dpol
Retro Member
- Joined
- 4 Οκτ 2009
- Μηνύματα
- 136
- Αντιδράσεις
- 17
Κάποια εποχή, τα καλοκαίρια, είχε επικρατήσει ένα παιχνίδι αγώνων ράλλυ.
Πέρναμε όλοι τα καλύτερα matchbox που είχαμε, αυτοκινητάκια με αναρτήσεις κλπ δηλαδή και χρησιμοποιούσαμε τις άκρες των πεζοδρομίων που σχημάτιζαν έναν διάδρομο σαν πίστα.
Ξεκινάγαμε από την αφετηρία και ο καθένας έπρεπε με 3 κινήσεις (3 σπρωξίματα) να στείλει το αμάξι του όσο ποιό μακρυά γινόταν, μετά έπαιζε ο επόμενος κλπ κλπ κλπ μέχρι να ξανάρθει η σειρά σου.
Αν έβγαινες από το δρόμο γύρναγες στο σημείο που βρισκόσουν ή αν κτύπαγες αμάξι του αντιπάλου αναγκαστηκά συνέχιζες από δίπλα του κλπ.
Συνήθως μαζευόμασταν πολλοί, οπότε γινόταν ένας χαμός από αυτοκινητάκια και το κυριότερο, ο αγώνας τελείωνε όταν ξαναπέρναγες από την αφετηρία.
Δηλαδή όταν ολοκλήρωνες γύρω γύρω ΟΛΟΚΛΗΡΟ το οικοδομικό τρετράγωνο
άρα μιλάμε για πολλές ώρες μέχρι να τελειώσει ο αγώνας ή να βάλουν φωνή οι μανάδες μας για μεσημεριανό.
Επίσης ήταν αρκετά δύσκολο και ήθελε τέχνη αφού τα ρείθρα στα πεζοδρόμια ποτέ δεν ήταν ίσια, είχαν τρύπες, σπασίματα, κολλημένο τσιμέντο επάνω κλπ κλπ κλπ...
Πηγαίναμε να αγοράσουμε καινούργια αυτοκινητάκια και ο πωλητής τράβαγε τα μαλλιά του, γιατί αφού κατεβάζαμε τη μισή βιτρίνα, τα βγάζαμε από τα κουτιά τους και δοκιμάζαμε τις αναρτήσεις, φυσικά προτίμηση είχαμε στα pick up και τα τζιπάκια αφού εκείνη την εποχή η matchbox τα έφτιαχνε πολύ καλά...
Ήταν κανένας άλλος φαν ;;;;;;
Πέρναμε όλοι τα καλύτερα matchbox που είχαμε, αυτοκινητάκια με αναρτήσεις κλπ δηλαδή και χρησιμοποιούσαμε τις άκρες των πεζοδρομίων που σχημάτιζαν έναν διάδρομο σαν πίστα.
Ξεκινάγαμε από την αφετηρία και ο καθένας έπρεπε με 3 κινήσεις (3 σπρωξίματα) να στείλει το αμάξι του όσο ποιό μακρυά γινόταν, μετά έπαιζε ο επόμενος κλπ κλπ κλπ μέχρι να ξανάρθει η σειρά σου.
Αν έβγαινες από το δρόμο γύρναγες στο σημείο που βρισκόσουν ή αν κτύπαγες αμάξι του αντιπάλου αναγκαστηκά συνέχιζες από δίπλα του κλπ.
Συνήθως μαζευόμασταν πολλοί, οπότε γινόταν ένας χαμός από αυτοκινητάκια και το κυριότερο, ο αγώνας τελείωνε όταν ξαναπέρναγες από την αφετηρία.
Δηλαδή όταν ολοκλήρωνες γύρω γύρω ΟΛΟΚΛΗΡΟ το οικοδομικό τρετράγωνο
άρα μιλάμε για πολλές ώρες μέχρι να τελειώσει ο αγώνας ή να βάλουν φωνή οι μανάδες μας για μεσημεριανό.Επίσης ήταν αρκετά δύσκολο και ήθελε τέχνη αφού τα ρείθρα στα πεζοδρόμια ποτέ δεν ήταν ίσια, είχαν τρύπες, σπασίματα, κολλημένο τσιμέντο επάνω κλπ κλπ κλπ...
Πηγαίναμε να αγοράσουμε καινούργια αυτοκινητάκια και ο πωλητής τράβαγε τα μαλλιά του, γιατί αφού κατεβάζαμε τη μισή βιτρίνα, τα βγάζαμε από τα κουτιά τους και δοκιμάζαμε τις αναρτήσεις, φυσικά προτίμηση είχαμε στα pick up και τα τζιπάκια αφού εκείνη την εποχή η matchbox τα έφτιαχνε πολύ καλά...
Ήταν κανένας άλλος φαν ;;;;;;
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
