Αγαπημένοι ηθοποιοί όπως δεν τους έχουμε ξαναδεί!

Αυτό είναι το πρόβλημα με τις φωτογραφίες, απαθανατίζουν συγκεκριμένες στιγμές που μπορεί να μην είναι αντιπροσωπευτικές των ανθρώπων και των καταστάσεων. Μια βάφτιση είναι ευχάριστο γεγονός, αλλά δεν θα πεί ότι όλη την ώρα όλοι χαμογελάνε.

Ωστόσο αυτό είναι και το καλό με παλιές φωτογραφίες αγνώστων. Βλέποντας τη στάση τους και το ύφος τους μπορούμε να φτιάξουμε διάφορα σενάρια που τα εξηγούν, από τα οποία κατά πάσαν πιθανότητα κανένα δεν πλησιάζει καν την πραγματικότητα. Αλλά το διασκεδάζουμε, εγώ τουλάχιστον.
 
Φοβερά τα ράφια με τους φραμπαλάδες (ασσορτί με την κουρτίνα?) πάνω από τον μαρμάρινο νεροχύτη. Εμείς δεν είχαμε ποτε, νομίζω, αλλά μου είναι πολύ οικεία. Που θα πει, διάφορες θειάδες ή οικογενειακές φιλενάδες των γονέων είχαν. Μαρμάρινο νεροχύτη όμως είχαμε.
 
Τόση ώρα την κοιτάω και δεν έχω καταλάβει: τί κόβει; Το δάχτυλό της; Άσε που μάλλον κρατάει το μαχαίρι ανάποδα.

Μαρμάρινο νεροχύτη κάποιοι έχουμε ακόμα. Αθάνατος! Το μεγάλο ταψί του φούρνου μαζί με το καζάνι τις φίσλερ χωράνε να τα πλύνω και να τα ξεβγάλω επίσης.
 
Πιο πειστικός ένστολος ήταν στο "Ραντεβού στον αέρα".
 
Χατζηχρήστος, Βασιλειάδου, ¿? και Αυλωνίτης. Ο νεαρός κυριούλης θα έλεγα ότι είναι ο Παράβας νιάτο, αλλά μάλλον όχι. Ποιός να είναι;
 
Ο Παράβας πρέπει να είναι, πριν γίνει χοντροκομμένος. Απλώς δεν έχει το ύφος του Φίφη της εποχής εκείνης ούτε το μαλλί και τη μουστάκα με την οποία τον συνηθίσαμε στους μεταγενέστερους μάγκικους ρόλους, και η γωνία λήψης συν τα ρούχα κρύβουν τον λαιμό του που από τότε θα πρέπει να ήταν χοντρός. Άλλωστε δείτε και το ύφος των άλλων, κυρίως Χ και Αυ, που είναι το καθημερινο τους και όχι των ρόλων τους.
 
¿¿¿Τσιγάρο είναι αυτό???
 
Η φωτό πρέπει να είναι γύρω στα 1920, οπότε το να βάζουν ένα αγοράκι να ποζάρει με τσιγάρο στο στόμα ήταν φαίνεται "αχ το χρυσό μου τι χαριτωμένο".
 
Έλα τώρα, από διάφορα που έχεις γράψει κατά καιρούς έχω βγάλει το συμπέρασμα ότι μπορεί να μην είσαι κρονόληρο κνώδαλο σαν εμένα αλλά δεν είσαι και νεοσσός που τώρα βγήκε από το αυγό. Μη μου πεις λοιπόν ότι δεν πρόλαβες τις τσιχλόφουσκες-τσιγάρα, που τις "καπνίζαμε" μέχρι να παπαριάσει το χαρτί τους και μας έκαναν να αισθανόμαστε "μεγάλοι". Η φωτό του Σακελλάριου ήταν από προτσιχλική εποχή, οπότε δεν υπήρχαν απομιμήσεις.
 
Έλα τώρα, από διάφορα που έχεις γράψει κατά καιρούς έχω βγάλει το συμπέρασμα ότι μπορεί να μην είσαι κρονόληρο κνώδαλο σαν εμένα αλλά δεν είσαι και νεοσσός που τώρα βγήκε από το αυγό. Μη μου πεις λοιπόν ότι δεν πρόλαβες τις τσιχλόφουσκες-τσιγάρα, που τις "καπνίζαμε" μέχρι να παπαριάσει το χαρτί τους και μας έκαναν να αισθανόμαστε "μεγάλοι". Η φωτό του Σακελλάριου ήταν από προτσιχλική εποχή, οπότε δεν υπήρχαν απομιμήσεις.
Η αληθεια ειναι πως στη συντριπτικη πλειονοτητα εδω μεσα ειμαστε λιγο ρετρο και διανυουμε τη δεκαετια των 40. Ρετρο φορουμ ειναι στο κατω κατω, δυσκολο να μπει 20αρης. Αλλα κι αν μπει, τι να πει; Για τον Αγνωστο Πολεμο; :)
Τις τσιγαροτσιχλες τις προλαβα κι εγω και τις μασουσα με τη σεσουλα.
Δεν ξερω αν σημαινει τιποτα αυτο που θα πω, αλλα τσιγαρο δεν καπνισα ποτε στη ζωη μου. Ουτε μια ρουφηξια.
 
Έλα τώρα, από διάφορα που έχεις γράψει κατά καιρούς έχω βγάλει το συμπέρασμα ότι μπορεί να μην είσαι κρονόληρο κνώδαλο σαν εμένα αλλά δεν είσαι και νεοσσός που τώρα βγήκε από το αυγό. Μη μου πεις λοιπόν ότι δεν πρόλαβες τις τσιχλόφουσκες-τσιγάρα, που τις "καπνίζαμε" μέχρι να παπαριάσει το χαρτί τους και μας έκαναν να αισθανόμαστε "μεγάλοι". Η φωτό του Σακελλάριου ήταν από προτσιχλική εποχή, οπότε δεν υπήρχαν απομιμήσεις.
Σωστά, εδώ μέχρι και υγιεινά τα θεωρούσαν τα τσιγάρα την εποχή εκείνη.
 
αυτό που δεν ξέρετε όμως είναι ότι εδώ στην Κρήτη (τουλάχιστον δεν ξέρω αν υπάρχει αλλού) υπάρχει ένα άγριο λουλουδάκι που στο κέντρο του έχει μια φυσική τσίχλα, την οποία μπορείς να μασήσεις κανονικά και δεν έχει τις χημείες κλπ. που έχουν οι αγοραστές τσίχλες. διάβασα γι' αυτό σε ένα βιβλίο που εξιστορεί την ζωή στο Ηράκλειο πριν τον α' παγκόσμιο πόλεμο και είδα αυτή τη φυσική τσίχλα σε εκδρομή του ορειβατικού.
 
Πίσω
Μπλουζα