε με οτιδηποτε σαπιο υπηρχε στο χωρο του αθλητισμου και γιαυτο δεχοταν και απειλες για την ζωη του οπως και εγεινε αποπηρα οταν τον ειχαν χτυπησει στο κεφαλι αλλα και με μαχαιρι.Δεν μασησε απο κανεναν ισχυρο και ποτε δεν εσκυψε το κεφαλι γιαυτο και ποτε δεν τον νικησε κανεις θνητος αλλα τελικα νικηθηκε απο την αρωστια.

Ας ειναι ελαφρυ το χωμα που θα σκεπαζει τον μοναδικο σταυροφορο της δικαιοσυνης στον αθλητισμο που ποτε δεν εσκυψε το κεφαλι μπροστα στα εκατομμυρια καποιων οπως εκαναν και κανουν αλλοι συναδελφοι του για να γλυψουν καποιο κοκαλακι.R.Ι.P τεραστιε φιλιππε συρυγο δεν θα σε ξεχασουμε ποτε.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
ΦΖΠ1 είπε:
Να συμπληρώσω τα αμίμητα "κλισέ" της περιγραφής του :
- Αν υπήρχε μπασκετική αστυνομία θα έπρεπε να συλλάβει αυτό τον κύριο !

- Οι διαιτητές φοράνε ...(χρώμα) γυαλιά !

..
"Mα τι σφυρίζει ο Μαϊνινί [όπου Μαϊνινί Ιταλός διαιτητής μπάσκετ που σφύριζε στα αλησμόνητα ματς του Άρη στο Ευρωμπάσκετ]??? Πού είναι η αθλητική αστυνομία να τον συλλάβει" ???

"Οι διαιτητές βλέπουν με κόκκινα γυαλιά" [αυτό στον τελικό του Ευρωμπάσκετ 1987]

"Χα χα ... ο Αλεξανδρής και σε ρόλο καθαριστή" [αυτό σε ματς του ΠΑΟΚ στο Παλέ Ντε Σπορ, όπου σε κάποια διακοπή ο Αλεξανδρής - τόοοτε αρχηγός του ΠΑΟΚ - πήρε μια σφουγγαρίστρα για να σκουπίσει το τερέν]

"'Εχει το θράσος ο Πίτις να σουτάρει !!!" "Τίποτα δεν χάθηκε για τη Μακκαμπή" [αυτά στον τελικό του 1987, όπου ο αλησμόνητος Φίλιππος υποστήριζε σαφώς την Μακκάμπη Τελ Αβίβ, καθόσον η Τρέησερ Μιλάνου είχε αποκλείσει τον Άρη στα ημιτελικά !!! ]

.... Αυτά έχω να θυμάμαι κι εγώ από έναν εκ των "εφηβικών ηρώων μου" εκεί στα 80ς !!! Η άνθιση του μπάσκετ στην Ελλάδα εκείνη την εποχή δεν είναι ταυτισμένη μόνο με Γκάλη, Γιαννάκη, Φασούλα, Χριστοδούλου, κλπ κλπ ... είναι σίγουρα ταυτισμένη και με την παρουσία του Φίλιππου Συρίγου [από το "στρατόπεδο"της δημοσιογραφίας]!!! Αυτό που θυμάμαι, ως παιδάκι, είναι ότι είχε αξιοζήλευτη κατάρτιση στο αντικείμενό του !!!Ήταν βαθύς γνώστης των κανόνων του μπάσκετ [τους οποίους ... εμείς τόοοτε, οι Έλληνες τηλεθεατές δεν τους γνωρίζαμε, μιας και το άθλημα έχει πιο "πολύπλοκους" κανόνες απ' το ποδόσφαιρο ... Όμως, χάρις στον Φίλιππα Συρίγο μπήκαμε στο νόημά τους και στο εν γένει κλίμα του αθλήματος ... ] ...

"Καλό του ταξίδι" .... Δυστυχώς, οι "ήρωες της εφηβείας μας", ο ένας μετά τον άλλον, φεύγουν, αφήνοντάς μας αναμνήσεις απ'΄τα πιο όμορφα και τρυφερά μας χρόνια ....
 
Πίσω
Μπλουζα