Ανατολικό Μπλόκ vs Ιαπωνία (κινουμενα σχέδια)

[Wally]

Παντα προτιμουσα τα παιδικα του Σιδηρουν Παραπετασματος.

Χωρις λογια και μπαροκιες, γινοντουσαν κατανοητα στα παιδια και συνηθως ειχαν πολυ ευγενη νοημα.

 

[ChrisTOS]

Παντα προτιμουσα τα παιδικα του Σιδηρουν Παραπετασματος.Χωρις λογια και μπαροκιες, γινοντουσαν κατανοητα στα παιδια και συνηθως ειχαν πολυ ευγενη νοημα.

Μπα εγώ ήμουν φαν του Ιαπωνικού μπλοκ. Ειδικά αν ήταν sci fi...

 

[status]

Μπα εγώ ήμουν φαν του Ιαπωνικού μπλοκ. Ειδικά αν ήταν sci fi...

Ρομποτέκ κ Ακίρα..:dribble::dribble::dribble::dribble:

 

[Wally]

Στα scifi οι Ιαπωνες δεν ειχαν ανταγωνιστη.

Απλα οταν μετα απο τοσα χρονια ξανα-δεις τις Ιαπωνικες σειρες τυπου B.O.T.P, Harlock κτλ θα αποφυγεις να τα δειξεις στα παιδια σου (<10 ετων)

 

[status]

Στα scifi οι Ιαπωνες δεν ειχαν ανταγωνιστη. Απλα οταν μετα απο τοσα χρονια ξανα-δεις τις Ιαπωνικες σειρες τυπου B.O.T.P, Harlock κτλ θα αποφυγεις να τα δειξεις στα παιδια σου (<10 ετων)

Γιατί εμείς που βλέπαμε τα gore κ splatter τους τι πάθαμε;

(μισό λεπτό πάω να θάψω το φρέσκο πτώμα στο υπόγειο;Ρ)

Να το διαχωρίσουμε κ σαν θέμα καλύτερα (αν δεν υπάρχει ήδη ) για να το συζητήσουμε εκεί;

Οι Ρώσσοι είχαν υπέροχα παραμύθια, κάμποσα είχαν μετασκευαστεί και στο "του κουτιού τα παραμύθια".

Κ πάνω κάτω όλα τα anime έχουν έμμεση ή άμεση βία.

Από της αγνές προθέσεις του Λύκου ως προς τον λαγό (του ανατολικού μπλοκ) μέχρι το ξύλο στο Τζουμαρού ή το ενήλικο σενάριο του Ρομποτεκ που οι αθώοι έπεφταν σαν της κορύνες του μπόουλινκ!

 

[nkarytia]

Nu Pogodi και ξερό ψωμί!

 

[ChrisTOS]

Το Robotec ήταν πολύ καλό, την πρώτη σαιζόν.. Απο κει και πέρα δεν βλεπόταν. Ταυτόχρονα στην Αμερική υπήρχε ναι μεν η βία, αλλά δεν υπήρχε ο θάνατος (Gi Joe, δεν πέθανε ποτέ κανένας...). Θεωρώ ότι οι Ιάπωνες όντως ήταν πιο βίαιοι (και κατέστρεψαν αρκετές αθώες παιδικές ψυχούλες, χαρακτηριστικό παράδειγμα η Candy). Παρόλα αυτά μας έδωσαν και διαμάντια όπως η Heidy, κατάλληλα πραγματικά για παιδιά. Ίσως η λογική τους να βρίσκεται στο ότι δεν πρέπει να προστατεύουμε τα παιδιά από τον πόνο της ζωής. Ίσως πάλι απλά να έχουν ξεφύγει..

 

[Rakeesh]

Κ πάνω κάτω όλα τα anime έχουν έμμεση ή άμεση βία.

Από της αγνές προθέσεις του Λύκου ως προς τον λαγό (του ανατολικού μπλοκ)...

Αυτο δεν ηταν ανιμε

Θεωρώ ότι οι Ιάπωνες όντως ήταν πιο βίαιοι (και κατέστρεψαν αρκετές αθώες παιδικές ψυχούλες, χαρακτηριστικό παράδειγμα η Candy).

Αυτο ξαναπεστο. Στα μισα "Γιαπωνεζικα Παραμυθια" οι πρωταγωνιστες πεθαινανε

Σημερα για καποιο λογο εχω μια απεριγραπτη αποστροφη για τα ανιμε. Πηγα να δω το Ghost in the Shell (κατ' εξαιρεση) και αντεξα μονο το μισο. Δεν με ενοχλησε κατι, ουτε η βια, ουτε τιποτα τετοιο. Απλα με επιανε ναυτια

 

[ChrisTOS]

Θεωρώ ότι οι Ιάπωνες όντως ήταν πιο βίαιοι (και κατέστρεψαν αρκετές αθώες παιδικές ψυχούλες, χαρακτηριστικό παράδειγμα η Candy).

Done!

 

[exetlaios]

Ιαπωνικό, χαλαρά.

Δε λέω, φάση είχε ο "Λύκος και Λαγός", αλλά το να συγκρίνουμε

τα ρώσικα παιδιάστικα παρτούνς, με τα υπερ-εξελιγμένα ιαπωνικά,

είναι σα να συγκρίνουμε τη "φλίδα" με τη "χλίδα" !

 

[iliekater]

Rakeesh :

Πηγα να δω το Ghost in the Shell (κατ' εξαιρεση) και αντεξα μονο το μισο. Δεν με ενοχλησε κατι, ουτε η βια, ουτε τιποτα τετοιο. Απλα με επιανε ναυτια

Για εμένα ο συγγραφέας του βιβλίου , στο οποίο βασίστηκε το anime , πρέπει να είναι εξαιρετικά έξυπνος άνθρωπος . Δεν θυμάμαι να είδα αλλού τέτοια δοκιμασία των ανθρώπινων αξιών μπροστά στα ωφέλη των μηχανών και ό,τι αυτό συνεπάγεται . Α , εντάξει , σίγουρα και ο Εξολοθρευτής ήταν με τον τρόπο του ένα τέτοιο παράδειγμα , αλλά το Ghost in the shell δίνει ρέστα . Εδώ ακόμα και η Μήτρα (Matrix) από το Ghost in the shell αντέγραψε .

Πάντως το 2 ήταν χάλια . Παρότι σχεδιαστικά ήταν κλάσεις ανώτερο από τον προκάτοχό του , η υπόθεση ήταν να σε αποκοιμίζει . Μόνο στο τέλος άξιζε .

Άντε , με κάνατε να κάτσω να δω και το τρίτο , το Ghost in the Shell: Stand Alone Complex Solid State Society , το οποίο εδώ και καιρό λέω να το δω .

 

[joe]

Νομιζω οτι δεν υπαρχει συγκριση. Ειναι 2 τελειως διαφορετικες σχολες. Τα του ανατολικου μπλοκ εστιαζαν στην λαογραφια και παρεμεναν παντα στα πλαισια του ''παιδικου'' ενω τα Γιαπωνεζικα πατουσαν στην παραδοση αλλα μονο για να κανουν αλμα σε νεες περιοχες. Ενα μεγαλο μερος επισης των ανιμε δεν ειναι ''παιδικα'' αλλα κανονικες ταινιες με μονη διαφορα την χρηση anιmation αντι ηθοποιων.

Θα μπορουσαμε βεβαια να συγκρινουμε την Ιαπωνικη αντιμετωπιση με την αμερικανικη.

 

[nkarytia]

+1 @ joe

Δεν είναι απλά διαφορετικές σχολές, είναι και animations που απευθύνονται σε τελείως διαφορετικό κοινό. Άλλο το παραμύθι για παιδιά και άλλο το anime με τη πλειονότητά τους βίαια να απευθύνονται σε ώριμο κοινό.

 

[demis]

Παντα προτιμουσα τα παιδικα του Σιδηρουν Παραπετασματος.Χωρις λογια και μπαροκιες, γινοντουσαν κατανοητα στα παιδια και συνηθως ειχαν πολυ ευγενη νοημα.

Συμφωνώ απολύτως. Τέτοιες ευαίσθητες προσεγγίσεις στα παιδιά λείπουν σήμερα. Καλά και τα γιαπωνέζικα, αλλά πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία. Επίσης τότε υπήρχε και μια εκπαιδευτική τηλεόραση και γινόντουσαν σοβαρές προσπάθειες στο παιδικό πρόγραμα. Τώρα... τα παιδιά απλά καλούνται να μεγαλώσουν απότομα.

 

[iliekater]

Να ρωτήσω κάτι ; Τα γιαπωνέζικα κινούμενα σχέδια του Studio Gibli (αν το γράφω σωστά) δεν ταίριαζαν περισσότερα με τα του ανατολικού μπλοκ παρά με τα γιαπωνέζικα ; Το λέω αυτό με επιφύλαξη καθώς το μόνο που έχω δει από αυτήν την εταιρία ήταν το (φοβερό) Grave of the Fireflies που μόνο παραμύθι δεν θύμιζε . Είναι ίσως το πιο αντιπολεμικό κινούμενο σχέδιο και ίσως το μόνο που διαφοροποιείται από τα άλλα της ίδιας εταιρίας .

 

[ChrisTOS]

Όλα τα Ιαπωνικά κινούμενα σχέδια, αν και τα περισσότερα έχουν θέμα τον πόλεμο, είναι αντιπολεμικά. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι η Ιαπωνία έχει ιστορία και θύτη και θύματος σε εγκλήματα πολέμου...

 

[Saulot]

Συγκεκριμένα το Grave of the Fireflies ειναι απο τα αγπημένα μου, μαζι με το Only Yesterday.

Γενικα το Studio Ghibili Κανει απιστευτη δουλειά και παράγει αριστουργήματα.

Γνωστο ελληνικό fansub group εχει βαλει υπότιτλους σε αρκετές αγνωστες (και ακυκλοφόρητες στην Ελλάδα) ταινίες του Ghibili

 

[billy]

Θα "ψηφίσω" Ιαπωνία !!

Απο τον καιρό που είδα την "Μάχη των Πλανητών", απλά δεν υπήρχε επιστροφή.

Με άλλο μάτι βλέπεις μετά τους λαγούς τους λύκους, τα κουνελάκια που σπινάρουν τα αυτιά τους, τους Μπόλεκ-Λόλεκ, και τα λοιπά του ανατολικού Μπλοκ.

Δεν θα διαφωνήσω στο ότι περνάνε μηνύματα και διδάγματα που μπορούν να "αγγίξουν" πιό εύκολα τα μικρότερα παιδιά (π.χ. της προσχολικής ηλικίας), αλλά στα Ιαπωνικά βρίσκεις ό,τι θέλεις και όχι μόνο τέτοιου είδους παιδικές ιστοριούλες:

Απο τα "παραμυθένια" του Mιγιαζάκι (που ανέφεραν και τα παιδιά παραπάνω) ή και τα "Γιαπωνέζικα παραμύθια", μέχρι πιό σκληρές περιπέτειες, ρομάντζο, δράματα, επικές διαστημικές "όπερες" (το αγαπημένο μου είδος ), και ό,τι άλλο τραβάει η ψυχή σας...

Λυπάμαι, αλλά μετά απο θέαση τίτλων όπως η Μάχη των Πλανητών, το Διαστημόπλοιο Αργώ, ο Κάπταιν Φιούτσερ, το Γαλαξιακό Εξπρέςς 999, ο Κάπταιν Χάρλοκ, ο Κόμπρα (Space Adventure Cobra), και πολλά ακόμη, έχω να δηλώσω πως... "το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω".

Εσείς φίλτατε Wally που προτιμάτε τα... "ανατολικά", αν είχατε μία ώρα ελεύθερη, τι θα βάζατε να δείτε; "Μπόλεκ & Λόλεκ", ή "Περιοχή 88" ? ...σίγουρα το πρώτο έτσι;

 

[Wally]

Aααααα με παρεξηγησατε φιλτατε! Μιλουσα περι παιδαγωγικου βαρους.

Εγω δεν θα αφηνα τα πιτσιρικια μου πριν πανε 8-9 χρονων να δουνε BOTP.

Απο την αλλη, ευτυχως εμενα η μανα μου και ο father μου με αφησαν! χεχεχεχεχε

 

[billy]

Aααααα με παρεξηγησατε φιλτατε! Μιλουσα περι παιδαγωγικου βαρους.

"Παιδαγωγικό βάρος" διαθέτουν και οι ταινίες του Μιγιαζάκι ή και τα Γιαπωνέζικα Παραμύθια - και μάλιστα μπόλικο.

Εγω δεν θα αφηνα τα πιτσιρικια μου πριν πανε 8-9 χρονων να δουνε BOTP.

Απο την αλλη, ευτυχως εμενα η μανα μου και ο father μου με αφησαν! χεχεχεχεχε

Ο ορισμός του double standard !!