Όταν το "ΟΥ" γραφόταν με ένα γραμμα...

[panp]

Τι σας θύμισα τωρα, έ;

Μια φορά κι έναν καιρό, για λόγους...οικονομίας χώρου, συνηθιζόταν στις επιγραφές το ΟΥ να γράφεται με... ένα γράμα, ένα όμικρον με δυό αυτιά από πάνω, κάτι σαν λαγουδάκι...(συγνώμη αλλά δεν υπάρχει αντίστοιχος χαρακτήρας για να σας το μεταφέρω).

 


Το θυμάμαι σε συνθήματα τοίχων στο Πολυτεχνείο ("ΚΑΤΩ Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ"), σε μεγάλες λέξεις ταμπέλας λεωφορείων (π.χ. ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ), στα μπισκότα ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, στα "ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΚΡΕΟΥΖΗ" στην παραίσθηση Κούρκουλου στο "Ορατότης Μηδέν"...

Εσείς πού αλλού θυμάστε αυτό το περίεργο "ΟΥ";

 

[prisma]

Εγώ εδώ το θυμάμαι (logo απάνω), αλλά κατά καιρούς εμφανιζόταν μπροστά μου και αλλού. Δε μπορώ να θυμιθώ κάτι ποιό συγκεκριμένο τώρα.

 

[manos311]

Τι σας θύμισα τωρα, έ; Μια φορά κι έναν καιρό, για λόγους...οικονομίας χώρου, συνηθιζόταν στις επιγραφές το ΟΥ να γράφεται με... ένα γράμα, ένα όμικρον με δυό αυτιά από πάνω, κάτι σαν λαγουδάκι...(συγνώμη αλλά δεν υπάρχει αντίστοιχος χαρακτήρας για να σας το μεταφέρω).

 


Το θυμάμαι σε συνθήματα τοίχων στο Πολυτεχνείο ("ΚΑΤΩ Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ"), σε μεγάλες λέξεις ταμπέλας λεωφορείων (π.χ. ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ), στα μπισκότα ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, στα "ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΚΡΕΟΥΖΗ" στην παραίσθηση Κούρκουλου στο "Ορατότης Μηδέν"...

Εσείς πού αλλού θυμάστε αυτό το περίεργο "ΟΥ";

Σε κάποια πινακίδα με το όνομα μιας οδού το είδα τελευταία φορά, αν εξαιρέσουμε τα μπισκότα Παπαδοπούλου που τα τσακίζω τακτικότατα. Παλαιότερα το θυμάμαι στα κόμικς, π.χ. Λούκυ Λούκ και Σεραφίνο.

 

[don dokken]

..στις (προσφατες..)αγιογραφιες το κρατανε ακομα..

ωραιο θρεντακι ,δεινοσαυρικο..χεχε..

 

[Nassos83]

Προβολή συνημμένου 49466Εγώ εδώ το θυμάμαι (logo απάνω), αλλά κατά καιρούς εμφανιζόταν μπροστά μου και αλλού. Δε μπορώ να θυμιθώ κάτι ποιό συγκεκριμένο τώρα.

Και παραμένει ως έχει.

Βασικά μόνο του "Παπαδοπούλου" θυμάμαι.

 

[herco]

Συγγραφικο δανειο ειναι - ευτυχως αποτυχημενο - απο τη Γερμανικη - το o ή το u με τα "αυτακια" ειναι τα αντιστοιχα φωνηεντα με ουμλαουτ που προφερονται περιπου σαν ου.

 

[Rakeesh]

Δεν νομιζω οτι ειναι δανειο απο τη γερμανικη. Ειναι λιγατούρα, δηλαδή 2 συχνά ψηφία ενωμένα μαζί και αυτο το φαινομενο υπαρχει ανα τον κοσμο. Παρομοια κατασκευασματα ειναι το γραμμα æ και το σύμβολο & (παριστάνει "et" ενωμένα).

Εδώ προκειται για το Υ πανω απο το Ο, δηλαδη οχι τα "αυτακια" (τα διαλυτικα) πανω απο τα Umlaut

(Το παραπανω ηταν μια ευγενικη προσφορα και επιδειξη γνωσεων :animlaugh: )

 

[Clemence]

Όποτε δεν έχω αρκετό χώρο το γράφω έτσι ... πού είναι το περίεργο?

 

[elephadas]

Είναι κατάλοιπο εποχών που χρησιμοποιούσαν αρκετές τέτοιες συντομογραφίες συνδυασμών. Το χρησιμοποιούσε πολύ ο (ψάλτης) πατέρας μου σε χειρόγραφα Βυζαντινή μουσικής.

Άλλο παρόμοιο είναι το "στίγμα" που γραφόταν σαν το τυπωμένο τελικό σίγμα (δηλαδή ένα μεγάλο ημικύκλιο με ουρίτσα, όχι όπως το χειρόγραφο τελικό σίγμα που θυμίζει περισσότερο το s) αλλά προφερόταν "στ". Και μάλιστα το χρησιμοποιούσαν και για την αρχαία γραφή του 6, που τώρα το γράφουμε στ' . Δεν θυμάμαι τι κάνανε για το τελικό σίγμα.

Τέλος ένα άλλο σύμβολο που έχει καταργηθεί είναι ένα ανάποδο περισπώμενο ιώτα (η περισπωμένη σε σχήμα ~)... το έχω δει σε βιβλία του 19ου αιώνα και αρχές 20ου. Το χρησιμοποιούσαν αντί του κανονικού ιώτα σε λέξεις με λι- και -νι που προφέρονταν με τον τρόπο της Αμαλίας στο παρά πέντε, ή όπως λέμε "ελιά".

 

[panp]

Είναι κατάλοιπο εποχών που χρησιμοποιούσαν αρκετές τέτοιες συντομογραφίες συνδυασμών. Το χρησιμοποιούσε πολύ ο (ψάλτης) πατέρας μου σε χειρόγραφα Βυζαντινή μουσικής.
Άλλο παρόμοιο είναι το "στίγμα" που γραφόταν σαν το τυπωμένο τελικό σίγμα (δηλαδή ένα μεγάλο ημικύκλιο με ουρίτσα, όχι όπως το χειρόγραφο τελικό σίγμα που θυμίζει περισσότερο το s) αλλά προφερόταν "στ". Και μάλιστα το χρησιμοποιούσαν και για την αρχαία γραφή του 6, που τώρα το γράφουμε στ' . Δεν θυμάμαι τι κάνανε για το τελικό σίγμα.

Τέλος ένα άλλο σύμβολο που έχει καταργηθεί είναι ένα ανάποδο περισπώμενο ιώτα (η περισπωμένη σε σχήμα ~)... το έχω δει σε βιβλία του 19ου αιώνα και αρχές 20ου. Το χρησιμοποιούσαν αντί του κανονικού ιώτα σε λέξεις με λι- και -νι που προφέρονταν με τον τρόπο της Αμαλίας στο παρά πέντε, ή όπως λέμε "ελιά".

Ξεφεύγεις ! Κι ο δικός μου ο πατέρας, όταν έγραφε αριθμούς, στο 1 έβαζε μια κουκκίδα από πάνω (i) προς αποφυγήν σύγχυσης με το γιώτα. Φυσικά δεν υπήρχε θέμα σύγχυσης με το λατινικό i , αφού εκείνη την εποχή οι ξένοι χαρακτήρες στα γραπτά ήταν τόσο σπάνιοι που και ο Ζήκος έλεγε "κάτι γράμματα μαντάμ που είναι τ' ανάσκελα;"

 

[D@redevil]

Το γνώρισα (και μάλιστα το θυμάμαι ακόμα!) από το κατάστημα "Λαμπρόπουλος". Με το που διάβασα τον τίτλο του θρεντ, θυμήθηκα τις διάφανες σακούλες και τις διάφανες ζελατίνες που είχαν το μονόγραμμα του καταστήματος και από κάτω έγραφε το όνομα του καταστήματος!

Σε δεύτερο χρόνο θυμάμαι τα μπισκότα του Παπαδόπουλου (αφού τα τσακίζω ακόμα και σήμερα! )

Ε, τέλος, όπως είπε και ο Ντον, όποια αγιογραφία και να κοιτάξεις, θα το δεις. Στην κανονική μου γραφή, δεν το χρησιμοποιώ. Θα το δείτε όμως, όταν κρατάω τις περιβόητες, κρυπτογραφικές σημειώσεις μου!

@Elephadas: προσπαθώ να θυμηθώ πού είχα δει το στίγμα... Έτυχε το είδα τώρα πρόσφατα και μάλιστα ρωτώντας, τελικά έμαθα τις πληροφορίες που αναφέρεις πολύ σωστά κι εσύ παραπάνω...

Ωραίο και μικρό το λήμμα και στη Wikipedia! Αφορμή του συγκεκριμένου λήμματος μου έδειξε το δρόμο και γι' άλλα γράμματα, που δεν χρησιμοποιήθηκαν στην νεοελληνική, όπως το Σω, το Κόππα & το Δίγαμμα.

 

[BETTY BOOP]

Όταν τύχαινε να δω το ''ΟΥ'' γραμμένο με ένα γράμμα, αναρωτιόμουν πού είναι το Υ;

 

[Mitch Bucannon]

περνωντας με τον ηλεκτρικό λίγο πριν το θησείο στο ρευμα προς κηφισιά ειδδα από το παραθυρο ενα κτίριο με την επωνυμια "πιλοποιειο πουλοπουλου" και μαλιστα όλα τα ου γραμμενα με αυτακια. πρωτη μου φορα που παρατηρησα το κτιριο και μαλιστα εχει ενδιαφερον απο αισθητικης αποψης. δυστυχως φωτο δε θυμαμαι πώς ανεβαζω(!) αλλά στο γουγλ μπορειτε να το βρειτε.

 

[panp]

περνωντας με τον ηλεκτρικό λίγο πριν το θησείο στο ρευμα προς κηφισιά ειδδα από το παραθυρο ενα κτίριο με την επωνυμια "πιλοποιειο πουλοπουλου" και μαλιστα όλα τα ου γραμμενα με αυτακια. πρωτη μου φορα που παρατηρησα το κτιριο και μαλιστα εχει ενδιαφερον απο αισθητικης αποψης. δυστυχως φωτο δε θυμαμαι πώς ανεβαζω(!) αλλά στο γουγλ μπορειτε να το βρειτε.

Επρόκειτο για το καλύτερο, παλιά, εργοστάσιο καπέλων στην Αθήνα (πίλος=κάλυμμα κεφαλιού, καπέλο). Το τοπωνύμιο έμεινε στη γέφυρα του ΗΣΑΠ (γέφυρα Πουλόπουλου), το δε κτήριο είναι πολιτιστικός χώρος του Δ.Αθηναίων. Τέλος, η φίρμα των καπέλων ήταν "Πιλ-Πουλ" (οπότε ίσως και εκεί υπήρχε αυτό το "ΟΥ", για να είναι συμμετρική η λέξη).

 

[elephadas]

Από τις διαφημίσεις της πιλοποιίας στον τύπο (και τη σχετική τοιχογραφία στον εξωτερικό τοίχο του εργοστασίου που πρέπει να υπάρχει ακόμη) που έδειχναν να βγαίνει ένας λαγός από ένα καπέλο βγήκε η παλιά έκφραση "Έγινε Πουλόπουλος" ως συνώνυμη του "Έγινε λαγός"

 

[johnny19818]

Στο ποστ του φίλτατου PT8 εδώ βλέπουμε σε φωτογραφία ακόμη ένα επίθετο και τη λέξη κλωστοϋφαντουργία με συμπτιγμένο το ΟΥ.

 

[Jack Taylor]

Αυτό το δίγραμμα όπως και πολλά άλλα είναι Βυζαντινές λιγατούρες ,δεν δημιουργήθηκαν χάρη συντομίας αλλά περισσότερο για συμβολισμούς .Τα βρίσκουμε πλέον στην αγιογραφία λόγο παράδοσης (Βυζάντιο) .Η εφαρμογή τους ήταν και στην κοινή γραφή αλλά και στην μονοκονδυλιά .

Πληροφορίες εδώ

 

[johnny19818]

Άλλη μία χρήση του ΟΥ σαν ένα γράμμα στο ποστ του tony tony εδώ.

 

[elephadas]

Στην αφίσα εκεί η χρήση του είναι αποκλειστικά για εξοικονόμηση χώρου λόγω των δύο ονομάτων, διότι αμέσως από κάτω λέει "Φυλακτού" και "Μενέλαου" με συμβατικά "ου"

 

[johnny19818]

Σήμερα το πρωί καθώς πήγαινα στην συνάντηση των μελών σταμάτησα να δέσω τα κορδόνια μου σε ένα μάρμαρο και τι να δω...