Και επιτέλους η ανακατασκευή της καμπίνας τελείωσε.
Οι τελευταίες εργασίες..
Αντικατέστησα τα ποτενσιόμετρα από το γκάζι και το φρένο με μεταλλικά, ακριβώς ίδια όπως είχε η Sega. Όχι πως τα πλαστικά είχαν πρόβλημα, απλά αποφάσισα να τα αλλάξω με τα μεταλλικά.
Αν και η καμπίνα είχε για πάτωμα μπροστά από τα πεντάλ μια μοκέτα (κατεστραμμένη) την οποία έτυχε να δω και μέσα σε ένα ασανσέρ, δεν έψαξα καν να βρω μια ίδια, τοποθέτησα αυτή την λαμαρίνα κριθαράκι που πιστεύω ταιριάζει καλύτερα.
Και εδώ ο φτηνιάρικος κινέζικος ενισχυτής επιτέλους έφτασε στα χέρια μου. Στην φωτογραφία είναι τοποθετημένος στο πίσω κάθετο ξύλο, πίσω από την οθόνη.
Και το τελικό αποτέλεσμα επιτέλους..
Ένα σύντομο βίντεο που δείχνει πως όλα λειτουργούν άψογα και το παιχνίδι είναι απόλυτα λειτουργικό.
Εντυπώσεις.
Η καμπίνα δεν θυμίζει αλλά είναι το Daytona, αν και δεν έχει τα pcb της Sega και τρέχει σε emulator. Η αίσθηση με την γνήσια καμπίνα είναι ίδια με την μόνη διαφορά το force feedback, το οποίο ομολογουμένως είναι πολύ σημαντικό στοιχείο του παιχνιδιού. Σκέφτομαι ίσως του συνδέσω ένα τροφοδοτικό με ένα ρελέ για να έχει τουλάχιστο μια στοιχειώδη ανάδραση. Αυτό για το μέλλον, έχω άλλα θέματα που ασχολούμαι πλέον.
Ο πρώτος άνθρωπος που έχει παίξει τουλάχιστο μέχρι τώρα είναι η γυναίκα μου. Αν και δεν το είχε παίξει ποτέ (βασικά δεν το γνώριζε καν) κόλλησε για 30 λεπτά και έπαιζε συνεχόμενα. Περιμένω και μερικούς φίλους που το γνώριζαν πολύ καλά για να μου πουν τις εντυπώσεις τους.
Σας ευχαριστώ που ήσασταν μαζί σε αυτή την ομολογουμένως μακράν ανακατασκευή (ούτε σπίτι να έχτιζα). Κατά την διάρκεια της ανακατασκευής έμαθα μερικά πράγματα για τα οποία δεν είχα ιδέα, όπως για παράδειγμα βαφή μετάλλων και κόλλημα μεγάλων αυτοκόλλητων. Πάντως, αυτό που μου έμεινε, ήταν πως όσο εύκολο φανταζόταν, τόσο δύσκολο ήταν να γίνει πράξη ή τουλάχιστο, ήταν τόσο δύσκολο στο να λειτουργούν ταυτόχρονα όλα χωρίς κανένα πρόβλημα.