Περαν της οποιας πολιτικης τοποθετησης/σκεψης/αιτιασης κλπ, ο μικροκοσμος των Αμερικανικων βασεων προσεφερε στις τοπικες κοινωνιες το κατιτις του.
Χιλιαδες ενοικιαστες, ενιοτε περισσοτερο φασαριοζοι απο τους εντοπιους, αλλα κυριως οικογενειαρχες με παιδια πελατες των παιδικων σταθμων και των φροντιστηριων. Δημιουργοι των εμπορικων συναλλαγων σε Αμερικανικα προιοντα (αυτοκινητα, μηχανες, οικοσκευες, ρουχισμος) και το κυριο πελατιακο κοινο στα καθε ειδους μπαρ/καφε που ανοιξαν τοτε. Για να μην αναφερω το ποσοι Ελληνες δουλευαν εκει - με Ελληνικους μισθους βεβαια - αλλα σε καθαρα/πολιτισμενα/στρατιωτικου υφους περιβαλλοντα.
Συγκεκριμενα, στη Γλυφαδα, κυριος προορισμος του προσωπικου της 7206 (Αμερικανικη αεροπορικη βαση Ελληνικου) μαγαζια οπως τα Sassex, Bobbys, Moonshine εκαναν χρυσες δουλειες ολη τη δεκαετια του 80. Το Burger King που ανεφερθη προηγουμενα, ανοιξε και εκλεισε μεσα σε ενα μηνα - στον οποιο και δεν πατησε ανθρωπος, λογω του οτι το Queen Burger (του Παναγιωτη Σκληρου) ηταν το απολυτο στεκι εκεινη την εποχη - ασχετο δηλαδη απο την παρουσια της βασης.
Τα στρατιωτικα πρατηρια, ονομαζονταν PX, ηταν επισης ενας παραγοντας κερδους (παρανομου ωστοσο). Η μαυρη αγορα που δημιουργησαν - κυριως οι Ελληνες υπαλληλοι (οδηγοι, αποθηκαριοι) ηταν αρκετα μεγαλου μεγεθους. Τα Νοτια Προαστια γεμιζαν για χρονια απο τσιγαρα, αλκοολ, μπανανες και walkman..
Η συγκεκριμενη βαση ηταν και τοπος δοκιμων/επισκευων κινητηρων αεροσκαφων και πραγματι σχεδον σε εβδομαδιαια συχνοτητα ακουγαμε τα "γκαζια" απο τις δοκιμες - ομως αυτο το φαινομενο ηταν μοιρασμενο - γιατι ακριβως διπλα η Ελληνικη αεροπορικη βαση εκανε ακριβως τις ιδιες δοκιμες στα Ελληνικα αεροπλανα. Μια το Διεθνες Αεροδρομιο του Ελληνικου και μια οι βασεις με τις επισκευες τους - η περιοχη ειχε σαφως αυξημενη ηχορυπανση, αλλα λογω της τοτε "απλας" δεν ηταν κατι που ενοχλουσε πολυ και το συνηθιζες με τον καιρο.
Οσο για τον Αμερικανικο (ραδιοφωνικο σταθμο) ηταν η παρεα μας για πολλα χρονια - ο μονος σταθμος που μετεδιδε real time το εβδομαδιαιο επισημο TOP40 με ολα τα τραγουδια που θελαμε να ακουσουμε και περιμεναμε ματαια πολλες φορες να δουμε στο Μουσικοραμα της ΕΡΤ. Ηταν και μια πολυ καλη πηγη πληροφορησης σε διαφορες φυσικες καταστροφες (πυρκαιες,πλημμυρες, σεισμους) γιατι μεσω της ενημερωσης για την ασφαλεια των "δικων τους", ακουγαμε και εμεις λεπτομερειες πριν ακομα βγουν στον αερα απο τα εντοπια μεσα.
Ενα ακομα σημειο που αξιζει καποια αναφορα ειναι το θεμα της καποιας σχετικης ασφαλειας - ειδικα σε συγκριση με το σημερα. Εβγαινα το 84-85 για τζογκινγκ αργα τη νυχτα στις ερημιες του Ανω και του Κατω Ελληνικου, που τοτε ηταν μεγαλες δεντροφυτες εκτασεις και μονιμα επεφτα πανω σε τεραστιους τυπους με κουκουλες και δεμενα με επιδεσμους χερια να τρεχουν κανοντας shadow boxing...(η πυγμαχικη ομαδα της Αμερικανικης βασης) που παντα χαιρετουσαν ευγενικα και συνεχιζαν τη δουλεια τους - ποτε δεν εγινε το οτιδηποτε. Τα ιδια και με τους μπασκετμπολιστες (η ομαδα που εδωσε τα περισσοτερα φιλικα με τις μεγαλες Ελληνικες ομαδες) που κραταγαν τα ανοιχτα γηπεδα της περιοχης μεχρι αργα τα βραδια, συμπληρωσε την εικονα και με τα τζιπακια της Αμερικανικης αερονομιας (που μπαγλαρωναν σε ντετε οποιον Αμερικανο τα "ετσουζε" στα μπαρ) που παντα ρωτουσαν "αν εισαι οκ, αν θες να σε μεταφερουν καπου" κλπ κλπ.
Αφηνωντας στην ακρη καθε πολιτικη τοποθετηση - οταν περπαταω τωρα τα βραδια κατω απο τον Βασιλοπουλο στη Βουλιαγμενης (κατι που δεν συνιστω γενικα) - θυμαμαι τα ataria που αγορασα σχεδον τσαμπα απο αυτους, τις ξανθες ελληνοαμερικανες του σχολειου, τις κοντρες μαζι τους στο Blanos και τα ξενυχτια στο Bobbys, και μου λειπει αυτος ο μικροκοσμος που χαθηκε με την αποχωρηση της συγκεκριμενης στρατιωτικης βασης.
