ARETARA
RetroNuts!
- Joined
- 1 Σεπ 2010
- Μηνύματα
- 2.203
- Αντιδράσεις
- 2.588
Μια αισθηματική ταινία του 1968 αναλύουμε εδώ. Είναι η "Όλγα αγάπη μου" σε παραγωγή Finos Film, και σενάριο και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη.
Το θέμα - το καστ. Η Όλγα Παναγιωτίδου (Ζωή Λάσκαρη) είναι μια νέα πλούσια κοπέλα ερωτευμένη με τον νεαρό αριστούχο μηχανικό Πολυτεχνείου, τον Πέτρο Βασιλειάδη (Φαίδων Γεωργίτσης) και ονειρεύεται τον γάμο και την οικογενειακή ζωή μαζί του. Η μητέρα της όμως, Έλενα, (Τασσώ Καββαδία) έχει άλλα σχέδια γι' αυτήν. Γνωρίζοντας ότι ο Πέτρος είναι φτωχός, την προορίζει για σύζυγο του διευθυντή της επιχείρησής της Αλέκο Αλεξάνδρου (Ανδρέας Μπάρκουλης) ο οποίος είναι παράλληλα και καλός οικογενειακός φίλος. Η Όλγα, μολονότι εκτιμά τον Αλέκο εντούτοις επιμένει στην επιλογή της να παντρευτεί τον Πέτρο και την υλοποιεί τελικά. Ο Αλέκος μάλιστα θα βοηθήσει τον Πέτρο χωρίς να το γνωρίζει ο τελευταίος, για να βρει δουλειά. Τα πράγματα όμως δεν θα είναι εύκολα. Ο ασυμβίβαστος χαρακτήρας του Πέτρου θα τον φέρουν σε σύγκρουση με την εργασιακή πραγματικότητα και θα μείνει άνεργος. Η Όλγα θα συγκρουστεί με τη μητέρα της. Ο Αλέκος θα ξαναβοηθήσει τον Πέτρο να επανακάμψει αλλά νέες ατυχίες θα τον φέρουν σε απόγνωση. Ο ερχομός του παιδιού τους θα κάνει την Όλγα και τον Πέτρο να έρθουν πάλι κοντά και να ξαναφτιάξουν (οριστικά αυτή τη φορά) τη ζωή τους.
Σχόλια. Πρόκειται για άλλη μία αισθηματική ταινία από τις πολλές της εποχής που έχουν γυρίσει η Finos αλλά και άλλες κινηματογραφικές εταιρείες. Το σενάριο γνωστό και χιλιοειπωμένο με το δίπολο φτωχός-πλούσια και την αντίδραση της πλούσιας οικογένειας για προφανείς λόγους. Η ταινία δεν ξεφεύγει (και γιατί άλλωστε) από τα στερεότυπα που κυριαρχούν ούτε και υπάρχουν πειραματισμοί προς κάτι καινοτομικό. Ο Δαλιανίδης έχοντας ως παρακαταθήκη το πλούσιο background της εταιρείας παραγωγής και με δεδομένη την αξία των ηθοποιών που συμμετέχουν βαδίζει στα σίγουρα. Το αποτέλεσμα είναι μια ταινία που δεν τα πήγε καθόλου άσχημα εμπορικά (16η στις 99 της χρονιάς) αλλά ποιοτικά κρίνεται μέτριο. Θα έλεγα ότι παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες με την ταινία "Αγάπη για πάντα" της επόμενης χρονιάς, αν και πιστεύω ότι η παρούσα ήταν ελαφρώς καλύτερη.
Την καλύτερη ερμηνεία έχει κατά τη γνώμη μου η Τασσώ Καββαδία, στον ρόλο που της πηγαίνει γάντι, αυτόν της σιδηράς κυρίας. Τον έχουμε δει και σε άλλες περιπτώσεις (Η αμαρτία της ομορφιάς) και ανταποκρίνεται με πειστικότητα. Από εκεί και πέρα δεν διέκρινα κάτι ιδιαίτερο, ακόμα και από τον Φαίδωνα Γεωργίτση που τον έχω δει και σε καλύτερες ερμηνείες (κορυφαία όλων ο Ουρανός αν και πρόκειται για ολότελα διαφορετική ταινία). Η Ζωή Λάσκαρη, ακόμα σε δροσερή ηλικία έχει μια όμορφη παρουσία, απέχει όμως πολύ από την εμφάνισή της στη Στεφανία. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο Αντρέας Μπάρκουλης.
Τι κρατάμε λοιπόν από την ταινία; Οπωσδήποτε κάποια έξυπνα σκηνοθετικά στησίματα του Δαλιανίδη (ατυχής κατά τη γνώμη μου η σκηνή της καταστροφής της γέφυρας, γνωρίζω φυσικά τις τεχνικές δυνατότητες της εποχής αλλά αυτό ίσως θα έπρεπε να αποφευχθεί). Και επιπλέον (και σημαντικότερο) η μουσική.
Αν ρωτήσει κάποιος τι σου έχει μείνει από αυτήν την ταινία συνήθως η απάντηση που έρχεται είναι αυθόρμητα είναι το τραγούδι της Πόλυς Πάνου. Πράγματι το κομμάτι "Τι σου 'κανα και πίνεις" παρόλο που δεν προκάλεσε τότε ιδιαίτερη αίσθηση, στα επόμενα χρόνια ακούστηκε πολύ σε σημείο που κυκλοφόρησε από νεότερους ερμηνευτές και μάλιστα με επιπρόσθετους στίχους!!! (βλέπε video παρακάτω). Επίσης άλλο ένα κομμάτι (Φύγε λοιπόν μη στέκεσαι) ακούγεται με τους ίδους συντελεστές (Πόλυ Πάνου, Μίμης Πλέσσας, Λευτέρης Παπαδόπουλος) ενώ ακούγεται και το ορχηστρικό του "Μην του μιλάτε του παιδιού".
Επιπρόσθετα η έξοχη μουσική επένδυση του Μίμη Πλέσσα δίνει πόντους στην ταινία αλλά δεν είναι ικανή να την ανεβάσει επίπεδο ώστε να μιλάμε για αριστούργημα. Πάντως παρακολουθείται ευχάριστα. Θετικές εντυπώσεις αποκομίζει η φωτογραφία του Νίκου Δημόπουλου και το μοντάζ του πολύπειρου Πέτρου Λύκα.
Μικρά - μικρά.
1) Σύμφωνα με τον δικτυακό τόπο της Finos, ο Δαλιανίδης εμπνεύστηκε το σενάριο από τις δοκιμασίες των νέων της εποχής που ενώ σπουδάζουν και επιτυγχάνουν ακαδημαϊκά, στην επαφή τους με την αγορά εργασίας αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα για την επαγγελματικη τους ανέλιξη.
2) Επίσης σύμφωνα με την ίδια πηγή, το μαγαζί στο οποίο έγιναν τα γυρίσματα με την Πόλυ Πάνου είναι η γνωστή τότε Κατακόμβη (σύμφωνα με μια πηγή, βρισκόταν στην περιοχή της Πλάκας). Μάλιστα αναφέρεται ότι τα γυρίσματα εκεί σταμάτησαν απότομα, λόγω του αποτυχημένου βασιλικού πραξικοπήματος (Αντικίνημα ενάντια στη Χούντα) του βασιλιά Κωνσταντίνου (13/12/1967) και των συνακόλουθων μέτρων που ελήφθησαν από τους συνταγματάρχες.
Video. Το γνωστό κομμάτι "Τι σου 'κανα και πίνεις" σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, μουσική Μίμη Πλέσσα και ερμηνεία από την αξεπέραστη Πόλυ Πάνου. Κιθάρα και δεύτερες φωνές κάνει ο Μάριος Κώστογλου.
Φωτογραφίες.
1. Η Έλενα μεταβαίνει στο σπίτι του Πέτρου με σκοπό να τον πείσει να απομακρυνθεί από την Όλγα. Η στάση του σώματος του νεαρού μηχανικού είναι χαρακτηριστική.
2. Σπάνια εφαρμογή της εν κινήσει (της κάμερας) λήψης των δύο πρωταγωνιστών σε δασώδη περιοχή.
3. Το ζευγάρι παντρεύεται προς μεγάλη απογοήτευση της Έλενας.
4. Ο Πέτρος επιβλέπων μηχανικός στο γιαπί και μια διαφήμιση της Kolynos.
5.Και η απαραίτητη πινακίδα εργοληψίας Δημοσίων Έργων.
6. Πανταχού παρούσα η Έλενα τα ψέλνει στην κόρη της πριν η τελευταία εγκαταλείψει την οικογενειακή οικία.
Το θέμα - το καστ. Η Όλγα Παναγιωτίδου (Ζωή Λάσκαρη) είναι μια νέα πλούσια κοπέλα ερωτευμένη με τον νεαρό αριστούχο μηχανικό Πολυτεχνείου, τον Πέτρο Βασιλειάδη (Φαίδων Γεωργίτσης) και ονειρεύεται τον γάμο και την οικογενειακή ζωή μαζί του. Η μητέρα της όμως, Έλενα, (Τασσώ Καββαδία) έχει άλλα σχέδια γι' αυτήν. Γνωρίζοντας ότι ο Πέτρος είναι φτωχός, την προορίζει για σύζυγο του διευθυντή της επιχείρησής της Αλέκο Αλεξάνδρου (Ανδρέας Μπάρκουλης) ο οποίος είναι παράλληλα και καλός οικογενειακός φίλος. Η Όλγα, μολονότι εκτιμά τον Αλέκο εντούτοις επιμένει στην επιλογή της να παντρευτεί τον Πέτρο και την υλοποιεί τελικά. Ο Αλέκος μάλιστα θα βοηθήσει τον Πέτρο χωρίς να το γνωρίζει ο τελευταίος, για να βρει δουλειά. Τα πράγματα όμως δεν θα είναι εύκολα. Ο ασυμβίβαστος χαρακτήρας του Πέτρου θα τον φέρουν σε σύγκρουση με την εργασιακή πραγματικότητα και θα μείνει άνεργος. Η Όλγα θα συγκρουστεί με τη μητέρα της. Ο Αλέκος θα ξαναβοηθήσει τον Πέτρο να επανακάμψει αλλά νέες ατυχίες θα τον φέρουν σε απόγνωση. Ο ερχομός του παιδιού τους θα κάνει την Όλγα και τον Πέτρο να έρθουν πάλι κοντά και να ξαναφτιάξουν (οριστικά αυτή τη φορά) τη ζωή τους.
Σχόλια. Πρόκειται για άλλη μία αισθηματική ταινία από τις πολλές της εποχής που έχουν γυρίσει η Finos αλλά και άλλες κινηματογραφικές εταιρείες. Το σενάριο γνωστό και χιλιοειπωμένο με το δίπολο φτωχός-πλούσια και την αντίδραση της πλούσιας οικογένειας για προφανείς λόγους. Η ταινία δεν ξεφεύγει (και γιατί άλλωστε) από τα στερεότυπα που κυριαρχούν ούτε και υπάρχουν πειραματισμοί προς κάτι καινοτομικό. Ο Δαλιανίδης έχοντας ως παρακαταθήκη το πλούσιο background της εταιρείας παραγωγής και με δεδομένη την αξία των ηθοποιών που συμμετέχουν βαδίζει στα σίγουρα. Το αποτέλεσμα είναι μια ταινία που δεν τα πήγε καθόλου άσχημα εμπορικά (16η στις 99 της χρονιάς) αλλά ποιοτικά κρίνεται μέτριο. Θα έλεγα ότι παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες με την ταινία "Αγάπη για πάντα" της επόμενης χρονιάς, αν και πιστεύω ότι η παρούσα ήταν ελαφρώς καλύτερη.
Την καλύτερη ερμηνεία έχει κατά τη γνώμη μου η Τασσώ Καββαδία, στον ρόλο που της πηγαίνει γάντι, αυτόν της σιδηράς κυρίας. Τον έχουμε δει και σε άλλες περιπτώσεις (Η αμαρτία της ομορφιάς) και ανταποκρίνεται με πειστικότητα. Από εκεί και πέρα δεν διέκρινα κάτι ιδιαίτερο, ακόμα και από τον Φαίδωνα Γεωργίτση που τον έχω δει και σε καλύτερες ερμηνείες (κορυφαία όλων ο Ουρανός αν και πρόκειται για ολότελα διαφορετική ταινία). Η Ζωή Λάσκαρη, ακόμα σε δροσερή ηλικία έχει μια όμορφη παρουσία, απέχει όμως πολύ από την εμφάνισή της στη Στεφανία. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο Αντρέας Μπάρκουλης.
Τι κρατάμε λοιπόν από την ταινία; Οπωσδήποτε κάποια έξυπνα σκηνοθετικά στησίματα του Δαλιανίδη (ατυχής κατά τη γνώμη μου η σκηνή της καταστροφής της γέφυρας, γνωρίζω φυσικά τις τεχνικές δυνατότητες της εποχής αλλά αυτό ίσως θα έπρεπε να αποφευχθεί). Και επιπλέον (και σημαντικότερο) η μουσική.
Αν ρωτήσει κάποιος τι σου έχει μείνει από αυτήν την ταινία συνήθως η απάντηση που έρχεται είναι αυθόρμητα είναι το τραγούδι της Πόλυς Πάνου. Πράγματι το κομμάτι "Τι σου 'κανα και πίνεις" παρόλο που δεν προκάλεσε τότε ιδιαίτερη αίσθηση, στα επόμενα χρόνια ακούστηκε πολύ σε σημείο που κυκλοφόρησε από νεότερους ερμηνευτές και μάλιστα με επιπρόσθετους στίχους!!! (βλέπε video παρακάτω). Επίσης άλλο ένα κομμάτι (Φύγε λοιπόν μη στέκεσαι) ακούγεται με τους ίδους συντελεστές (Πόλυ Πάνου, Μίμης Πλέσσας, Λευτέρης Παπαδόπουλος) ενώ ακούγεται και το ορχηστρικό του "Μην του μιλάτε του παιδιού".
Επιπρόσθετα η έξοχη μουσική επένδυση του Μίμη Πλέσσα δίνει πόντους στην ταινία αλλά δεν είναι ικανή να την ανεβάσει επίπεδο ώστε να μιλάμε για αριστούργημα. Πάντως παρακολουθείται ευχάριστα. Θετικές εντυπώσεις αποκομίζει η φωτογραφία του Νίκου Δημόπουλου και το μοντάζ του πολύπειρου Πέτρου Λύκα.
Μικρά - μικρά.
1) Σύμφωνα με τον δικτυακό τόπο της Finos, ο Δαλιανίδης εμπνεύστηκε το σενάριο από τις δοκιμασίες των νέων της εποχής που ενώ σπουδάζουν και επιτυγχάνουν ακαδημαϊκά, στην επαφή τους με την αγορά εργασίας αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα για την επαγγελματικη τους ανέλιξη.
2) Επίσης σύμφωνα με την ίδια πηγή, το μαγαζί στο οποίο έγιναν τα γυρίσματα με την Πόλυ Πάνου είναι η γνωστή τότε Κατακόμβη (σύμφωνα με μια πηγή, βρισκόταν στην περιοχή της Πλάκας). Μάλιστα αναφέρεται ότι τα γυρίσματα εκεί σταμάτησαν απότομα, λόγω του αποτυχημένου βασιλικού πραξικοπήματος (Αντικίνημα ενάντια στη Χούντα) του βασιλιά Κωνσταντίνου (13/12/1967) και των συνακόλουθων μέτρων που ελήφθησαν από τους συνταγματάρχες.
Video. Το γνωστό κομμάτι "Τι σου 'κανα και πίνεις" σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, μουσική Μίμη Πλέσσα και ερμηνεία από την αξεπέραστη Πόλυ Πάνου. Κιθάρα και δεύτερες φωνές κάνει ο Μάριος Κώστογλου.
Φωτογραφίες.
1. Η Έλενα μεταβαίνει στο σπίτι του Πέτρου με σκοπό να τον πείσει να απομακρυνθεί από την Όλγα. Η στάση του σώματος του νεαρού μηχανικού είναι χαρακτηριστική.
2. Σπάνια εφαρμογή της εν κινήσει (της κάμερας) λήψης των δύο πρωταγωνιστών σε δασώδη περιοχή.
3. Το ζευγάρι παντρεύεται προς μεγάλη απογοήτευση της Έλενας.
4. Ο Πέτρος επιβλέπων μηχανικός στο γιαπί και μια διαφήμιση της Kolynos.
5.Και η απαραίτητη πινακίδα εργοληψίας Δημοσίων Έργων.
6. Πανταχού παρούσα η Έλενα τα ψέλνει στην κόρη της πριν η τελευταία εγκαταλείψει την οικογενειακή οικία.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
