Περί Γκουσγκούνη (τον ήξερα "Γκουζγκούνη") πρωτοέμαθα από ένα βιβλίο του Φρέντυ Γερμανού (νομίζω το "Γραψ' το όπως σ' το λέω" όπου είχε μια συνέντευξη, μάλλον φανταστική, όπου εξηγούσε ότι παρά την εμφάνισή του έπαιζε σε αυτές τις ταινίες διότι ήταν ο παραγωγός κι ό,τι ήθελε έκανε (ελεύθερη απόδοση δική μου). Ήταν θρύλος από τότε φυσικά. Εμπνευσμένη η απόφαση του Γεωργιάδη να του δώσει το ρόλο του σεΐζη, απορώ πώς δεν αντέδρασαν οι φρουροί της ηθικής του καιρού εκείνου. Αλλά πρώτη φορά τον είδα σε ταινία κι εγώ όταν έκανα τη θητεία μου στη Σαλαμίνα όπως ο φίλτατος Always Somewhere. Τα βράδυα συχνα έβγαινε κάποιος που είχε μόνιμη άδεια να βγαίνει και έφερνε ταινίες (σχεδόν πάντα τσόντες) και κοντοσούβλια κι άλλα σχετικά από τα μαγαζιά που εξεπιτούτου ήταναμέσως έξω από την πύλη. Οι ταινίες δεν μου αρέσανε διότι ήταν υπερβολικά χυδαίες και κακόγουστες (δεν είναι απαραίτητα έτσι οι τσόντες, αλλά αυτές που είχαν τα ελληνικά βιντεάδικα ήταν) αλλά αυτή την είδα λόγω Γκουζγκούνη. Έπαιζε και μία από τις Τίνες Σπάθη. Δεν είδα άλλη, απόκτησα ιδέα για το τι εστί Γκουζγκούνης και μου έφτανε. Αλλά σ' όσους άρεσε, μαγκιά τους και μαγκιά του. Δεν ντρεπόταν για ό,τι έκανε, δεν παρίστανε ότι ήταν κάτι διαφορετικό από αυτό που ήταν, και δεν έβλαψε κανέναν.