Από μικρό παιδάκι πέρασε δύσκολα χρόνια, ένιωσε την απόρριψη από τους ίδιους του τους γονείς, δεν λάμβανε αγάπη και κατά συνέπεια δεν μπορούσε να δώσει... Είχε υψώσει τοίχους γύρω του, κλεινόταν στον εαυτό του για να μην πληγώνεται, πράγμα που δεν ήταν πάντα εφικτό...
Κι όταν επιτέλους βρέθηκε κάποια να γκρεμίσει αυτούς τους τοίχους και να μπει στην καρδιά του, όταν ένιωσε ότι αγαπάει και αγαπήθηκε, αναγκάστηκε να απαρνηθεί την αγάπη του για να εκτελέσει το καθήκον του....
Μπορεί να έχει ήσυχη τη συνείδησή του, αλλά η καρδιά του πονά...
Θέλω να ξαναδώ τον Τέρυ να ερωτεύεται, και αυτή τη φορά να μένει με την εκλεκτή της καρδιάς του, όποια και να είναι αυτή!!!...