Αγαπημένοι ηθοποιοί όπως δεν τους έχουμε ξαναδεί!

Αμάν το έχω καημό μια φορά να αναφερθούν σε ηθοποιό που παίζει κωμωδία υπό άσχημες συνθήκες χωρίς να γράψουν και το "Γέλα παλιάτσο". Το ότι στις κωμωδίες αυτοί που γελάνε είναι οι θεατές, όχι οι ηθοποιοί, είναι μια μικρή κι ασήμαντη λεπτομέρεια. Και φυσικά θυμίζει "το γνωστό" διότι όλοι οι έλληνες ξημεροβραδιάζονται ακούγοντας Λεονκαβάλλο.
 
"Η Ζωζώ, παρά τα χρόνια που περνάνε από πάνω της...". Από πολύ παλιά (σχεδόν πενήντα χρόνια πριν), σχολίαζαν το θέμα της ηλικίας της Σαπουντζάκη. Σε πείσμα όσων της έγραφαν και της γράφουν, η Ζωζώ διατηρεί τη ζωντάνια και το κέφι της ακόμη και σήμερα.
 
Ναι, δηλαδή η Παλόμα Πικάσο στην ταινία "Ανήθικες Ιστορίες" του Walerian Borowczyk (Γαλλία, 1973) στην οποία έπαιζε την τρυφερή αυτή ύπαρξη. Έβαλα την μοναδική σχετικά κατάλληλη ματοβαμμένη φωτογραφία από το έργο. Το έργο είχε πολλή πλάκα, ιδίως η ιστορία με την οικογένεια Βοργία. Φυσικά είχε σκανδαλίσει αφάνταστα τα χρηστά ήθη της άμεσης μεταχουντικής εποχής, είχαν ακουστει κραυγές για απαγόρευση κλπ, αλλά παίχτηκε. Μπορεί με κομμένες σκηνές.

Από πάνω εδώ μάλλον βλέπουμε (πηγή: Ιστοσελίδα Ιδρύματος Μελίνας Μερκούρη)
1954
«Ωραία Ελένη»
(«La belle Hélène»), André Roussin-Mandeleine Cray

Μετάφραση: Λέων Κουκούλας Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μυράτ Σκηνικά: Γιώργος Ανεμογιάννης Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη Διανομή: Μελίνα Μερκούρη, Παντελής Ζερβός, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Στέφανος Ληναίος, Τζένη Καρέζη.

Ο Διαμαντόπουλος φαντάζομαι είναι τσαντισμένος που ο Ληναίος αρνήθηκε να ποζάρει για την ομαδική φωτογραφία διότι θα έπρεπε να χαμογελάει
 
Πίσω
Μπλουζα