Χαρωπά τα δυό μου χέρια
Χαρωπά τα δυό μου χέρια τα χτυπώ
χαρωπά τα δυό μου χέρια τα χτυπώ
μιά και είμαι εγώ παιδί
ξέρω πάντα να γελώ
χαρωπά τα δυό μου χέρια τα χτυπώ
Χαρωπά τα δυό μου δάχτυλα χτυπώ
χαρωπά τα δυό μου δάχτυλα χτυπώ
μιά και είμαι εγώ παιδί
ξέρω πάντα να γελώ
χαρωπά τα δυό μου δάχτυλα χτυπώ
Χαρωπά τα δυό μου γόνατα χτυπώ
χαρωπά τα δυό μου γόνατα χτυπώ
μιά και είμαι εγώ παιδί
ξέρω πάντα να γελώ
χαρωπά τα δυό μου γόνατα χτυπώ
Χαρωπά τα δυό μου πόδια τα χτυπώ
χαρωπά τα δυό μου πόδια τα χτυπώ
μιά και είμαι εγώ παιδί
ξέρω πάντα να γελώ
χαρωπά τα δυό μου πόδια τα χτυπώ
Χαρωπά θε να γελάσω δυνατά
χαρωπά θε να γελάσω δυνατά
μιά και είμαι εγώ παιδί
ξέρω πάντα να γελώ
κι άμα θές απ’την αρχή ξαναρχινώ
Ήταν ένα μικρό καράβι
Ήταν ένα μικρό καράβι (x 2)
που ήταν α-α-αταξίδευτο (x 2)
ω-ε, ω-ε, ω-ε, ω-ε
Κι έκανε ένα μακρύ ταξίδι (x 2)
μέσα εις τη-στη-στη Μεσόγειο (x 2)
ω-ε, ω-ε, ω-ε, ω-ε
Και σε πέντ’-έξι εβδομάδες (x 2)
σωθήκαν ολες-όλες-όλες οι τροφές (x 2)
ω-ε, ω-ε, ω-ε, ω-ε
Και τότε ρίξανε τον κλήρο (x 2)
να δούνε ποιός-ποιός-ποιός θα φαγωθεί (x 2)
ω-ε, ω-ε, ω-ε, ω-ε
Κι ο κλήρος πέφτει στον πιο νέο (x 2)
που ήταν α-α-αταξίδευτος (x 2)
ω-ε, ω-ε, ω-ε, ω-ε
Κι αν σας αρέσει αυτή η ιστορία (x 2)
την ξαναλέμε-λέμε-λέμε απ’την αρχή (x 2)
ω-ε, ω-ε, ω-ε, ω-ε
Γύρω γύρω όλοι
Γύρω-γύρω όλοι
στη μέση ο Μανώλης
χέρια-πόδια στη γραμμή
κι όλοι κάθονται στη γη
κι ο Μανώλης στο σκαμνί
Δεν περνάς κυρα-Μαρία
Δεν περνάς κυρα-Μαρία,
δεν περνάς, δεν περνάς
δεν περνάς κυρα-Μαρία,
δεν περνάς, δεν περνάς
Θα υπάγω εις τους κήπους
δεν περνώ, δεν περνώ
θα υπάγω εις τους κήπους
δεν περνώ, δεν περνώ
Τι θα κάμεις εις τους κήπους
δεν περνάς, δεν περνάς
τι θα κάμεις εις τους κήπους
δεν περνάς, δεν περνάς
Θα συνάψω δυό βιολέτες
δεν περνώ, δεν περνώ
θα συνάψω δυό βιολέτες
δεν περνώ, δεν περνώ
Τι θα κάνεις τις βιολέτες
δεν περνάς, δεν περνάς
τι θα κάνεις τις βιολέτες
δεν περνάς, δεν περνάς
Θα τις δώσω στην καλή μου
δεν περνώ, δεν περνώ
θα τις δώσω στην καλή μου
δεν περνώ, δεν περνώ
Και ποιά είναι η καλή σου
δεν περνάς, δεν περνάς
και ποιά είναι η καλή σου
δεν περνάς, δεν περνάς
Η καλή μου είναι η Στέλλα
δεν περνώ, δεν περνώ
η καλή μου είναι η Στέλλα
δεν περνώ, δεν περνώ
Δεν περνάς κυρα-Μαρία,
δεν περνάς, δεν περνάς
δεν περνάς κυρα-Μαρία,
δεν περνάς, δεν περνάς
Κουλουράκια
Με τα δυό χεράκια
πλάθω κουλουράκια
κουλουράκια, κουλουράκια
Ο φούρνος θα τα ψήσει
το σπίτι θα μυρίσει
κουλουράκια, κουλουράκια
Ειναι γλυκά κι αφράτα
κι όλο μυρωδάτα
κουλουράκια, κουλουράκια
Γι αυτό και στο σχολειό τους
τα παίρνουν τα παιδάκια
κουλουράκια, κουλουράκια
Μια ωραία πεταλούδα
Μια ωραία πεταλούδα (x 2)
Μια ωραία πεταλούδα
σ’ένα κήπο μια φορά
καμαρώνει και απλώνει
τα γαλάζια της φτερά
Όλο τον καιρο γυρίζει (x 2)
Όλο τον καιρό γυρίζει
και τα άνθη χαιρετά
πότε κάθεται στο ένα
πότε φεύγει και πετά
Λάμπουν κόκκινες πιτσίλες (x 2)
Λάμπουν κόκκινες πιτσίλες
στα γαλάζια της φτερά
λάμπουν κόκκινες πιτσίλες
στα γαλάζια της φτερά
Όταν έρθει ο χειμώνας (x 2)
Όταν έρθει ο χειμώνας
πέφτει κάτω και ψοφά
κι όταν έρθει καλοκαίρι
ζωντανεύει και πετά
Ο γάιδαρος
Ήταν ένας γάιδαρος με μεγάλ’ αυτιά
το παχνί δεν τ’ άρεσε, ήθελ’ αρχοντιά
Ήθελε η μούρη του να φορέσει σέλα
και να καμαρώνεται με το σύρε κι έλα
Στο δρόμο που επήγαινε είδε μι’ αλεπού
γάιδαρε, τον ρώτησε, για πού, για πού, για πού
Δε σου λέω, αλεπού, τι δρόμο θε να πάρω
την κακή τη σκέψη σου την ξέρω κυρα-Μάρω.