Αγαπημένο Παιδικό Τραγουδάκι...

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Playmolover
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Εκτός από το αχ κουνελάκι κουνελάκι, μου άρεσε ένα καταστροφικό τραγουδάκι γιατί είχε ωραίο ρυθμό. Το τραγουδούσε η Μαρίζα Κωχ:

Ήταν ένα καράβι παιδιά.

Ήταν ένα καράβι παιδιά, ήταν ένα καράβι,

"Γλάρο" το λέγανε κάνε μια καντιλίτσα.

"Γλάρο" το λέγανε κάνε μια καντιλιά.

Στο πρώτο του ταξίδι παιδιά, στο πρώτο του ταξίδι,

κόπηκαν τα σκοινιά κάνε μια καντιλίτσα.

Κόπηκαν τα σκοινιά κάνε μια καντιλιά.

Στο δεύτερο ταξίδι παιδιά, στο δεύτερο ταξίδι,

σκίστηκαν τα πανιά κάνε μια καντιλίτσα.

Σκίστηκαν τα πανιά κάνε μια καντιλιά.

Στο τρίτο του ταξίδι παιδιά, στο τρίτο του ταξίδι,

σπάσανε τα κουπιά κάνε μια καντιλίτσα.

Σπάσανε τα κουπιά κάνε μια καντιλιά.

Στο τέταρτο ταξίδι παιδιά, στο τέταρτο ταξίδι,

βούλιαξε στα βαθιά κάνε μια καντιλίτσα.

Βούλιαξε στα βαθιά κάνε μια καντιλιά.
 
nasos είπε:
Εμενα αυτό που μου ηρθε πρωτο ειναι (δεν θυμαμαι τιτλο) αυτό που ελεγε για τη γιδα και τα κουκιά...
Μια γιδα μια φορα, κουνωντας την ουρα,

εχωθηκε κρυφα να φαει κουκια χλωρά.

Κουνουσε την ουρα (3) και μασαγε γερά

- - - - - - - - - - - - -

Κι ο μπάρμπας ο κουκιάς, την αρπαξε μεμιας,

κι ευθυς ο φουκαρας την παει στους δικάστας.

Κουνουσε την ουρα (3) και μασαγε γερά

Πωπω...ειχα κατι χρονια να το πω ολοκληρο :precry: :cry:
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
...Η γίδα τότε εκεί, χωρίς να το σκεφτεί, αρπάζει το σκοινί και τρέχει να κρυφτεί

Κουνούσε την ουρά

Κουνούσε την ουρά

Κουνούσε την ουρά και μάσαγε γερά

Το αγαπημένο μου -ότι είχε ουρές μ άρεσε καθώς διαμαρτυρόμουν ΕΝΤΟΝΩΣ στην μαμά μου "γιατί εγώ δεν έχω ΝΟΥΡΑ?"-

Επίσης πολύ μου άρεσε το "κι όλο κλαίνε τα καβουράκια στου γιαλού τα βοτσαλάκια" που δεν είναι παιδικό αλλά μιλούσε για ζωάκια οπότε καταλαβαίνετε...

Το "δελφίνι- δελφινάκι" που πάλι δεν είναι παιδικό αλλά το τραγουδούσε ο μπαμπάς μου που ήταν τραγουδιστής και καθόμουν στο πλυντήριο πάνω και περίμενα να το βάλουν στο ράδιο, όλα των στρουμφακίων, όλα της ντενεκεδούπολης. Επίσης άκουγα τον Σάκη και την Δέσποινα δεν ξέρω αν τους θυμάστε, δεν θυμάμαι κανένα τραγουδάκι τους αυτήν την στιγμή αλλά ελπίζω να μου ρθει...Ευπρόσδεκτη η βοήθεια του κοινού...
 
7 (Έρικα)

Κ η γιαγιά μου, το άκουγε κ φώναζε "Ναζιστής θα γίνει το παιδίιιιιιιιιιιιιιιιι!!" (πέρασε κατοχή φαίνεται;:Ρ)

Εκτός από τα κλασσικά παιδικά (που παρεπιπτόντως τα βρήσκω πολύ αιματιρά διαβάζοντας το thread αυτό)

Μου άρεσε κ το [ame=http://www.youtube.com/watch?v=y8LrfvVxU1I]YouTube - Froutopia - To Atyxo Milo τώρα που το βρήκα στο youtube θα το κάνω σήμα εκπομπής ρε:Ρ. (κ αυτό splatter είναι;Ρ)
 
Από το πρώτο πρώτο ήταν αυτό που μου έλεγε ο μπαμπάς:

Άσια πετάσια/ κόκκινα κεράσια

δες πιπέρι και πάρε/ και φιλί αγόραζε

το πιπέρι καίει/ το φιλί μαραίνει

και το δαφνοκούκουτσο/ πέφτει μες στη θάλασσα

και ματώνει η θάλασσα

καράβια με τα κουπιά/ και οι σκύλοι με τα αυτιά

σηκωσάνε την ουρίτσα/ και κλάσανε μια πορδίτσα! Πρρρρρρ.... και σήκωνες τα ποδαράκια του παιδιού προς τα πάνω...

Μα πώς το θυμάμαι; Α, το ίδιο λέει και στα εγγονάκια...
 
Τα αγαπημενο μου τραγουδι οταν ημουν μικρος ηταν:

1)"Ηταν ενα μικρο καραβι"

2)Αυτο απο τα στρουμφακια που λεει "Δευτερα κατι εχω..."

3)"Χαρωπα τα δυο μου χερια τα χτυπω"
 
Το χονρομπιζέλι, χορευει τσιφτετέλι, χορευει στιφτετέλι στον χορό των μπιζελιών....κτλ..κτλ

Ήτανε ένας κιθαρίστας, μεγάλος και τρανός αρτίστας...κτλ...κτλ

Επίσης απο ελαφρα της εποχής, το "πρέπει να σπάσουμε τις αλυσίδες" και το "Μαρία με τα κίτρινα" :D :D

Το γκραν σουξέ μου όμως ήταν η Ραφαέλα Καρά! :P
 
circleag είπε:
Τα αγαπημενο μου τραγουδι οταν ημουν μικρος ηταν:
1)"Ηταν ενα μικρο καραβι"

2)Αυτο απο τα στρουμφακια που λεει "Δευτερα κατι εχω..."

3)"Χαρωπα τα δυο μου χερια τα χτυπω"
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
ακριβως οτι ηθελα να πω :)
 
Ένα ακόμα τραγούδι που μου άρεσε φοβερά (ήταν όλος ο δίσκος της συγκεκριμένα, αλλά θυμάμαι μόνο το χιτ) ήταν το "Τέρμα τα παράπονα" της Διαμάντη.

Για να γυρίσω στα παιδικά τραγουδάκια, λέγαμε στο σχολείο το "Ήταν ένα μικρό καράβι " αλλά κάπως παραλλαγμένο:

Ήτανε μια φρεγάδα


Γλάρο τη λέγανε,


κάνε μια ψαλιδίτσα


κάνε μια ψαλιδιά

και στο τέλος:

να μας βοηθά και η Παναγιά.

Ένα ακόμα πολύ γνωστό:

Ο ψύλλος

Τον ψύλλο τον επιάσανε, εν δυο τρία τέσσερα

τον ψύλλο τον επιάσανε, πέντε έξι εφτά

Στο δικαστή τον πάνε, 1, 2, 3, 4

στο δικαστή τον πάνε, 5, 6, 7

κι ο δικαστής του λέει... πού είναι τα χαρτιά σου;

εγώ χαρτιά δεν έχω... τον κυνηγά το ιππικό

τον κυνηγά και ο φούρναρης... μαζί με μια φρατζόλα.

Πολύ καλό τραγουδάκι, που μπορεί να γίνει και μουσικοκινητικό για τα παιδιά, δηλαδή να συνοδευτεί με χορό, φιγούρες και παντομίμα.

Επίσης, στη Γερμανία όταν ήμουν μωρό μου άρεσε το "Υπομονή" αλλά το πρόφερα με...άλλο τρόπο

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=uf6iH0NdGZM] :zip: και η μαμά μου με κυνηγούσε με το πιπέρι!
 
Εμεις στις αποκριες λεγαμε και το τραγουδι <<πως το τριβουν το πιπερι>>

Μονο δυο στιχους θυμαμαι που ελεγαν:

Πως το τριβουν το πιπερι;

Με τον μπουστο τους το τριβουν.

Το μυαλο μου πηγαινε στο πονηρο φυσικα αφου με ενα <<πορνο>> αναγραμματισμο καταλαβαινετε τι προκυπτει
 
Δυο τραγουδια λατρευα οταν ημουν μικρη, και πρεπει να ημουν γυρω στα 4μισι γιατι ζουσαμε ακομα στο πρωτο μας διαμερισμα και εβαζα το ραδιο τερμα!

Είσαι μικρή και τριανταφυλλένια

μικρή τριανταφυλλένια

κι άλλες φορές, μικρούλα και γυμνή

νομίζω πως χωράς μες στην παλάμη μου

Προχωρημενο τραγουδι! :P

Και ονειρευομουνα να παντρευτω εναν γιγαντα να με εχει στην παλαμη του!!! :D

Επισης της Τανιας Τσανακλιδου

Για δε μ'αφηνετε ησυχο αστε με ησυχο ολοι


θελω να ζησω ελευθερος διχως ταυτοτητα πια! :darkglasses:

http://www.youtube.com/watch?v=Z23b9xyX4TE

υγ. Παιδικα τραγουδια δεν ηξερα τοτε γιατι δεν ειχα παει σχολειο/παιδικο σταθμο ακομα, ημουν πολυ μικρουλα!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μικρός μου άρεσε να κυλιέμαι στα χόρτα στο χωριό, οπότε μια φορά η γιαγιά μου, μου τραγούδησε:

`Ενα πιτσιρίκι είναι ξαπλωμένο

μες τα χορταράκια παραπονεμένο.

Θέλει να φουμάρει ένα τσιγαράκι

μα δεν έχει φράγκο, είναι μπατιράκι. (Χ2)

Ε, αυτό ήταν. Το καθιέρωσα ως αγαπημένο τραγούδι. Πολύ αργότερα κατάλαβα σε τι ακριβώς αναφερόταν ο ποιητής :darkglasses:
 
Ο καιρός αλλάζει

Τραγούδι που μας τραγούδησε ο πρώτος σύμβουλος (πρώην επιθεωρητής) στο Δημοτικό. Εγώ μαθητής στα έιτις.


Ο καιρός αλλάζει, δεν μένει σταθερός


την μια είναι κατσούφης (μορφασμός για κατσούφιασμα)/ την άλλη γελαστός

 


Το χειμώνα χιόνια, κρύο, παγωνιά


καλοκαίρι, ήλιος, μπάνια ξενοιασιά


το φθινόπωρο με τις βροχές


άνοιξη τα λούλουδα- τι χαρές!

 


Ο καιρός αλλάζει.... (επανάληψη)

Και μια προσευχή:

Με τη γλυκιά αυγούλα, χαρούμενα ξυπνώ

και στέλνω προσευχούλα, ψηλά στον ουρανό

Βοήθησέ με, Θεέ μου, να' μαι καλό παιδί

και πάντα χάρισέ μου, χαρά και προκοπή.

Νομίζω μπορεί να εφαρμοστεί γιουνιβέρσαλι σε όλες τις μονοθεϊστικές θρησκείες! Εδώ την παραθέτω ως τραγούδι/ ποιηματάκι, καθώς ήταν τραγουδιστή.
 
αχ και εμένα αυτό με την γίδα που μάσαγε γερά τα κουκιά ήταν το αγαπημένο μου :)

αλλά και άλλο ένα που όποτε το άκουγα έκλαιγα :( σνιφ..

"ο μπιγκο το μικρο αρκουδάκι, στο δάσος κλαίει μοναχό

είχε μια μάνα το φτωχό και (δν θυμάμαι)...ο κυνηγός

πίνει νερό μαραίνεται και πάει, πάει, πάει

δεν το μαθαν ποτέ του να αγαπάει..."

την συνέχεια δεν την θυμάμαι καλά αλλά το νόημα ήταν πως ο κυνηγός τον έτρωγε λάχανο τον μπίγκο...και κλάαααααααααααααααααααμα εγώ όταν το άκουγα...

πόσα τραύματα κουβαλάω άραγε ????
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα