Αναπάντητες απορίες

Μια που πιάσατε Λινάρδου ας πω κι εγώ την απορία μου.

Στη θεία μου τη χίπισσα βλέπουμε μια cameo του Σακελλάριου ως χιπη με ψιλή φωνή στα Μάταλα. Αμέσως μετά ( ή πριν δε θυμάμαι) υπάρχει κι άλλος ένας χίπης που τον περνάνε για γυναίκα αλλά είναι άντρας. Είναι αυτός ο χίπης η Νίκη Λινάρδου με αμφίεση; Όσες φορές κι αν το είδα πιστεύω πως είναι
 
Μια που πιάσατε Λινάρδου ας πω κι εγώ την απορία μου.

Στη θεία μου τη χίπισσα βλέπουμε μια cameo του Σακελλάριου ως χιπη με ψιλή φωνή στα Μάταλα. Αμέσως μετά ( ή πριν δε θυμάμαι) υπάρχει κι άλλος ένας χίπης που τον περνάνε για γυναίκα αλλά είναι άντρας. Είναι αυτός ο χίπης η Νίκη Λινάρδου με αμφίεση; Όσες φορές κι αν το είδα πιστεύω πως είναι
Νομιζω κι εγω πως ειναι η Νικη Λιναρδου. Το μικρο σαγονι ειναι ολοϊδιο. Επισης μια μικρη γκριματσα που κανει με το στομα εχω δει να την κανει και σε αλλες της ταινιες.
 
Στην ταινία που φέρνει λίγο σε ντοκιμαντέρ " Η Αθήνα τη νύχτα" βλέπουμε πολλά κ διαφορά. Ανάμεσα σε αυτά τον Μπάρκουλη με τον Μιχαλόπουλο να τα πίνουν στου Ζαμπέτα που τραγουδούσε τον ' πιτσιρικά'. 

Είναι ξεκάθαρο από τις εκφράσεις του Μπάρκουλη πως τους ' έπιασε' εκεί ο φακός κατά τύχη αφού κάνει κάτι γλυκουλια ( κρύβεται πίσω από ένα πιάτο κλπ). 

Το περίεργο φίλοι είναι πως η σκηνή εκείνη είναι γυρισμένη κι άλλη φορά ( στην ορχήστρα του Ζαμπέτα κι ο ηθοποιός που κάνει τον πατέρα της Φωτίου) με τους ίδιους κομπάρσους ( χαρακτηριστική η κυρία που πετάει τα πιάτα) στην ταινία μιας πεντάρας νιάτα, που γυρίστηκε έξι χρόνια αργότερα από την Αθήνα τη νύχτα, το 1968.

Ξέρει κανείς ή μπορεί να υποθέσει τι έχει συμβεί; 

Εντάξει, το βρήκα. 

Στο " Η Αθήνα μετά τα μεσάνυχτα " που είναι του 68 βλέπουμε τον Μπάρκουλη με τον Μιχαλόπουλο να ακούνε τον Ζαμπέτα να τραγουδάει τον αράπη, κι ο Μπάρκουλης κρύβεται για πλάκα πίσω από ένα πιάτο μόλις τον παίρνει η κάμερα. Προφανώς οι δύο ηθοποιοί βρισκόταν στο Ζαμπέτα για το γύρισμα της σκηνής τους στο μιας πεντάρας νιάτα που ήταν της ίδιας εποχής. 

Το μπέρδεμα γίνεται γιατί κάποιος έξυπνος, έβαλε σκηνή τσόντα στο η Αθήνα τη νύχτα, που είναι του 62, τη σκηνή από την ταινία μιας πεντάρας νιάτα. 

Κι έτσι, ακριβώς μετά το ντοκουμέντο με τον Χορν να κάνει τα καθημερινά του καθημερινού, βλέπουμε Μιχαλόπουλο και Μπάρκουλη του 68 να τα σπάνε στου Ζαμπέτα. 

Καλό;
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ξέρει κανείς ή μπορεί να υποθέσει τι έχει συμβεί; 
H σκηνη με το κεντρο στον Ζαμπετα μπηκε σφηνα στην ταινια αργοτερα.

Εχει ξαναγινει αυτο και εχω υποψιν μου αλλες δυο περιπτωσεις. Πολυ πιθανον ομως να υπαρχουν κι αλλες: Στην ταινια Ενας αντρας με φιλοτιμο, οι τιτλοι εναρξης καθως και καποια η και ολα τα τραγουδια της ταινιας (δεν θυμαμαι ακριβως γιατι πανε χρονια που ειδα την ταινια) ειναι σφηνα και γυρισμενα, οπως το κοβω, 5 με 6 χρονια αργοτερα. Επισης στην ταινια Ενας δον Ζουαν για κλαματα, για την οποιαν τοσος λογος εχει γινει στο φορουμ, οι επιπροσθετες σκηνες ειναι τοσο πολλες που βγαζουν ανετα καινουργια ταινια. Το ασχημο ειναι οτι μιλαμε για μια διαφορα αναμεσα τους που βγαζει ματι κυριως σε ενδυματολογικα θεματα, αλλα και θεματα αισθητικης, μια που απο το 1960 μεχρι το 1968 που μπηκαν οι εξτρα σκηνες ηταν σαν να ειχε περασει 20ετια. Αυτο συνεβη γιατι κατα τη δεκαετια του '60 οι αλλαγες που επηλθαν σχεδον στο καθετι, ηταν αλματωδεις και θεαματικες.
 
Έτσι είναι Βιβή, το βρήκα κι εγώ, εκανα εντιτ πιο πάνω. 

Αυτό που με μπέρδεψε ήταν η σκηνή που θυμόμουν με τον Μπάρκουλη να κρύβεται που δε θα μπορούσε φυσικά να είναι από ταινία. Η σκηνή αυτή όμως είναι στο " Η Αθήνα μετά τα μεσάνυχτα" κι όχι στο " Η Αθήνα τη νύχτα" του 62, όπου απλώς έγινε αντιγραφή επικόλληση της σκηνής της ταινίας. Φυσικά όλα αυτά πρέπει να τραβήχτηκαν το ίδιο βράδυ. 

Τραγικο. 
 
Παντα ειχα την απορια γιατι στην ταινια Το κλωτσοσκουφι οι δυο αδελφες του Αλεξανδρακη κοιμοντουσαν στο ιδιο δωματιο.
Εφοπλιστη αδελφο ειχαν, σε βιλα ζουσαν, τι στην ευχη; Δεν περισσευε ενα υπνοδωματιο για να μην κοιμουνται αυτες οι δυο μαζι σαν 8χρονα; :)
 
Στην ταινια Η αμαρτια της ομορφιας ειναι τελικα σιγουρο πως η Μπετυ Λιβανου δεν παντρευτηκε το Νικο Γαλανο για τα λεφτα του;
Στην πεθερα της υποστηριζει πως ηταν τρελα ερωτευμενη και γι' αυτο προχωρησε σε γαμο. Λεει μαλιστα με στομφο πως ακομα και στη φωτια να της ζητουσε να πεσει ο αντρας που αγαπουσε, εκεινη θα επεφτε για την αγαπη του.
Στη μανουλα της ομως λεει αλλα: Οτι δηλαδη τον πρωτο καιρο του γαμου της δεν ηταν και πολυ ερωτευμενη με τον αντρα της και οτι ακομα σκεφτοταν το Λευτερη Βουρνα, την παλια της αγαπη.
Αφου λοιπον ηταν ετσι, τοτε γιατι παντρευτηκε;
 
Παντα ειχα την απορια γιατι στην ταινια Το κλωτσοσκουφι οι δυο αδελφες του Αλεξανδρακη κοιμοντουσαν στο ιδιο δωματιο.
Εφοπλιστη αδελφο ειχαν, σε βιλα ζουσαν, τι στην ευχη; Δεν περισσευε ενα υπνοδωματιο για να μην κοιμουνται αυτες οι δυο μαζι σαν 8χρονα; :)

Ενα υπνοδωματιο για τις αδερφες (Κρεββατα-Καββαδία), κι ενα για τις 2 κορες τους, κι ενα για το γιο-κηφηνα (Ληναίο), κι ενα για τον Αλεξανδρακη, κι ενα δωματιο για φιλοξενουμενο (πχ Γαρμπή) κι ενα για το προσωπικό...συνολο 6 δωματια...ε! πόσα να έχει κι αυτη η βιλα... :lol: :lol:
 
Καλημερα χρονια πολλα σε ολους!!
Πριν λίγο ειχε η tv το "Ο κυρ-Γιώργης εκπαιδευεται" με το Δ.Παπαγιαννόπουλο. Σε αυτή την εκδοχή του έργου, πιστευετε οτι το μωρό της Τ.Καζιάνη ήταν του Δαδινόπουλου ή του Βουρνά;; Το μωρό δλδ γεννήθηκε όντως εξαμηνίτικο (αρα ήταν του Δαδινόπουλου) ή γεννήθηκε φυσιολογικό εννιαμηνίτικο κι το παρουσιασαν στο Δαδινόπουλο για εξαμηνίτικο (αρα ήταν του Βουρνά);;
Κρίνοντας απο την εποχή κι απο τα μέσα που διεθετε τότε η επιστήμη, δεν ξέρω κατα πόσο ενα εμβρυο ημιτελές θα μπορουσε να επιβιώσει κι μάλιστα να γίνει ένα παιδι φυσιολογικό (οπως βλέπουμε στο τελος της ταινίας). Απο την αλλη πάλι η Τ.Καζιάνη παραδέχτηκε πως ειχε μεν σχεση με τον Αλεξ (Βουρνά) αλλά επεμενε πως το παιδι ήταν του Δαδινόπουλου...
 
Τελευταία επεξεργασία:
Καλημερα χρονια πολλα σε ολους!!
Πριν λίγο ειχε η tv το "Ο κυρ-Γιώργης εκπαιδευεται" με το Δ.Παπαγιαννόπουλο. Σε αυτή την εκδοχή του έργου, πιστευετε οτι το μωρό της Τ.Καζιάνη ήταν του Δαδινόπουλου ή του Βουρνά;; Το μωρό δλδ γεννήθηκε όντως εξαμηνίτικο (αρα ήταν του Δαδινόπουλου) ή γεννήθηκε φυσιολογικό εννιαμηνίτικο κι το παρουσιασαν στο Δαδινόπουλο για εξαμηνίτικο (αρα ήταν του Βουρνά);;
Κρίνοντας απο την εποχή κι απο τα μέσα που διεθετε τότε η επιστήμη, δεν ξέρω κατα πόσο ενα εμβρυο ημιτελές θα μπορουσε να επιβιώσει κι μάλιστα να γίνει ένα παιδι φυσιολογικό (οπως βλέπουμε στο τελος της ταινίας). Απο την αλλη πάλι η Τ.Καζανιάνη παραδέχτηκε πως ειχε σχεση με τον Αλεξ (Βουρνά) αλλά το παιδι ήταν του Δαδινόπουλου...
εγώ καταλαβαίνω πως το παιδί είναι του Βουρνά απλά το αποδέχεται ο Δαδινόπουλος
 
Στο τέλος της ταινίας η Κυρά μας η μαμή, τι ακριβώς παίχτηκε; Έχασε το παιδί και απέκτησαν μετά άλλο; και παρόλα αυτά δεν μαθεύτηκε τίποτα σε μια τόσο μικρή κοινωνία; Και ο πατέρας Μακρής το άφησε να περάσει έτσι, από κει που για πιο ασήμαντα θέματα, ήταν με την Βασιλειάδου στα μαχαίρια; Είπαμε χάπι-εντ αλλά...
 
Στο τέλος της ταινίας η Κυρά μας η μαμή, τι ακριβώς παίχτηκε; Έχασε το παιδί και απέκτησαν μετά άλλο; και παρόλα αυτά δεν μαθεύτηκε τίποτα σε μια τόσο μικρή κοινωνία; Και ο πατέρας Μακρής το άφησε να περάσει έτσι, από κει που για πιο ασήμαντ αθέματα ήταν με την Βασιλειάδου στα μαχαίρια; Είπαμε χάπι-έντ αλλά...
μάλλον δε το έχασε τελικά...:)
 
Στο τέλος της ταινίας η Κυρά μας η μαμή, τι ακριβώς παίχτηκε; Έχασε το παιδί και απέκτησαν μετά άλλο; και παρόλα αυτά δεν μαθεύτηκε τίποτα σε μια τόσο μικρή κοινωνία; Και ο πατέρας Μακρής το άφησε να περάσει έτσι, από κει που για πιο ασήμαντα θέματα, ήταν με την Βασιλειάδου στα μαχαίρια; Είπαμε χάπι-εντ αλλά...

Οχι δεν το εχασε, αυτο ήταν το μωρο που γεννήθηκε. Απλα ο Μακρης κι η Βασιλειαδου βρεθηκαν προ τετελεσμένου γεγονότος (εγκυμοσύνη), οποτε δεν μπορουσαν να κανουν διαφορετικά απο το να αποδεχτουν το συμπεθεριο τους. Η τοπικη κοινωνια το εμαθε ετσι κι αλλιως. Αλλωστε ο Παπαμιχαήλ κι η Καλογεροπουλου ήταν ήδη παντρεμένοι, ειχαν παντρευτει κρυφα.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Καλημερα χρονια πολλα σε ολους!!
Πριν λίγο ειχε η tv το "Ο κυρ-Γιώργης εκπαιδευεται" με το Δ.Παπαγιαννόπουλο. Σε αυτή την εκδοχή του έργου, πιστευετε οτι το μωρό της Τ.Καζιάνη ήταν του Δαδινόπουλου ή του Βουρνά;; Το μωρό δλδ γεννήθηκε όντως εξαμηνίτικο (αρα ήταν του Δαδινόπουλου) ή γεννήθηκε φυσιολογικό εννιαμηνίτικο κι το παρουσιασαν στο Δαδινόπουλο για εξαμηνίτικο (αρα ήταν του Βουρνά);;
Κρίνοντας απο την εποχή κι απο τα μέσα που διεθετε τότε η επιστήμη, δεν ξέρω κατα πόσο ενα εμβρυο ημιτελές θα μπορουσε να επιβιώσει κι μάλιστα να γίνει ένα παιδι φυσιολογικό (οπως βλέπουμε στο τελος της ταινίας). Απο την αλλη πάλι η Τ.Καζιάνη παραδέχτηκε πως ειχε μεν σχεση με τον Αλεξ (Βουρνά) αλλά επεμενε πως το παιδι ήταν του Δαδινόπουλου...
Tην ιδια περιπου απορια εχω κι εγω στο ποστ 43. :) Νομιζω ομως πως τελικα το παιδι ηταν του Βουρνα γιατι αλλιως δε βγαινουν οι αριθμοι.
 
Θέλω να πιστευω πως το παιδι ήταν του Δαδινόπουλου. Δεν νομίζω οτι ενας αντρας θα αποδεχόταν έτσι εύκολα το παιδι του πρωην φιλου της γυναικας του, οσο κι αν ηξερε οτι η γυναικα του τον αγαπουσε υπερβολικά. Δεν ειναι ευκολο για καποιον να διαγραψει οτι η γυναικα του τον εξαπατησε "φορτωνοντας" του ενα ξενο παιδι, ώστε να πει "οκ, τα ξεχνάω ολα σαν να μην εγινε τιποτα". Απο την αλλη ομως, οπως προειπα, την εποχη εκεινη δεν επιβιωνε ευκολα ενα μωρο εξαμηνίτικο...εκτός κι αν το παιδι της ταινίας δεν ήταν το "εξαμηνίτικο", αλλα παιδι που ειχε αποκτησει το ζευγάρι μετεπειτα
 
Μα εννοείται ότι το παιδί ήταν του Βουρνά. Ο κυρ-Γιώργης το καταλαβαίνει πολύ καλά και κάνει τα πικρά γλυκά για να μην στεναχωρηθεί ο γιος του. Η νύφη του πολύ έντεχνα το παίζει θιγμένη και ο γιος το χάβει ότι το παιδί γεννήθηκε εξαμηνίτικο 3,5 κιλά!!!!! Ο Δαλιανίδης ήθελε να δωθεί ένα happy end.

Γιατί μη ξεχνάμε ότι στο αυθεντικό "Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται" το τέλος είναι απόλυτα αληθοφανές. Το παιδί είναι του εραστή και ο σύζυγος και ο πατέρας του εγκαταλείπουν και την νύφη και τα πλούτη και τις ισχυρές γνωριμίες. Το θυμάμαι αυτό το έργο από το "Θέατρο της Δευτέρας" που τον ρόλο του μπαμπά, τον έπαιζε ο Φιλιππίδης.
 
Στο θεατρικό οντως το τελος ειναι ξεκάθαρο. Αλλά επειδή ο Δαλιανίδης ήθελε -από οτι φαίνεται- να δώσει happy end, ενδεχομένως, ισως να "αλλαξε" το σενάριο. Για αυτό κιολας, οπως προειπα κι στο post 209, αναρρωτιέμαι αν σε αυτην την εκδοχή του έργου (δλδ στην ταινία του 1977, σε αντίθεση με το θεατρικο κι την ταινία του 1953) μπορεί το παιδί να ειναι του Δαδινόπουλου. Ο κυρ-Γιώργης εχει λατρεία στο παιδί αυτό καθ'αυτό κι όχι γιατί απλώς εχει το όνομα του. Κι λέω, μηπως, το παιδί στο τελος της ταινίας δεν ειναι το "εξαμηνήτικο", αλλά παιδί που απεκτησε το ζευγος στην πορεια, εξού κι η λατρεια του παππου στο εγγονι επειδη ειναι βιολογικό εγγόνι..
 
Hannele, δεν νομίζω πραγματικά ότι ο Δαλιανίδης έκανε την σύνθετη σκέψη που κάνεις. Θέλησε να δώσει ένα happy end σε μια ταινία με δανεικό σενάριο και έφτιαξε ένα τελείως πρόχειρο αν και όχι πολύ πειστικό τέλος όπου έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Όσο για το παιδί που αγκαλιάζει ο κυρ-Γιώργος στο τέλος είναι αυτό. Το λένε και Γιωργάκη. Τότε τα πρωτότοκα αγόρια έπαιρναν το όνομα του παππού κατά 99,9%. Δεν τα λέγανε Ιάσονα, Ίκαρο, κλπ κλπ. :) Τώρα το αν το έχει χάψει ο κυρ-Γιώργης, εντάξει. Είναι δυνατόν να μην αγαπήσει ένα παιδί που ο γιος του αποδέχεται σα δικό του? Εδώ ζώο έχεις μέσα στο σπίτι και το λατρεύεις. Πόσο μάλλον ένα παιδάκι.
 
Σωστη σκέψη. Σκεφτομαι ομως οτι επειδη ηθελε να δώσει happy end, αφησε κι "φλου" το θεμα του παιδιου. Εχω την αισθηση (αυτο καταλαβα βλεποντας την ταινία μετα τοσο καιρο), οτι αφηνει υπονοιες πως εχουν κι οι δυο ανδρες πιθανοτητες να ειναι ο πατερας. Υπερτερει βεβαια ο Βουρνάς λογω των καταστασεων, αλλα δεν αφηνει εξω κι την ελαχιστη πιθανότητα του Δαδινοπουλου. Για αυτο δεν συγκρινω την ταινια με το θεατρικο. Αλλωστε κι στην αλλη ταινια, του 53, ειναι ακομα πιο φλου το τελος! Η ταινια τελειωνει αποτομα με τον Καμπανέλλη να αναρρωτιεται τι να κάνει..
Ωστοσο στην ταινια με τον Παπαγιαννοπουλο, δεν καταλαβα αν ο Βουρνάς γνωριζε ή ειχε υποψιες για το παιδι ποιανου ήταν...
 
Πίσω
Μπλουζα