Το ''λόγω τιμής'' φυσικά χωρις δευτερη σκέψη, είναι παρείστικο,δρόσερο , νεανικό και μιλά για μια αγαπημένη μου τοποθεσία της Αθηνας το Παγκράτι που το κέντρο της έχει έντονη ζωή! ''χαθήκαμε μια νύκτα στο Παγκράτι αλλά βλεπόμαστε στα όνειρα μας''
και φοβερά νοσταλγικό, αλλη μεγάλη αγάπη το ''έλα να παίξουμε'' από το ίδιο cd, το εχω συνδεσει με ωραίες στιγμές αν και μελαγχολικό και μιλά για προσωπικές ηττες και μοναξιά μεγάλη!!
Δεύτερη επιλογή, η Αναστασία, αλλά εδω το τραγούδι το έχω συνδεσει με ανεκπλήρωτα όνειρα, όμως όταν το άκουγα πραγματικά ανατρίχιασα!!
Τον δε Γεράσιμο Ανδρεατο, τον έχω δει από κοντά σε συναυλία του και πραγματικά ηταν συγκινητικότατος, από τις συγκινητικότατες χροιες και φωνές με γερή δόση νοσταλγίας στα τραγούδια!!
αλλά και η φωνή της Αρβανιτάκης έχει μοναδικά σημαδέψει το 90'..και φοβερή η ατμόσφαιρα στις συναυλίες της, ταξιδι ονειρικό και αερινο σε άλλες γωνιες, κάπως ετσι ήταν και η Αναστασία της!
'' Στο όνομα σου Αναστασία'', την τιμητική τους την είχαν τοτε οι Αναστασίες!!!