Όχι (1969)

Πιθανόν το πρόβλημα σου είναι η εποχή που γυρίστηκε η ταινία και όχι τόσο το ίδιο το έργο. Τέλος πάντων δεν θέλω να αρχίσω διάλογο μαζί σου...
 
Προσωπικά για να κλείσω με το παρών thread της εν λόγω ταινίας και να διαχωρίσω πλήρως την θέση μου.

Μια ταινία, άσχετα αν είναι πολιτική προπαγάνδα (από Αμερική, Γερμανία, Ρωσία ή Ελλάδα), μπορεί να είναι καλή, μέτρια ή και κακή (και το καλή έχει να κάνει και με το τεχνικό κομμάτι, την καλλιτεχνική ματιά του σκηνοθέτη, το σενάριο αλλά και τις ερμηνείες).

Μερικά Παραδείγματα Πολεμικών / Πολιτικών Ταινιών διαφόρων ειδών και τύπων:

Ρωσία: Θωρηκτό Ποτέμκιν (Ρώσικη Κινηματογραφική Προπαγάνδα - για την εποχή του, αλλά και τώρα, κινηματογραφικό αριστούργημα αφηγηματικού τύπου)

Γερμανία: O Θρίαμβος της Θέλησης (Γερμανική Ναζιστική Προπαγάνδα - για την εποχή του, αλλά και τώρα, κινηματογραφικό αριστούργημα ντοκυμανταιρίστικης εικαστικής γραφής)

Αμερική: Mεγάλη Παραγωγή σε Κινηματογραφική Προπαγάνδα, αλλά και σε Αντιπολεμικές είτε από μεγάλα, είτε από μικρά στούντιο, είτε από άριστους, είτε από μέτριους σκηνοθέτες (Από Σπίλμπεργκ μέχρι Τσακ Νόρρις)

Ελλάδα: Aντιπολεμικές (Οι Γερμανοί Ξανάρχονται, Θανάση Πάρε το Όπλο σου, Με την Λάμψη στα Μάτια) Εθνοκεντρικές (ΟΧΙ, ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ ΝΑΤΑΣΣΑ) και αριστερίζουσες (με κύριο εκπρόσωπο τον Αγγελόπουλο)

Για Ελλάδα επικεντρωμένος η 1η κατηγορία (κατά την άποψή μου) έχει τις πιο καλές και τίμιες απόπειρες για ταινία εποχής με κάποιο ουδέτερο μύνημα, με τις άλλες 2, είτε βάζεις τα γέλια, είτε σε πιάνει νύστα.

Φυσικά η ρετροσυλλογή των ταινιών αυτών και η αναφορά τους (από όλο το φάσμα και με τις αντίστοιχες εκ νέου κριτικές που πάντοτε θα διαφέρουν) είναι σημαντικό έργο κινηματογραφικής και συλλεκτικής σημασίας (και εδώ αξίζει το μπράβο στους ρετρομανιακούς από όποιο πολιτικό ρεύμα και αν βρίσκονται)

Κρίνω λοιπόν ότι το ΟΧΙ (το έχω δει) είναι μια κακή φιλμική κατασκευή που, με τον τρόπο γραφής της (παίξιμο, σενάριο, κινηματογράφηση) δεν τιμά καθόλου και δεν αναπαριστά σωστά την Κατοχή και τους αγώνες των ελλήνων εναντιόν του κατακτητή (Ιταλούς-Γερμανούς). Μια ταινία του ίδιου Σκηνοθέτη (Δαδήρα) 10 χρόνια νωρίτερα (Το Νησί των Γενναίων) είναι σαφώς ανώτερη (αν και στο παίξιμο θυμίζει σχολική παράσταση). Το με την ΛΑΜΨΗ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ, πολύ κοντά χρονολογικά με το ΟΧΙ είναι μια εξαιρετική ταινία KATOXHΣ με καταπληκτικές ερμηνείες.
 
Ξεφεύγουμε λίγο απο το θέμα μας παιδιά!

Θερμή παράκληση να μην το μπουρλοτιασουμε το thread.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
stagr είπε:
Θεωρώ την τοποθέτηση σου θλιβερή.Κρίμα, ειδικά αν είσαι και νέος άνθρωπος.
Το να θεωρείς "θλιβερό" και να επιτίθεσαι σε οτιδήποτε δε σε βρίσκει σύμφωνο,

φανερώνει πολύ "χαμηλή ανοχή στη διαφορετικότητα".


Και αυτό είναι ακόμα πιο θλιβερό και κρίμα, ειδικά αν είσαι και "δημοκράτης" και "κατά της Χούντας".
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
για το ΟΧΙ

[EDIT:Προσβλητικο περιεχομενο...ανωνυμοι χαρακτηρισμοι σε επωνυμους. Διαβασε τους Κανονισμους]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μια γραφικη ταινια που ριχνεις πιο πολυ γελιο κι απ τον χονδρο λιγνο.Ευτυχως αυτη η εποχη αυτων των ταινιων περασε.
 
romantikos είπε:
Μια γραφικη ταινια που ριχνεις πιο πολυ γελιο κι απ τον χονδρο λιγνο.Ευτυχως αυτη η εποχη αυτων των ταινιων περασε.

romantikos

Μηπως δεν εχεις δει την ταινια ;
 
ευτυχως συντροφε!περασε!

παντως για σινεφιλ δεν το χεις..
 
OXI

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ! ΠΡΑΓΜΑΤΙ Η ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΘΥΜΙΖΕΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΠΡΕΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΗΡΩΩΝ! ΕΛΑ ΝΤΕ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΑΥΤΗ Η ΕΠΟΧΗ ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΙ Η 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΟΝΟ ΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΑΗΔΙΑ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΠΛΕΟΝ. ΦΙΛΙΑ!
 
romantikos είπε:
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ! ΠΡΑΓΜΑΤΙ Η ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΘΥΜΙΖΕΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΠΡΕΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΗΡΩΩΝ! ΕΛΑ ΝΤΕ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΑΥΤΗ Η ΕΠΟΧΗ ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΙ Η 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΟΝΟ ΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΑΗΔΙΑ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΠΛΕΟΝ. ΦΙΛΙΑ!

Μα εμείς δεν μιλάμε για το τώρα αλλά για το τότε - εξίσου και το όνομα του φόρουμ RETROMANIAX και δεν θυγουμαι γεγονοτα αλλα κανουμαι κριτική

και η ταινια αυτη για την εποχη της ήταν πολυ επαγγελματική (όπως και οι ηθοποιοί που παίζουν) και ισάξια πολεμικών ταινιων εξωτερικού δίνοντας με τον δικό της τρόπο το νόημα του αληθινού πατριωτισμού για ενα μοναδικό αγαθό, την Ελευθερία.

Θα σε παρακαλούσα να γραφείς με μικρά και οχι με κεφαλαία καθως είναι σαν να "φωνάζεις" αλλα δείχνουν και αισθητικά άσχημα.

Που την ειδες την λογοκρισία οταν γραφείς οτι ειναι σαν τον "χοντρο κ λιγνο" παραπανω και πιστεψε με δεν το ειπα με αρνητικη διαθεση αλλα σε ρωτησα μηπως δεν την εχεις δει την ταινια και κανεις καποιο λαθος γιατι δεν βλέπω καμια ομοιοτητα με τον χοντρο και τον λιγνο...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Νομίζω ότι αρκετά μέλη του φόρουμ που "θίχτηκαν" (όχι από την ταινία, αλλά από την εποχή που γυρίστηκε),

στην πραγματικότητα δεν αντέχουν το γεγονός ότι κάποιοι γουστάρουν ακομα αυτές τις ταινίες. Και μιλάμε για τριαντάρηδες.

Αν μάλιστα μπουν στον κόπο να ρωτήσουν τίποτα εικοσάρηδες, τι γνώμη έχουν για τις ταινίες αυτές (ή την εποχή που γυρίστηκαν)

θα εκπλαγούν ακόμα πιο δυσάρεστα.
 
Δεν έχω δει την ταινία, όπως δεν έχω δει ποτέ πολεμικές ταινίες (πλην ελάχιστων εξαιρέσεων) γιατί δεν μου αρέσει το είδος. Επειδή διάβασα αρκετές απόψεις για την ταινία, αλλά και αναφορές στον Αγγελόπουλο (περισσότερο ως συγκρίσιμο μέγεθος αν κατάλαβα καλά), σκέφτηκα κάτι σατανικό: Να μεταφέρω κριτική για την ταινία «Όχι» του ίδιου του Θόδωρου Αγγελόπουλου! Κριτική εποχής φυσικά, καθώς δημοσιεύτηκε το 1969 στο 3ο τεύχος του περιοδικού «Σύγχρονος Κινηματογράφος». Πάμε:

«Οι μεγάλες παραγωγές που κάνουν μια λιγότερο ή περισσότερο σαφή αναφορά στο πρόσφατο ιστορικό παρελθόν και τα πεπρωμένα της φυλής, πολλαπλασιάστηκαν τελευταία. Αποτελεί μια έξυπνη αναδίπλωση του εμπορικού κινηματογράφου, αρκετά προσοδοφόρο, όπως απέδειξαν Τα σύνορα της προδοσίας. Αφού καπηλεύεται τα κοινά ανθρώπινα συναισθήματα τόσα χρόνια, τώρα ήρθε η σειρά της καπηλείας της Ιστορίας.

Στην περίπτωση του Όχι, μολονότι ο παραγωγός φιλοδοξούσε να βρει τη διάσταση του έπους, βρίσκει το αισθηματικό μελό χωρίς η εποχή, τα ιστορικά γεγονότα, η πολεμική ατμόσφαιρα ν' αποτελούν τίποτα άλλο από μια θεαματική υποδομή στο συμβατικό ρομάντζο ενός Έλληνα αξιωματικού και μιας Ιταλίδας. Η τυποποίηση που υπάρχει πρωτογενώς [από σενάριο: α) οι ήρωες χωρίζονται σε καλούς και κακούς, χωρίς μεταπτώσεις και χωρίς εξελικτική πορεία, β) Οι δικοί μας είναι μονάχα νικητές΄ οι άλλοι, μονάχα ηττημένοι, γ) η ανασύνθεση της εποχής είναι υποτυπώδης σε νύξεις, καταστάσεις, σημεία επικαιρότητας, αναφορές], ενισχύεται σημαντικά από μια εξ ίσου συμβατική σκηνοθεσία, χωρίς έμπνευση΄ απλή εικονογράφηση».
 
Ενδιαφέρουσα η κριτική του Αγγελόπουλου, αν και θα προτιμούσα να "έκλεινε" με κάτι πιο "σοφιστικέ" του στυλ :

"οι χαρακτήρες εμφανίζονται ρηχοί και μονοδιάστατοι, δίχως να αναλύεται επαρκώς ο ψυχισμός τους και τα βαθύτερα υπαρξιακά κίνητρά τους".
 
Καλά το ισάξια ταινιών εξωτερικού με σκότωσε (μεταφορικά) φίλε cirleag, γιατί ούτε αυτό δεν διαθέτει η ταινία (Μακάρι να είχε τα φόντα δηλαδή αλλά...). Οι ερμηνείες είναι για γέλια (βλέπε σχολική παράσταση δημοτικού) και το σενάριο παιδαριώδες (μέσα στην ψυχροπολεμική γραμμή του).

[EDITED : Πολιτικο συζητηση και μαλιστα αμφιλεγομενη]

Εγώ κρίνω και σαν κινηματογραφιστής πέραν της καθόλα σεβαστής ιδιότητας του retroσυλλέκτη (ιδιότητα που εκπροσωπούμε όλοι εδώ). Τώρα όσον αφορά την κριτική του Αγγελόπουλου....τον είδαμε και αυτόν και τα "Αριστερά Αργόσυρτα Μαθήματα Ιστορίας" που έκανε και τα τόσα εκατομύρια που δαπανήθηκαν για να παραστήσει τον έλληνα Αντονιόνι. Είδαμε και πιο πρόσφατα τον Βούλγαρη να προσπαθεί να κάνει το ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ και να αποτυγχάνει.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
[Edit] η ταινία υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα [edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Η ταινία είναι 165 λεπτά.

Με την επεξεργασία που έχει γίνει,η ταινία περιορίστηκε στα 120 λεπτά.

Λείπουν περίπου 45 λεπτά.

Επιπροσθέτως,προτείνω να αφαιρεθούν κάποια σχόλια.

Το topic εδώ δεν προσφέρεται για αντιμαχίες.

Γνώμη μου.
 
Θα μου επιτρέψετε να μην συμμετάσχω στην κατ΄ εμέ αδικαιολόγητη αντιπαράθεση των μελών του φόρουμ γύρω από την ταινία, με εκφράσεις πολλές φορές με προσωπικές αιχμές που πιστεύω δεν προάγουν το πολύ καλό φόρουμ που όλοι είμαστε μέλη του. Ο καθένας μπορεί να έχει τις απόψεις του και να τις διατυπώνει και είναι όλες και άπαντες σεβαστές.
Η ταινία από όποια οπτική γωνία την δει κανείς είναι σε γενικές γραμμές καλή, πολύ ακριβή παραγωγή, με πολύ σημαντικούς ηθοποιούς και πολύ καλή σκηνοθεσία του δοκιμασμένου και διαχρονικά πετυχημένου Δαδήρα.
Δεν αντιλέγω πως η ταινία εξυπηρετούσε συγκεκριμένα προπαγανδιστικά σχέδια. άλλωστε σε όλες τις χώρες γυρίζονταν πάρα πολλές ταινίες για ανάλογους προπαγανδιστικούς λόγους με συγκεκριμένες επιδιώξεις. Στο χέρι ή μάλλον στο μυαλό του θεατή είναι να κρίνει, να φιλτράρει, να αξιολογήσει και να πάρει τα μηνύματα που εκπέμπει η ταινία, δεχόμενος ή απορρίπτοντας τα μηνύματα ανάλογα την κοσμοθεωρία του και την ιδεαλιστική του διάσταση βασιζόμενος στο κριτικό πνεύμα που όλοι διαθέτουμε.
Ας μου επιτραπεί μια επισήμανση στο μάλλον άγνωστο ηθοποιό-κομπάρσο που στην αρχή της ταινίας ενσάρκωσε με τρομερή επιτυχια τον Μεταξά γιατί του έμοιαζε εκπληκτικά. Δεν τον έχω ξαναδεί και πολύ θα με ενδιέφερε αν κάποιος γνωρίζει το όνομα του και αν έχει συμμετάσχει σε άλλες ταινίες ή σήριαλ. Ευχαριστώ.
 
Πίσω
Μπλουζα