ARETARA
RetroNuts!
- Joined
- 1 Σεπ 2010
- Μηνύματα
- 2.184
- Αντιδράσεις
- 2.503
Μια αισθηματική - δραματική ταινία του 1967 παρουσιάζω εδώ. Είναι το "Ανάμεσα σε δυο γυναίκες" σε σενάριο Μαρίας Πλυτά και σκηνοθεσία Κώστα Καραγιάννη.
Η υπόθεση - το καστ. Μια νέα κοπέλα, η Μαρία Κανδή (Ξένια Καλογεροπούλου) έρχεται να εργαστεί ως εσωτερική οικιακή βοηθός σε σπίτι που μένει η Έλσα (Τζένη Ρουσσέα), σύζυγος του ναυτικού Δημήτρη Νικολάου (Δημήτρης Παπαμιχαήλ). Στο σπίτι επίσης μένει η μητέρα του Δημήτρη και πεθερά της Έλσας (Παμφίλη Σαντωριναίου).
Η Μαρία ανακαλύπτει ότι ο σύζυγος της Έλσας, Δημήτρης είναι γνώριμός της αφού είναι συνάδελφος στα καράβια με τον αδερφό της, Μάνο (Νίκος Παπαναστασίου). Ωστόσο, δείχνει να αποδέχεται την κατάσταση και προσπαθεί να προσαρμοστεί στο νέο της σπίτι. Στο μεταξύ όμως βλέπει τα προβλήματα: η Έλσα βγαίνει τα βράδια και παίζει χαρτιά χάνοντας διαρκώς χρήματα. Παράλληλα κάποιοι προσπαθούν να την κατακτήσουν εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία της αυτή (Γιώργος, Πετρος Λοχαΐτης).
Η ώρα της επιστροφής του Δημήτρη έρχεται και μαζί καταφθάνει το ξεκαθάρισμα της κατάστασης. Ο τελευταίος ανακαλύπτει ότι χάθηκαν όλα τα χρήματα και τα κοσμήματα της Έλσας. Συγκρούεται με την Έλσα και αυτή φεύγει από το σπίτι. Θα του δώσει τον χώρο και τον χρόνο να σκεφτεί και να αποφασίσει. Και ο Δημήτρης θα αποφασίσει.
Σκέψεις για την ταινία. Η πρώτη εντύπωση του θεατή είναι ότι η ταινία είναι κοινότυπη και δεν ξεφεύγει από το γενικό μοτίβο τόσων και τόσων αισθηματικών - δραματικών παραγωγών της περιόδου. Πράγματι, το σκηνικό με τον ναυτικό, τη μάνα, τη σύζυγο και την υπηρέτρια εμφανίζεται στη μια παραλλαγή ή την άλλη συχνά στο πανί του '60. Ωστόσο το σενάριο της Πλυτά θέτει (έστω σε δεύτερο πλάνο, έστω επιδερμικά) κάποια κοινωνικά ζητήματα τα οποία είναι ορατά αλλά κανείς δεν τα αγγίζει. Το σημαντικότερο είναι η θέση της γυναίκας στην ελληνική κοινωνία του '60. Μια θέση δεύτερη, να περιορίζεται στα οικιακά της καθήκοντα, της μάνας και της πιστής και υπομονετικής Πηνελόπης που άλλη δουλειά δεν κάνει από το να περιμένει τον άντρα της να γυρίσει από τη δουλειά. Μια γυναίκα που δεν έχει ρόλο στη διαμόρφωση του κοινωνικού γίγνεσθαι, χωρίς αντίκρυσμα στην αγορά εργασίας, εξαρτημένη μεταφορικά και κυριολεκτικά από τον σύζυγο. Μα μέσα σε αυτό το πλαίσιο κάποιες φωνές (βλέπε και Απόσπασμα) προσπαθούν να κάνουν διακριτή την παρουσία τους. Η γυναίκα - γλάστρα πρέπει να βγει από το καβούκι της, να δικεδικήσει ενεργό ρόλο, να παλέψει για το μέλλον της. Το πλαίσιο βέβαια πάντα διατηρεί κυρίαρχη την παρουσία του. Το αίτημα όμως για γυναικεία χειραφέτηση διαφαίνεται, ιδιαίτερα δε όταν αυτό παίρνει σάρκα και οστά από τα χέρια μιας σεναριογράφου.
Θα ήθελα να σταθώ ιδιαίτερα στη Μαρία Πλυτά η οποία όπως φαίνεται και από τη σχετική καταχώριση στη retrodb έχει να επιδείξει μια σημαντική παρουσία στα κινηματογραφικά πράγματα της χώρα, κυρίως στη δεκαετία του '50 και του '60, εποχής καθόλου εύκολης για μια γυναίκα για να ασχοληθεί με το πεδίο αυτό. Νομίζω ότι θα έπρεπε να μελετηθεί το έργο της, αν δεν έχει ήδη γίνει.
Οι ερμηνείες των κύριων ηθοποιών (Παπαμιχαήλ, Καλογεροπούλου, Ρουσσέα, Σαντοριναίου) μου άρεσαν με την τελευταία να την ξεχωρίζω σαν την κορυφαία, η οποία καταγράφει επίσης σημαντική κινηματογραφική παρουσία. Η μουσική του Γιώργου Κατσαρού δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, ωστόσο τα κομμάτια του Γιώργου Ζαμπέτα που ερμηνεύει ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ αρέσουν. Η σκηνοθετική ματιά του Καραγιάννη δεν κρύβει εκπλήξεις σε μια ολιγοδάπανη παραγωγή και λιτό σκηνικό.
Απόσπασμα. Η Μαρία και η Έλσα συνομιλούν.
Έλσα: - Πες μου Μαρία. Αγαπάς τον άντρα μου, ναι ή όχι;
Μαρία: - ...
Έλσα: - Βλέπεις;
Μαρία: - Κι αν ακόμα τον αγαπώ, δεν θα το μάθει ποτέ. Θα σεβαστώ εκείνο που υπήρχε πριν από μένα. Εσύ όμως δεν είσαι άξια για την αγάπη του.
Έλσα: - Δεν είμαι άξια εγώ και είσαι εσύ; Που προσπαθείς με κάθε τρόπο να μου τον κλέψεις;
Μαρία: - Εσύ τον απαρνήθηκες πρώτη.
Έλσα: - Εγώ;
Μαρία: - Ναι, εσύ. Που μέσα σε ένα τέτοιο σπίτι δεν μπόρεσες να βρεις παρά μονάχα την ανία. Χάθηκαν τα βιβλία, τα θέατρα, οι κινηματογράφοι; Χάθηκε η δουλειά; Αν δεν ήθελες να την κάνεις για τον εαυτό σου ας την έκανες γι' αυτούς που έχουν ανάγκη. Τόσα άσυλα, τόσα παιδιά που θέλουνε βοήθεια. Δεν είχες μάτια να δεις τίποτε από όλα αυτά και αμπαρώθηκες πίσω από την ανία; Τι θα πει ανία όταν ξέρεις ότι από παντού σε τυλίγει η αγάπη του;
Video. Στιγμές από την ταινία στο κλιπ που ακολουθεί.
Φωτογραφίες.
1. Η Έλσα ανακαλύπτει με τρόμο ότι τα κοσμήματά της εξαφανίζονται από το χρηματοκιβώτιο με ραγδαίο ρυθμό.
2. Ο Δημήτρης λέει στον Μάνο ότι δεν βλέπει την ώρα να γυρίσει στη γυναίκα του.
3. Ο δικηγόρος Πέτρος Φιλιππίδης (Σταύρος Ξενίδης) πολιορκεί τη Μαρία, χωρίς επιτυχία όμως, μένοντας στη φιλία της.
4. Έλσα και Μαρία παρατηρούν με ανησυχία την κατάσταση της μάνας του Δημήτρη.
Η υπόθεση - το καστ. Μια νέα κοπέλα, η Μαρία Κανδή (Ξένια Καλογεροπούλου) έρχεται να εργαστεί ως εσωτερική οικιακή βοηθός σε σπίτι που μένει η Έλσα (Τζένη Ρουσσέα), σύζυγος του ναυτικού Δημήτρη Νικολάου (Δημήτρης Παπαμιχαήλ). Στο σπίτι επίσης μένει η μητέρα του Δημήτρη και πεθερά της Έλσας (Παμφίλη Σαντωριναίου).
Η Μαρία ανακαλύπτει ότι ο σύζυγος της Έλσας, Δημήτρης είναι γνώριμός της αφού είναι συνάδελφος στα καράβια με τον αδερφό της, Μάνο (Νίκος Παπαναστασίου). Ωστόσο, δείχνει να αποδέχεται την κατάσταση και προσπαθεί να προσαρμοστεί στο νέο της σπίτι. Στο μεταξύ όμως βλέπει τα προβλήματα: η Έλσα βγαίνει τα βράδια και παίζει χαρτιά χάνοντας διαρκώς χρήματα. Παράλληλα κάποιοι προσπαθούν να την κατακτήσουν εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία της αυτή (Γιώργος, Πετρος Λοχαΐτης).
Η ώρα της επιστροφής του Δημήτρη έρχεται και μαζί καταφθάνει το ξεκαθάρισμα της κατάστασης. Ο τελευταίος ανακαλύπτει ότι χάθηκαν όλα τα χρήματα και τα κοσμήματα της Έλσας. Συγκρούεται με την Έλσα και αυτή φεύγει από το σπίτι. Θα του δώσει τον χώρο και τον χρόνο να σκεφτεί και να αποφασίσει. Και ο Δημήτρης θα αποφασίσει.
Σκέψεις για την ταινία. Η πρώτη εντύπωση του θεατή είναι ότι η ταινία είναι κοινότυπη και δεν ξεφεύγει από το γενικό μοτίβο τόσων και τόσων αισθηματικών - δραματικών παραγωγών της περιόδου. Πράγματι, το σκηνικό με τον ναυτικό, τη μάνα, τη σύζυγο και την υπηρέτρια εμφανίζεται στη μια παραλλαγή ή την άλλη συχνά στο πανί του '60. Ωστόσο το σενάριο της Πλυτά θέτει (έστω σε δεύτερο πλάνο, έστω επιδερμικά) κάποια κοινωνικά ζητήματα τα οποία είναι ορατά αλλά κανείς δεν τα αγγίζει. Το σημαντικότερο είναι η θέση της γυναίκας στην ελληνική κοινωνία του '60. Μια θέση δεύτερη, να περιορίζεται στα οικιακά της καθήκοντα, της μάνας και της πιστής και υπομονετικής Πηνελόπης που άλλη δουλειά δεν κάνει από το να περιμένει τον άντρα της να γυρίσει από τη δουλειά. Μια γυναίκα που δεν έχει ρόλο στη διαμόρφωση του κοινωνικού γίγνεσθαι, χωρίς αντίκρυσμα στην αγορά εργασίας, εξαρτημένη μεταφορικά και κυριολεκτικά από τον σύζυγο. Μα μέσα σε αυτό το πλαίσιο κάποιες φωνές (βλέπε και Απόσπασμα) προσπαθούν να κάνουν διακριτή την παρουσία τους. Η γυναίκα - γλάστρα πρέπει να βγει από το καβούκι της, να δικεδικήσει ενεργό ρόλο, να παλέψει για το μέλλον της. Το πλαίσιο βέβαια πάντα διατηρεί κυρίαρχη την παρουσία του. Το αίτημα όμως για γυναικεία χειραφέτηση διαφαίνεται, ιδιαίτερα δε όταν αυτό παίρνει σάρκα και οστά από τα χέρια μιας σεναριογράφου.
Θα ήθελα να σταθώ ιδιαίτερα στη Μαρία Πλυτά η οποία όπως φαίνεται και από τη σχετική καταχώριση στη retrodb έχει να επιδείξει μια σημαντική παρουσία στα κινηματογραφικά πράγματα της χώρα, κυρίως στη δεκαετία του '50 και του '60, εποχής καθόλου εύκολης για μια γυναίκα για να ασχοληθεί με το πεδίο αυτό. Νομίζω ότι θα έπρεπε να μελετηθεί το έργο της, αν δεν έχει ήδη γίνει.
Οι ερμηνείες των κύριων ηθοποιών (Παπαμιχαήλ, Καλογεροπούλου, Ρουσσέα, Σαντοριναίου) μου άρεσαν με την τελευταία να την ξεχωρίζω σαν την κορυφαία, η οποία καταγράφει επίσης σημαντική κινηματογραφική παρουσία. Η μουσική του Γιώργου Κατσαρού δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, ωστόσο τα κομμάτια του Γιώργου Ζαμπέτα που ερμηνεύει ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ αρέσουν. Η σκηνοθετική ματιά του Καραγιάννη δεν κρύβει εκπλήξεις σε μια ολιγοδάπανη παραγωγή και λιτό σκηνικό.
Απόσπασμα. Η Μαρία και η Έλσα συνομιλούν.
Έλσα: - Πες μου Μαρία. Αγαπάς τον άντρα μου, ναι ή όχι;
Μαρία: - ...
Έλσα: - Βλέπεις;
Μαρία: - Κι αν ακόμα τον αγαπώ, δεν θα το μάθει ποτέ. Θα σεβαστώ εκείνο που υπήρχε πριν από μένα. Εσύ όμως δεν είσαι άξια για την αγάπη του.
Έλσα: - Δεν είμαι άξια εγώ και είσαι εσύ; Που προσπαθείς με κάθε τρόπο να μου τον κλέψεις;
Μαρία: - Εσύ τον απαρνήθηκες πρώτη.
Έλσα: - Εγώ;
Μαρία: - Ναι, εσύ. Που μέσα σε ένα τέτοιο σπίτι δεν μπόρεσες να βρεις παρά μονάχα την ανία. Χάθηκαν τα βιβλία, τα θέατρα, οι κινηματογράφοι; Χάθηκε η δουλειά; Αν δεν ήθελες να την κάνεις για τον εαυτό σου ας την έκανες γι' αυτούς που έχουν ανάγκη. Τόσα άσυλα, τόσα παιδιά που θέλουνε βοήθεια. Δεν είχες μάτια να δεις τίποτε από όλα αυτά και αμπαρώθηκες πίσω από την ανία; Τι θα πει ανία όταν ξέρεις ότι από παντού σε τυλίγει η αγάπη του;
Video. Στιγμές από την ταινία στο κλιπ που ακολουθεί.
Φωτογραφίες.
1. Η Έλσα ανακαλύπτει με τρόμο ότι τα κοσμήματά της εξαφανίζονται από το χρηματοκιβώτιο με ραγδαίο ρυθμό.
2. Ο Δημήτρης λέει στον Μάνο ότι δεν βλέπει την ώρα να γυρίσει στη γυναίκα του.
3. Ο δικηγόρος Πέτρος Φιλιππίδης (Σταύρος Ξενίδης) πολιορκεί τη Μαρία, χωρίς επιτυχία όμως, μένοντας στη φιλία της.
4. Έλσα και Μαρία παρατηρούν με ανησυχία την κατάσταση της μάνας του Δημήτρη.
Τελευταία επεξεργασία:
